9 en 10 augustus. Het kan heel raar lopen!!

De plannen waren gesmeed. Donderdag 9 en vrijdag 10 augustus zouden Eduard en Edgar komen. Een Bed and Breakfast was geboekt en de locaties waren vastgesteld. Ik was net terug van vakantie en had alles weer zo goed mogelijk voorbereid. De lunches waren klaar, de accu opgeladen en de tank helemaal vol. Zo reed ik naar de afgesproken trailerhelling en arriveerde daar een half uur van te voren. Tot mijn stomme verbazing stond Eduard daar al te wachten, alleen!!

Hij liet mij weten net zo verbaasd te zijn. De avond van te voren zou Edgar naar hem toekomen en bij hem slapen, omdat een enkele reis van 350 km onnodig duur en best vermoeiend is. Er waren nog telefoontjes gepleegd en er was mail gezonden om contact te krijgen, maar niets mocht baten. Ons baarde dit best zorgen.
Toch gingen we het water op en hadden de telefoon paraat. We wierpen mooi ogende oevers uit, die blijk gaven van enkele nieuwsgierige baarzen. Daar bleef het bij want bijten deden ze niet.
Wij belandden al snel op een groot kanaal en visten vooral met kleine pluggen in de buurt van de oever. Gaandeweg bleek dat tussen de drie en vier meter de meeste activiteit was. We vingen enkele leuke baarzen, zo rond de twintig centimeter. Ongeveer het slag baars dat Eduard al redelijk groot vindt. Toen kwam daar ineens die 33'er tussendoor. Dit was een echte doorbraak.
We waren erg blij met deze vis, omdat het weer nu niet optimaal bleek om grote vissen aan de schubben te komen.
Bovendien zaten we regelmatig vast en werd de kunstaasredder ingezet. Twee keer moest ik zelfs de boot inschakelen om de kunstaasredder los te trekken. Er ging gelukkig geen plug verloren, maar de haken van de kunstaasredder waren vrijwel allemaal afgebroken.

We zetten onze zoektocht voort, toen rond de middag de telefoon ging. Edgar aan de lijn! Hij dacht dat de vistrip vrijdag / zaterdag plaats zou vinden. Druk, druk, druk met allerlei afspraken, had er toe geleid dat hij het overzicht kwijt was. Hij zou alsnog in de auto stappen en rechtstreeks naar de helling komen: 350 km!!

Wij visten rustig door en hielden er rekening mee dat we omstreeks 16.00 uur bij de helling zouden zijn.
We vingen negen baarzen, toen Eduard plotseling een verzwaring voelde, die echter niet op vis leek. Bij het naderen van de boot bleek dat er toch leven kwam aan het einde van de lijn. Een snoekbaars van dik 50 cm was als een dweil mee gekomen. Wij waren er blij mee en nummer tien stond op de teller.
Toen ging de telefoon weer en bleek Edgar te zijn gearriveerd. Daarom haalden we de hengels binnen en voeren rechtstreeks naar de helling. Eindelijk waren we compleet.

Ik besloot langer door te gaan, opdat Edgar ook nog even kon vissen. We gingen de rivier op en visten op diverse manieren, we sleepten ook op dieper water in de hoop een grotere vis tegen te komen. Maar wat we ook probeerden, het wilde niet meer lukken. Om 18.00 uur stopte ik ermee, omdat er nog het nodige gedaan moest worden voor de volgende dag, Onder meer het repareren van de kunstaasredder.

Eduard en Edgar zochten hun overnachtingsplaats op en nadien een terras om te eten. Dit hadden ze beiden wel verdiend. Later lieten ze weten erg content te zijn geweest met dit adres en ook de omgeving aan het water te kunnen waarderen.

Vrijdagochtend hadden we voor een andere locatie gekozen, waar ik wederom om 7.00 uur arriveerde om  op de afgesproken tijd, 7.30 uur, klaar te zijn. Maar ook nu weer waren me twee auto's voor en stonden de mannen al te wachten.  Niet veel later ging de Princecraft te water en kon het feest beginnen. In eerste instantie viste ik een lange strekdam af in de hoop winde en baars te bemachtigen. Helaas pakte dit niet goed uit. Bij een sluis en stuw aangekomen, voer ik eerst rechtdoor richting stuw. Vlak voor de grote gele drijvers kreeg ik een schitterende aanbeet. In de oppervlakte gekomen, bleek het om een grote baars te gaan. Helaas was dit ook het enige dat we te zien kregen. In ieder geval hadden we vis gelocaliseerd en wisten we dat ze er zaten. Met die wetenschap bleef ik dit stuk water bestoken tussen de 3 en 4 meter. En de vissen kwamen! De tweede was een baars van 44 cm! Echt een schitterende vis.

Ondertussen had een bellyboat, die was voorzien van een elektromotor, een stek ingenomen die ook op mijn programma stond. Dan maar een alternatief.
De oevers van de grote kom werden nauwkeurig uitgeworpen, met name op zoek naar roofblei. Deze kwamen er echter niet. Een baars die de plug van Edgar greep schoot voortijdig los. Onder aan het talud, waar veel vis aanwezig was, hebben we geprobeerd een vis te verschalken, maar het mocht niet baten. Toen de beugel van mijn molen voortijdig dichtklapte tijdens een inworp, nam mijn Asp-spinner met een luide knal afscheid. De lijn was gebroken.

Vervolgens visten we midden op de rivier met kleine dieplopende pluggen en wisten warempel een paar vissen te verschalken, waaronder een snoekbaarsje. Omdat dit toch niet helemaal naar wens was, zocht ik het talud weer op. We hadden al een paar keer vastgezeten en middels rustig terug te varen, kwamen de pluggen weer los. Geen kunstaasredder nodig dus!
Toen kwam Edgar weer vast te zitten! Dus legde ik de boot stil, haalden we de lijnen binnen en voer ik terug. De taal die de hengeltop uit sloeg geef mij de zekerheid dat het niet de bodem was, waar Edgar mee verbonden was. Daar was hij inmiddels zelf ook achter gekomen. Een stevige dril werd in gang gezet. Daarbij zag ik enkele handelingen die mijns inziens beter achterwege gelaten konden worden. Onder andere de benutting van de hengel als hefboom bleef achterwege. Achteraf hebben we dit op een rij gezet, zodat er weer lering uit kan worden getrokken.

De snoek, want daar ging het om, kwam na een fel gevecht in de oppervlakte en kon worden geschept. Ze bracht 90 cm op de meetlat. De kieuwgreep bleek geen routinehandeling. Dus hebben we daar ook op geoefend. Om de vis snel terug te zetten met dit warme weer, werd de vis kruiselings vastgehouden op de foto, alweer een zogenaamd leermoment. Zo probeer ik alles er uit te halen door dergelijke situaties te benutten voor aanwijzingen en motivaties.
Edgar had weer eens bewezen vol verrassingen te zitten en bleek later nog niet de laatste te zijn!!

Ook Eduard speelde zijn deuntje mee en sleepte andermaal een dikke veertiger baars binnen. Weer een keiharde aanbeet en een mooie dril! Zo kwamen er toch gaandeweg heel wat vissen binnen en met mooie afmetingen. Het weer was schitterend en de scheepvaart afwisselend en niet al te druk.
Op het laatst voer ik naar een stek om te werpen en om vandaar uit slepend terug te varen naar de helling.
Op de elektro stuurde ik de boot langs de oevers en bestookten mijn gasten deze met kunstaas. Al snel was het raak!!! bij Edgar.

Hij haakte vlak onder de kant een leuke snoekbaars. Even later kwam de melding door dat hij een haak in zijn been had zitten. Tja als de gids er meerdere keren op wijst dat rond slingerende pluggen e.d. ellende veroorzaken en het heeft geen effect, dan kan dit gebeuren. Eerst hebben we de vis geschept en onthaakt. Het grote schepnet zorgt er voor dat de vis ruimschoots in het water blijft.
Omdat het Edgar niet lukte d haak doorgedrukt te krijgen, ben ik aan handje gaan helpen. Toen de haak eenmaal helemaal was doorgedrukt, knipte ik de haakpunt af met een speciale tang. Deze heeft zo langzamerhand zijn diensten wel bewezen. De haak kom nu terug en was verwijderd. Desinfecterende zalf en een pleister erop en we konden weer verder waar we gebleven waren. de snoekbaars kwam uit het net en werd gemeten, dik 50 cm., ging op de foto en werd vervolgens weer in zijn element geplaatst.

Vervolgens hebben we nog enkele kribvakken uitgeworpen en aansluitend slepend de terugweg aanvaard.
Er kwamen geen vissen meer bij, maar de mannen waren dik tevreden met 8 vissen, drie soorten, waaronder mooie exemplaren. Een snoek van 90 en enkele kapitale baarzen vang je niet iedere dag.
Na een lange en warme dag op het water keerden mijn gasten tevreden weer huiswaarts. Het was allemaal wat raar gegaan, maar we hebben ons niet van de wijs laten brengen. Er kwamen memorabele vissen aan boord en de herinneringen zijn zoet.