26 augustus 2017 Tijd om te stoppen. Wat jammer nu!

Nog nooit eerder een baars van 46 cm gevangen en zie hier!

Huub was jaren eerder al eens geweest en vist vaker met een gids. Leuk is dat, omdat je zo je collega's ook beter leert kennen. En je ervaart wat er allemaal mogelijk is op je eigen werkterrein. Krijg je dan een vraag waar je geen invulling aan kunt geven, dan kun je een collega adviseren, zowel wat locatie als techniek betreft. Als je je gasten dan een beetje beter kent, kun je ook beter inschatten of mensen bij elkaar passen.

Maar nu terug naar deze dag. Huub wilde de snelst stromende rivier van Nederland wel eens ervaren.De hele dag gaf hij uiting aan zijn enthousiasme: "Wat schitterend", "Wat heerlijk" ! Meerdere keren was er contact met het thuisfront, heel erg zuidelijk in Limburg.

Direct mooie baars.

Waar een paar dagen eerder geen vis aanwezig leek, was het nu direct raak. Geen dag is hetzelfde! Drie vissen maar het liefst. Een flinke baars, net geen veertiger, een snoekje en een winde. Van die winde keek Huub wel op. Zulke grote vang je bij ons niet en dat het ook nog eens zulke rovers zijn....

Huub kende ze niet als rover.

Bij het verticalen bleef de vangst beperkt tot één snoekbaarsje, maar toch even weer meegepikt en dan heb je wel vier vissen / vier soorten.

Kneiters van windes

Daarna bleef het lang rustig. Eerst een heel eind gevaren, nog een stuk geverticaald, traject waar we een paar dagen eerder goed vingen: niets. Na verloop van tijd komen de windes echter weer los. In totaal weten we er 5 te vangen, waarbij dikke vijftigers. Huub weet niet wat hij ziet.

Na een poos te hebben harken, een periode dat je van alles probeert en weinig succes hebt, komen plotseling de snoekbaarzen los. Mooie exemplaren ook. De kers op de taart was de baars van 46 centimeter. Het was een dag van de lange adem, die Huub ervan overtuigde nog een terug te moeten komen. Dan hopelijk net zo succesvol.

Nog een leuke afsluiting van deze dag.

23 augustus 2017 Soms gaat de liefde voor een plug wel erg ver !

Een dag met veel  vissen van dit soort en formaat.

Het werd wel weer eens tijd om samen het water op te gaan. Nu Reinier een week vakantie heeft, prikken we die dag: een zomerse dag. Omdat het vakantie is gaan we zeker niet voor dag en dauw. 8.30 uur vinden wij vroeg genoeg en toch zijn we de enigen bij de helling. De grote vakanties zijn blijkbaar voorbij...............of toch nog niet?

Het wordt een hele mooie dag.

We hebben veel te bespreken en geven ons zelf een zetje, dit vooral op het water te doen. Reinier heeft zijn eerste ervaring op dit water, een jaar eerder, nog scherp op het netvlies. Ik niet, het zullen de vele dagen met vele andere gasten wel zijn. Het onthouden lijkt ook steeds minder belangrijk. Het optimaal beleven van iedere visdag opnieuw, in het hier en nu, telt steeds meer. En deze dag, zo zou later blijken, wordt andermaal een hele mooie dag.

Het eerste traject dat we slepen, laat ons echter weten dat er niemand thuis is. Althans we kunnen geen enkele vis begroeten in de boot. Wel hangt de boot van RWS een hele tijd achter ons. In afwachting en benieuwd naar de vangst? Die komt niet en zij varen door/ Ook bij de bellyboot-vissers is het helemaal niets en daarom laten we de verticaalhengels nog met rust.

De eerste en grootste vis van de dag en de enige snoek.

We gaan een flink stuk varen en zien tot onze schrik al een andere boot op de beoogde stek liggen.
We gaan een flink stuk bij hen vandaag liggen. Na een slok drinken en een hap eten zetten wij alsnog onze verticaal stokken aan het werk. Al snel voelt Reinier een tikkie, maar die zet niet door. Even later volgt echter een echt tik en blijkt dat een flinke snoek de shad van Reinier aan het vernielen is.

De eerste drie vissen; gelijk drie soorten, baars, winden en snoek.

Het is hem/ haar vergeven. We zijn blij met deze eerste vis. Nog geruime tijd beproeven we ons geluk, terwijl de andere boot is vertrokken. Het blijft echter bij kleine tikjes en dus gaan we verder. Ik bekijk de oevers en schat onze kansen in. Weldra weten we het en zijn we twee vissen verder. Het resultaat omvat nu drie vissen / drie soorten. En er volgen meerdere vissen, vooral windes.

Mooie dikke 50+ vissen.

Gestaag zien we het aantal stijgen naar 9 vissen. Daarbij  forse baars en winde. Af en toe loopt er een plug vast en verliezen we er één. Dan houdt het enkele uren op. We pauzeren op de stek waar we de eerste vis , de snoek hebben gevangen. Reinier neemt een snoekduik om af te koelen, want de hitte dringt flink door en hij wil niet oververhit raken.

Bijna wordt de hengel uit je hand geslagen.

Vervolgens gaan we weer werpen en slepen: niemand thuis! Die tiende vis zouden we ook nog graag willen vangen. En dit gebeurt als mijn hengel bijna uit mijn hand wordt gerukt door ..... alweer een winde. Al snel volgen er nog een paar vissen: baarzen en windes. Behalve het aantal vissen stijgt ook het aantal sportboten op het water. Althans zo noem ik die snelle boten, die alleen maar heen en weer vliegen en hinderlijke golven veroorzaken. En vergeet de jetski's niet!

Bij een brug laat ik Reinier werpen op plekken waar we slepend met de boot niet kunnen komen. Dit had ik beter niet kunnen doen. Reinier zijn plug komt muurvast te zitten. Ik zet hem af op de kant, zodat hij er dichter bij kan komen en zodoende meer kans maakt op het redden van het geliefde stukje kunstaas. Trekken helpt echter niet, maar zijn dragen naar zijn geliefde plug is zo groot dat de afstand tussen hen steeds kleiner wordt, de kleren natter en het zichtbare deel van hem kleiner.Ten slotte kan hij zijn geliefde voelen, met alleen nog zijn hoofd boven water. Uiteindelijk lukt het hem haar te bevrijden uit de wurggreep van het obstakel onder water.

Aan één duik had Reinier echter niet genoeg!

Kletsnat, met de kleren aan, komt Reinier weer aan boord. Helaas heb ik geen foto's kunnen maken, omdat de boot door het stromende water voortdurend aandacht vroeg om niet op de stenen of tegen de peiler te belanden.  je maakt wat mee als gids: een gast die tot twee maal toe kletsnat terugkeert in de boot: één keer in zwembroek en één keer helemaal gekleed. Deze keer is het hoofd echter niet onder water geweest en dus rijst de vraag op Reinier voldoende is afgekoeld. Vreemde gast hoor!

Weer een super visdag met beauty's van vissen.

Wij gaan verder en vangen warempel gewoon door. Nu melden de snoekbaarzen zich. Behalve het aantal vissen, blijft echter het aantal raceboten ook alsmaar toenemen. De vakantie is dus nog niet voorbij. Een schipper ziet ons een vis drillen en komt de stuurhut uit om de vangst te zien. Een opgestoken duim rond onze ontmoeting af. Een "kapitein"van een jachtje ziet ook dat we een vis drillen, kijkt van dichtbij belangstellend toe en vaart bijna de lijn kapot!

Op het laatst melden zich ook de snoekbaarzen.

Was het maar weer september/oktober. Het valt wel mee hoor! We maken er een lange dag van. Moe maar voldaan besluiten we te stoppen bij 20 vissen: 1 snoek, 3 snoekbaarzen, 7 baarzen en 9 windes. Terug bij de helling staan er wel 40 auto's, waarvan heel veel met een trailer. Toch ligt de Tomasco snel weer op de trailer. We nemen afscheid en kijken terug op een succesvolle en vooral avontuurlijke visdag.

19 augustus 2017 Roland maakt kennis met de sportvisserij en hoe !!

Georg is al meerdere keren geweest en heeft nu Roland meegebracht. Roland is een onervaren visser en begint zijn nieuwe loopbaan onbevangen. Met de besmetting door het vis-virus, kan het immers maar zo gebeuren dat je er heel lang aan vast zit. Voor velen zelfs een leven lang. Hoe het in dit geval gaat uitpakken, zal de tijd moeten leren. Hij genoot in ieder geval met volle teugen, die hem veel te bieden had: zon, regen, harde wind, obstakels, mooie vissen en het buiten zijn.

Ik ben echter verbaasd als ik een onbekende auto zie verschijnen. Dan hoor ik het verhaal. Georg heeft zijn mooie BMW total loss gereden. Aquaplaning! Zou met de boot dus ook zo maar kunnen..... met zoveel water eronder. gelukkig heeft hij er zelf niets aan overgehouden, behalve dan de financiële consequenties, die er altijd aan verbonden zijn.

Wij zijn niet de enigen die het weer gaan trotseren vandaag. Twee Duitse boten zijn ons voor gegaan. De ene was er dag eerder ook al en de betreffende visser meldde dat hij verticaal goed had gevangen. Toen regende het de hele dag.  Ik had gisteren gelukkig geen afspraken, zodat die neerslag mij bespaard bleef. Wel was de stroming toen op zijn best. Nu begon het al weer af te nemen.

Het miezert als we het water op gaan. De twee andere boten dobberen in de luwte in de buurt. Ik vaar direct een heel eind stroom afwaarts. De stroom is inmiddels weer minimaal, na de korte opleving. Op de beoogde stek maken we de spullen gereed.Ik heb mijn hengel klaar liggen, alleen de plug moet er nog aan. Eerst leg ik Roland het principe uit en laat hem voelen hoe een plug in het water beweegt. Dan vliegt ineens mijn hengel de boot uit! Lijn in de schroef....... de top van de hengel en de lijn breken af.

Na een slechte start volgde het nodige succes.

Ik sta perplex. Het enige dat ik kan bedenken is dat de harde wind de lijn uit de boot heeft geblazen en hoewel dit een heel kort lijntje was, blijkbaar lang genoeg om de schroef te vinden. We proberen met een kunstaasredder en een shad de hengel terug te vinden.

Hierdoor raakt bij Georg ook nog eens de lijn om de molen gewikkeld. Grrrrrrrrrrr. Uiteindelijk slaag ik er in de hengel te pakken te krijgen. Gelukkig, want de molen was nog hartstikke nieuw. Ondertussen had Georg zijn lijn ook weer normaal op de spoel van de molen gekregen. Dit was dus het begin van de dag!







Onder deze omstandigheden en met een nieuwbakken visser aan boord zou het voornamelijk slepen gaan worden. En dan vooral met de wind in de rug, om het Roland makkelijk te maken. Werpen en verticalen wordt anders immers een lastige aangelegenheid.

Het duurt enige tijd voordat Georg de eerste vis haakte, een stevige winde. Niet veel later haakt Roland zijn allereerste vis, een baars. Zo zijn we de voorbije ellende snel vergeten en we zochten verder. Een snoek van ongeveer 65 cm wordt aan het rijtje toegevoegd. Drie vissen, drie soorten, hartstikke leuk voor een beginnende visser als Roland.

De teller begon aardig op te lopen en de maten mochten er ook zijn. De baarzen lieten zelfs 42 en 45 cm noteren.

Op een stek waar wel vaker roofblei verblijft, werd geworpen met ondiep lopend aas. Maar de respons bleef uit. Ten slotte besloot ik een fel gekleurde Asp-spinner in te zetten en het was direct raak. Roland nam de dril voor zijn rekening en kon even later de vangst presenteren, terwijl Georg het vangende aas in het plaatje hing!

Later begon het regelmatig te regenen. Gelukkig was er af en toe ook de zon en konden we weer een beetje drogen. Helaas raakte Georg nog twee pluggen kwijt, die we niet konden redden. Gelukkig lukte het een aantal keren wel, maar het verlies, het offeren aan de riviergoden, hoort er ook bij.







Tijdens de dag werd de meegebrachte boterkoek verorberd. Een tweede exemplaar gaf ik mee voor thuis. Een dvd en pennen met het opschrift van Fishing Guide Johan konden eveneens mee naar Duitsland. De foto's, en het waren er vele, volgden later.

De afsluiter, een baars van 45 cm.

Aan het einde van de dag hadden we nog een mooie afsluiter. De baars van 45 cm leverde een geweldige dril op. Roland kon direct veel bij leren. Stok in het water wanneer de vis onder de boot door wil en vooral de vis niet uit het water willen tillen, zoals hij bij aanvang deed. Voldoende lijn uit laten staan, enz.. Al met al een hele geslaagde dag met 11 vissen.






Vermoeid en voldaan verlieten we het water, waarbij mijn gasten bij het traileren prima assisteerden. Nu gaat Georg eerst proberen een andere auto te bemachtigen. Met de fles bier die hij me naliet, proost ik op een geslaagde missie.