20 juni 2018 Gewoon een fijne visdag met Oscar

De bonus van deze dag.

Zo af en toe komt het er weer van en stapt Oscar bij me in de boot. Deze keer op een plek waar we best goede herinneringen aan hebben. Ook samen met Frans hebben we hier leuke momenten beleefd.

Hoe het vandaag gaat uitpakken moeten we nog afwachten. Het zou deze keer geen memorabele dag worden, hetgeen dit de pret niet drukt, want het vangen blijft een belangrijk aspect, maar is niet doorslaggevend.

We proberen de geijkte stekken die dicht bij liggen en ons doorgaans mooie vis heeft opgeleverd. Maar de lage waterstand heeft ervoor gezorgd dat de rivier tot een meer is geworden en dus moeten we zoeken in alle hoeken en gaten.

We laten geen techniek onbenut en zien ons genoodzaakt om het ook verder weg te zoeken. Er moet dus worden gevaren en dat doe ik naar een stek die onlangs nog een aantal mooie vissen opleverde en waar Oscar ook goede herinneringen aan heeft.

Vijf snoekbaarzen van dit formaat is toch een redelijke buit.

We snabbelen op deze manier toch een paar vissen bij elkaar. Uiteindelijk weten we vijf snoekbaarzen en een baars te bemachtigen. We hebben er hard voor moeten werken en ervaren aan het einde van de dag de voldoening. Dikwijls is die groter dan wanneer de vissen erg makkelijk te vangen zijn.

Zo blijft het vissen een uitdaging die nooit verveelt en die we nog zo vaak mogelijk aan willen gaan.
De andere zaken zoals de buizerd op bijgaande foto zien we daarbij als toegift.

Opnieuw zo'n indrukwekkende rover of wel predator.

Omdat we beiden veel op het water zitten fotograferen we lang niet alle vissen meer. De meeste gaan direct terug het water in. Zodoende kan het gebeuren dat je weinig illustratiemateriaal hebt voor bij het verslag.

17 juni 2018 We vieren een feestje, temeer daar die vorig jaar in het water viel!

Vorig jaar waren we ook samen onderweg, de dag van de verjaardag van Mark. Georg en ik hadden ons voorbereid op een leuk feest en hadden allerhande meegebracht om het feest te vieren. Helaas viel deze dag letterlijk en figuurlijk in het water. We waren allen nat tot op de huid en veel van hetgeen we hadden meegebracht bleef onaangeroerd. Bovendien waren de vissen evenmin bereid deze dag een succesvol aanzien te geven. je hebt van die dagen...........

Nu kregen we de kans het over te doen, maar dan wel succesvol en dat lukte wonderwel. Het weer was enigszins onstuimig, maar we hielden het grotendeels droog. Althans wat het weer betrof. We lieten ons de meegebrachte drankjes (zonder alcohol natuurlijk) goed smaken en combineerde dit met allerhande lekkernijen.

Gelukkig waren de vissen nu wel bereid om ook in dit opzicht een succesvolle dag te mogen beleven. Hoewel we enkele fraaie aanbeten niet konden verzilveren, kwamen er mooie vissen boven water. De variatie bleef beperkt tot baarzen en snoekbaarzen, maar wel mooie exemplaren.

Het was echter niet zo dat we de vissen cadeau kregen. Er ging wel enige tijd overheen voordat de eerste fraaie snoekbaars ons even gezelschap kwam houden. gelijk wel een mooie vis en zo was de eerste stap naar het gebak gezet.

Zoals gezegd, we kregen de vis niet cadeau en moesten ook een paar lossers incasseren. Maar dat mocht de pret niet drukken. Er kwamen nog een paar te voorschijn en ondertussen was de baars ook wakker geworden. het verticalen wilde niet zo goed lukken, maar ook langs die weg scoorden we .

Na een pauze om het gebak te nuttigen, ging het weer verder. Met name mark was driftig aan het werpen met kleine shads om ze vervolgens langzaam binnen te tikken. En ja hoor onze jarige Job wist er enkele te arresteren.

De super  gevoelige stok die Georg had aangeschaft en waar je echt alles mee voelde, moest ik maar eens proberen. Ik vond de stok erg slap en dat vertaalde zich in een vis die de haak ver had geslikt. Ik voelde de vis pas toen deze helemaal in de hengel hing. Mijn oordeel was geveld en dat van de vis ook, want deze overleefde het niet. Tja, misschien was de hengel dan toch wel iets te slap!

Ik was blij dat ik het zo kon laten zien en het speet me dat de aankoop die zo enthousiast was gedaan in een teleurstelling eindigde. Maar goed niet iedere aanbeet leidt tot een succes toch. Onze dag werd hierdoor echter niet verpest, want daarvoor zijn ergere gebeurtenissen nodig en gelukkig gebeurt dat zelden of nooit.

Toch vingen wij zo gecombineerd slepen, werpend en verticalend mooie vissen. Het werd een succesvolle - en feestelijke dag. Een goede revanche op het voorgaande jaar. Het was ook fijn om elkaar weer gezien te hebben en zodoende het sociale aspect van ons treffen te omarmen.


Op naar het volgende jaar zou ik zo zeggen; tot ziens.

16 juni 2018 Een gemiddelde dag waarbij het doorzetten uiteindelijk een paar fraaie vissen opleverde.

Het juweel van de dag.

Wij zitten deze maand iedere zaterdag samen in de boot. Het nieuwe seizoen, daar staat bij JP geen halt meer op. Hij kan niet wachten het kantoor achter zich te laten en het heilzame vissen zijn werk te laten doen: relaxen!

Met de meerval van de vorige keer nog vers in het geheugen, gingen we vol goede moed aan de slag. Tevens in de wetenschap dat zo'n "bijvangst" een uitzondering zou blijven. Dit neemt niet weg dat je weet dat verrassingen altijd mogelijk zijn.

De eerste vis van de dag is direct een stevige baars.

Het duurde toch ruim een uur voordat de eerste vis binnen kwam. Een forse baars hadden we weten te strikken. Zoals altijd hadden we ingezet op kleine pluggen, omdat je daarmee alle soorten en maten iets voorzet dat ze tot een aanbeet kan verleiden. Maar het schitterende weer was eigenlijk ook een teken dat het best lastig zou kunnen worden.

Ons scherp in de gaten houdend, deze buizerd met prooi.

We ploeterden voort en er gebeurde gewoonweg niets. Een buizerd had iets uit de oever weggesleept en bleef overtuigd om zich heen kijkend, zijn prooi bewaken. Wij hadden het niet goed kunnen zien wat het was. Mogelijk was het een vis die de roofvogel in de oever had opgepikt. in ieder geval was het een mooi gezicht en wij hadden alle tijd om dit tafereel gade te slaan.

De aanhouder wint.

Daarna gingen we verder in de hoop dat er een bijtuurtje aan zou breken. En hoewel dit niet echt het geval was, kwamen er meer vissen binnen. JP haakte een fraaie snoekbaars en deze gaf het vertrouwen op een beter resultaat.

Deze mag er toch ook zijn.

Terwijl JP volop aan het werpen was en de Tomasco werd voortgetrokken door de Minn Kota bood ik verticaal het e.e.a. aan onderwater. Dit werd gewaardeerd en zelfs twee maal op rij. Drie snoekbaarzen maakten de dag wat deze vis betrof compleet.

Deze baars was goed voor 44 dikke centimeters.

De klapper was een baars van bijna 45 cm. Een mooie hoge vis met prachtige kleuren. Op deze manier vingen we dan niet zo veel vissen, maar wel exemplaren die de moeite waard waren. En laten we wel zijn: baarzen boven de 40 zijn toch super. Menigeen heeft er nog nooit één gevangen.

Een winde van bijna 50 cm sloot de rij.

Ondertussen vorderde onze tocht en gingen we richting trailerhelling. Maar voor we daar waren trad er opnieuw enig oponthoud op. Een welkom oponthoud, want een fraaie winde maakte onze visdag compleet. Weliswaar geen snoeken, maar wel drie soorten en een dag om met genoegen op terug te kijken. En tevens een dag die ons nu al weer uit deed kijken naar de volgende.

De keiharde aanbeet en dril maakte dat deze dag een heerlijke afsluiting kreeg.