Deze winter heeft al heel wat roet in onze visafspraken gegooid. Toch blijven Anne en ik proberen tot afspraken te komen die wel doorgezet kunnen worden. Dan gaan we nieuwe uitdagingen zeker niet uit de weg. Zodoende hadden we deze keer afgesproken in de omgeving van Giethoorn.
Van te voren wisten we niet wat het weer voor ons in petto had, maar toen het dan eindelijk zo ver was werden we "verblijd" met een redelijke kans op regen en een windkracht 6 à 7. Dit hebben we geweten!
Al heel vroeg was ik onderweg om omstreeks 8.00 uur op de bestemming te zijn. Dit lukte heel aardig en na enig zoeken had ik de trailerhelling gevonden waar Anne stond te wachten. Al snel ging de boot te water en kon het feest beginnen. We gingen groot water op, maar wel aan de luwe oever. We sleepten met verschillende soorten kunstaas. Toen we onder een brug doorvoeren kwamen op ruig water, maar een klein stukje verder konden we een klein vaartje tussen de rietvelden in. Langs deze weg kwamen we in een karakteristiek dorpje, gebouwd langs het water met de bekende bruggetjes. Plotseling konden we niet verder, omdat er aan de beschoeing van de oevers werd gewerkt. Gelukkig konden we afslaan en een schiterend vaartje door de rietvelden volgen.
We waren verheugd met deze vangst, want we waren toch al geruime tijd onderweg. Maar wat wil je als je het water niet kent. Dan moet je immers investeren in kennis van het water. We voeren verder en kwamen na geruime tijd in een nieuwe woonwijk. De beschoeiïng bestond uit kale stalen wanden. Ik kon me zo voorstellen dat de snoek hier geen verblijf zou houden in de tijd van het afpaaien. Dus zei ik Anne te geloven dat de vis weg was getrokken. Dit zal ik dus nog heel lang moeten horen, want prompt kreeg ik opniew een dreun op mijn hengel. De nieuwe Spro Wob Shad van 18 cm met de Rainbow Trout print was gegrepen. Een mooie zware vis had zich gemeld en kon met zijn 84 cm op de foto. 
We vervolgden onze weg en voeren uren lang zonder één aanbeet. Toen moesten we een groot meer op om terug te kunnen naar de haven waar we hadden getrailerd. Gelukkig ging dit voor de wind, maar bij een windkracht 6 à 7 was het een helse toer. Met enig schippersbeleid legden we het traject voorspoedig af en begaven ons weer in rustiger water. We hebben het nog een poosje volgehouden, maar de harde wind matte ons af, ondanks het feit dat het de hele dag droog was gebleven.
We besloten er een punt achter te zetten. De Lindner ging weer op de trailer en kort daarna scheiden onze wegen zich en gingen we weer huiswaarts. We kijken og steeds terug op een schitterende en gezellige dag. Gelet op de geluiden om ons heen hadden we niet eens slecht gescoord.
