Laatste visdag van het seizoen 29 maart 2011

Met mijn vaste vismaat Lucien, ben ik al enkele weken niet meer weg geweest. Soms zijn er zaken aan de orde die het vissen een hele lage prioriteit geven en dit is nu het geval bij Luus. Een zware operatie bij zijn vrouw, maakt al het andere onbelangrijk.

Nu, na een week of zes, kan hij er een dag tussenuit en dus zorg ik ervoor dat alles klaar staat om heerlijk het water op te gaan. Ondanks de slechte resultaten van de afgelopen tijd, zijn we hoopvol gestemd. Hoe de resultaten ook mogen zijn, wij gaan genieten! En de weergoden zijn ons bijzonder goed gezind, dus kan er nauwelijks iets misgaan.

We zijn vandaag de enigen die tot dan deze trailerhelling aan de Waal hebben gekozen. Kort na onze afvaart verschijnt er echter nog een boot op de helling. Achteraf zal blijken dat deze boot historie gaat schrijven.

Wij zoeken bekende kribvakken op en genieten van het voortreffelijke weer. Weinig wind en veel zon.

We tasten geconcentreerd de bodem af met verschillende soorten shads. Erg fanatiek zijn onze geschubde vrienden niet, dus zou het het wel weer eens een taaie dag kunnen worden. Maar gaandeweg verschijnt er toch af en toe een vis in de boot. Voornamelijk snoekbaarzen van gering formaat. Mijn eerste vis is een baars, waar ik erg content mee ben. Het is namelijk de eerste in dit jaar en baarzen, ongeacht de afmeting, zijn bij mij altijd welkom. Later op de dag weet ik zelfs nog één te vangen.

We zoeken nieuwe stekken en begeven ons in kribvakken die we nooit eerder hebben bevist. Ook hier komen links en rechts een paar vissen uit. Ondertussen is de temperatuur richting zomerse waarden gestegen en kunnen we ons geleidelijk aan uitpellen. Terwijl ik mijn shadje vrijwel stil boven de bodem presenteer, komt er ineens die heerlijke dreun van een grotere vis. Even later mag ik een dikke zestiger voor de lens van de camera houden. De middag is al ver gevorderd. We zien een pony met zijn voorbenen het water roeren .

Aan het einde van de middag staat de teller, die in geen tijden meer is gebruikt, op tien vissen. Dan
weet Luus bij één van de laatste kribben  nog twee snoekbaarzen over de streep te trekken. Ook in dit opzicht is onze dag nu helemaal geslaagd.

We varen terug, omdat we onder de huidige omstandigheden geen card blanche hebben wat de thuiskomst betreft. Vlak bij de helling zien we een boot van Rijkswaterstaat met de bewuste boot op sleeptouw.

Ons blijkt nu dat deze mannen direct bij het wegvaren de nieuwe motor hebben verloren, althans deze is te water geraakt en aan de kabels blijven hangen. Doordat de motor water heeft gemaakt, wil deze niet meer starten. Zij hebben ons nog weg zien varen, maar hebben onze aandacht niet weten te trekken. Het resultaat is geweest dat ze de hele dag ergens aan de overkant hebben gedobberd en ten slotte door Rijkswaterstaat zijn opgepikt. 112 bleek in deze situatie geen optie en zodoende konden ze geen kant op. Wij hebben hen het laatste stukje naar de helling gesleept. Één van de mannen was zo gewend geraakt aan de boot dat hij hem eigenlijk ook op de trailer, niet wilde verlaten. Zo brengt humor mensen nog eens ergens en hebben ze iets waar ze nog jaren over na kunnen praten.

Ons seizoen zit er op en wij hopen natuurlijk in het nieuwe seizoen weer regelmatig samen op het water te zitten. Voorlopig zijn we druk met het klussen aan boten en materiaal.