31 mei 2018 Wanneer je het niet meer verwacht en het komt toch!!

Eindelijk de eerste vis van de dag, een winde werpend gevangen.

Onze eerste visdag na het gesloten seizoen is een feit. We hebben een bewuste keuze gemaakt wat het water betreft en kunnen zowel het stil staande als het stromende water bevissen. Dan moet er toch iets uit komen, zou je zeggen. Alhoewel............ gelet op de laatste dagen!

We zitten al snel op het water en gaan ons geluk slepend beproeven. We realiseren ons al snel dat het andermaal niet gemakkelijk gaat worden. We slepen wat af en ondertussen doet JP verwoede pogingen om werpend een vis aan de haak te slaan. Het levert geen aanbeten op en verticaal evenmin.

Zo hoef je niet te raden.

Wanneer we bij het stromende water aankomen, gaat het roofbleibloed weer sneller stromen. Maar in tegenstelling tot voorgaande keren stel ik voor ook de kant waar we normaal gesproken niet vissen, te benutten. En warempel bij de derde worp is het raak. JP heeft de eerste vis van de dag gehaakt, een fraaie winde!

Dus toch een kneiter van een baars.

Dan gaan we echt aan het werk. ik positioneer de boot zodanig dat JP de hoek waar het water rond kolkt kan bestoken met kunstaas toegespitst op de roofblei Het resultaat, helemaal niets. Dan maar weer verder en terug varen tegen de stroom op. Pas op de laatste meters voordat we weer het rustige water op gaan zoeken, slaat een dikke veertiger baars toe. Het is inmiddels 14.00 uur en we hebben twee vissen gevangen.................

Dus toch geen stenen, maar een echte aanbeet.

Zal het een herhaling worden van de voorgaande dagen? Ik vrees van wel.  Maar we gaan door en terwijl JP aan één stuk door werpt met kleine pluggen, tast ik voorzichtig de bodem af. Vlak voor een kribkop tik ik waarschijnlijk net iets te laat op om de stenen te ontwijken...... of toch niet? Nee hoor, een fraaie snoekbaars komt binnen.

Het bleef niet bij één baars.

Dan een eindje verder langs het talud tussen de kribben, nummer twee. Hoe is het toch mogelijk!
En hier blijft het niet bij. We vangen nog een aantal baarzen, waarbij mooie exemplaren. We voegen er nog een snoek aan toe en in totaal komen er 10 vissen binnen. Alsof er een knop is omgezet, de dag ziet er ineens totaal anders uit.

Doe er ook nog maar een snoek bij.

Het is dus maar weer eens bewezen, het draait er om op het juiste moment op de juiste plek te zijn. En vanmiddag lukte dat dus erg goed. Wij kijken terug op een super visdag, mooi weer en veel gezelligheid.

29 en 30 mei 2018 Twee dagen ploeteren in de hete zon.

Een goed begin is niet altijd het halve werk!

Robin en peter beleefden vorig jaar twee dagen met een paar mooie opstekers, baarzen van bijna 50 cm. En nu aan het begin van het nieuwe seizoen zou het eigenlijk helemaal moeten lukken. het pakte echter heel anders uit.

Peter kwam speciaal ingevlogen uit Engeland en ik hoopte hem dus met memorabele vangsten terug te kunnen laten keren. Overigens blijkt dan dat echte vliegvissers hardnekkig aan hun manier van denken en materiaalinzet vast kunnen houden. Hoewel dit later bijtrok, kon het geen verandering meer brengen in het resultaat.

Ik sprak af bij een station om de mannen op te pikken. vandaar reed ik naar de bestemming. De eerste keer was dit een grote rivier met getijdenwater. Omdat er weinig water was en de temperaturen van het water hoog, meende ik hier de baste kans te maken. Gelet op de tweede dag was het een goede keus.

Er was verder geen boot te zien en dus hadden we het rijk alleen. Al hoewel, een boot van een beroepsvissers was in de weer. Toen wij slepend een net haakten en probeerden ons kunstaas te redden kwam deze boot langszij. De mannen waren vriendelijk en hielpen het kunstaas uit het net.
Zij "vertelden" dat ze in opdracht een onderzoek hadden moeten doen en nu alle netten verwijderden.
Waar of niet waar?

Op mijn vraag waarom de netten niet waren gemarkeerd, werd gezegd dat dit sportvissers aanzette tot het vernielen van de netten. Ik vraag me af wat er gebeurt als je je kunstaas wilt redden uit een "onzichtbaar" net. Dit lukt doorgaans niet zonder mes toch! Het blijft dus een narcistisch gebeuren. de schuld ligt altijd bij de ander.

Een meter nota bene.

Wij konden gelukkig verder en wisten een stuk verder tot onze verbazing een metersnoek te verrassen. Overigens waren we zelf ook verrast deze vis op anderhalve meter water aan te treffen en interesse te zien tonen in een klein plugje bij hoge watertemperaturen. in ieder geval gaf deze vangst aan dat er iets mogelijk was.

Nog vijf snoekbaarsjes

Dit bleek toch lastiger dan gedacht. Het werd hard werken, zowel slepend, werpend als verticalend. Het werpen en slepen leverde echter niets op. Verspreid wisten we nog vijf snoekbaarsjes te vangen. Het was een hele toer, maar het weer was goed en we hadden hoop op een goede volgende dag.







Daarvoor reed ik naar een klein water in de hoop de vis makkelijker te kunnen bereiken en bovendien bood het de mannen een uniek inkijkje in de schitterende variatie aan viswater in ons kikkerlandje.
Dit laatste werd zeker gewaardeerd, maar met die vissen zat het niet mee.

Één van de snoekjes.

We vingen in het begin twee snoekjes, waarvan er één een two toner bleek te zijn. Verder vingen we een kleine baars en toe heel lang niets. Prachtige overs wierpen we uit en op een diepe plek met voldoende signalen, visten we taluds verticaal en dropshottend af. Niets! helemaal niets!

Een baarsje, niet indrukwekkend groot, toch geëerd.

Uiteindelijk wist ook Peter een kleine baars te vangen, maar dat was natuurlijk iets geheel anders dan waarvan hij had gedroomd. We besloten halverwege een stop in te bouwen en legden aan bij een mooi terras. Daar genoten we in de schaduw van een hapje en een drankje net een mooi uitzicht op de omgeving.

Een two toner

En zo verstreek de tweede dag. Een hel mooie dag, maar teleurstellend wat de vangsten betreft.
Daarna ging het het weer terug naar het station en namen we afscheid. Tja het kan niet altijd halleluja zijn. Echte vissers weten dat ook, hoewel het altijd jammer is.

Lekker genieten van wat er wel is.

27 mei 2018 Een kijkje nemen op de Waal

Yes, het is gelukt. Een forse snoekbaars op de stroming levert een flinke dreun op de hengel op.

Twee vrienden die de beschikking hebben over een eigen boot willen graag op de Waal gaan vissen. Dat is zeker iets dat je goed moet overwegen, omdat het snel stromende water en de drukke scheepvaart heel veel aandacht vereisen. Wanneer je je hoofd te veel bij het vissen hebt, kan het zo maar mis gaan.

Daarom kreeg ik het verzoek hen een dag bekend te maken met deze turbulente omgeving. We troffen elkaar mooi op tijd bij de helling en lieten de Tomasco te water. Deze vertoonde veel overeenkomst met hun eigen boot en dat maakte de proef makkelijker. Dan is het fijn dat een boot stabiel is en over voldoende power beschikt om de controle te houden.

Gelukkig beschikken de mannen al over de nodige ervaring wat het verticaal vissen betreft, want daar draait het hier vooral om. Maar we gaan ook werpen op bepaalde plekken en slepen met pluggen is hier en daar ook mogelijk. Dit laatste komt er echter niet van vandaag.

We vissen enkele kribvakken uit, maar er lijkt geen vis geïnteresseerd te zijn. Wel volgen er enkele aanbeten die niet verzilverd kunnen worden. Dan duiken we een haven in en kijken waar de stroom nog invloed heeft. Daar volgt de eerste aanbeet die vis oplevert. Een stevige snoek geeft zich na een ferme run over en we weten dat we van de nul af zijn.

Tja waar is die vis nu gebleven?

Daarna volgen er nog een paar kleine snoekbaarzen, waardoor de stemming er beter in komt. We proberen nog het e.e.a. maar het is duidelijk tijd om andere stekken aan de tand te voelen. We steken de rivier over en ik vaar een ondiepe geul in. Daar gaan we werpen / jiggen. Helaas kunnen we die ene aanbeet niet verzilveren.

Aangekomen bij de stroming rond de krib krijgen we de eerste serieuze snoekbaars te pakken. De mannen verheugen zich en worden niet teleur gesteld. Er volgen meerdere aanbeten langs dit talud en menige vis wordt gehaakt en gevangen.











Andere boten zijn dicht in de buurt en we zien hen ook vangen. Dit geeft de mannen extra informatie omtrent de mogelijkheden. Ze zijn enthousiast en zien mogelijkheden met hun eigen boot. Ze hebben er alle vertrouwen in dat het hun gaat lukken. Daarmee is de dag geslaagd en komen als een van de laatste boten van het water.



Het zit er op en de missie is geslaagd. Met zo'n 10 vissen in de boot en alle ervaring en opgedane kennis, kan op een verantwoorde wijze de Waal worden bevist. Ik wens hen dan ook alle geluk en vooral veel plezier.