Pages

maandag 17 september 2012

16 september. Een roofblei van een meter en een paling van 1,5 meter, moeiteloos!!

Om bij het einde van deze dag te beginnen en misverstanden te voorkomen, eerst de uitsmijter.

Toen wij de boot weer op de trailer hadden en de boel opruimden, kwam er een knul van een jaar of tien naar ons toe. Hij vroeg ons of we nog iets hadden gevangen. Inderdaad, wij hadden zeker het e.e.a. gevangen. Wij legden deze zelfverzekerde jongeling dezelfde vraag voor en daarop kregen we zonder blikken of blozen te horen: een roofblei van een meter en een paling van 1,5 meter! 
We hebben hem vervolgens heel veel succes gewenst met het vangen van nog grotere vissen.

Dan nu het verhaal van hoe het ons is vergaan.
Na diverse gemiste visdagen is het eindelijk weer zover dat we samen het water op kunnen. Omdat andere verplichtingen een hele dag onmogelijk maken, zoek we het dicht bij huis. Dat Luus er zin in heeft blijkt wel als hij al op me staat te wachten bij de slagboom. Wanneer we deze gepasseerd zijn, gaat Luus direct in gesprek met twee jonge gasten. Ook zij gaan een poging wagen en er wordt veel info uitgewisseld. Het sociale aspect van het vissen komt zo goed uit de verf.
Niet veel later spoeden wij ons naar de rivier. Eerst doen we nog even een interessant kantje aan. Op het open en grote water weten we enkele baarzen te verleiden onze kleine kunstaasjes te attacheren. Omdat er o.i. toch te weinig actie is, zoeken we een andere stek. Daar aangekomen besluiten we een verticale poging te wagen. Reeds bij het eerste contact met de bodem raak ik een spiksplinternieuw shadje kwijt en mijn verwachtingen waren juist zo hoog gespannen!

Omdat we verticaal geen enkele reactie krijgen zetten we koers naar een nieuwe stek en bestoken deze met dieplopende pluggen. En dit leverde inderdaad vis op.
Toch was het niet zo dat die ene vis de aankondiging van een hele serie was. Dus moest er verder worden gedokterd.We schoven weer dichter naar de oever en plotseling was daar weer een mooie baars op de standhengel. Ik legde de handhengel even neer een haalde de baars binnen. Plotseling begon mijn handhengel te schuiven en dreigde overboord te gaan.



Ik kon de hengel nog net grijpen, in de veronderstelling dat de plug was vastgelopen. Maar dit bleek absoluut niet het geval. De suspending Gomen-shad was gegrepen door een mooie snoekbaars. Even later zat ik met twee vissen in de boot! Toch echt het gevolg van een stil vallende plug die op diepte blijft hangen in het water! Met 67 cm was het echt een hele mooie snoekbaars.

De baars zwom ondertussen al weer en na enkele plaatjes ging de snoekbaars er achteraan.

We knutselden nog wat door en raakten enkele keren vast. terugvaren en de andere kant optrekken, was doorgaans voldoende om de pluggen terug te halen. Die ene keer lukte dat Luus echter niet en kwam de kunstaasredder er aan te pas. Deze kwam eveneens ongenadig vast te zitten. Het resultaat was dat één van de dreggen verloren ging.De andere dreg bleek in tweede instantie voldoende om de Gomen-shad te redden. Gelukkig had Luus reserve-onderdelen bij zich om de kunstaasredder volledig te herstellen en de plug heeft een gelijke behandeling tegoed..

We sprokkelden zo heel wat vissen bij elkaar. Gek genoeg kwam er slechts één snoekje kijken. Hiermee kwam het aantal soorten toch weer op drie.
Dit is en blijft toch altijd een mooi fenomeen bij het vissen op de rivier: de diversiteit aan soorten.

Op enig moment herhaalde zich bij mij, wat eerder het geval was. De hengel in de steun verraadde de aanbeet van een baars en terwijl ik die drilde, kreeg ik een aanbeet op de suspending Gomen-shad.
Omdat twee vissen tegelijk drillen niet soepel gaat, nam Luus één hengel over. Maar de baars wist zich van de haken te ontdoen en daarom kreeg ik de hengel met de snoekbaars, want dat was het, terug. Maar even later was de ook gelost en bleef het bij een spectaculaire actie zonder vis in de boot. Gelukkig zijn wij ook blij met dergelijke acties.

Op het laatst voelde Luus nog even een nieuwe aanwinst aan te tand en bleek niet de enige, want een leuke snoekbaars vond dit ook de moeite waard.

Daarna gaven we de Princecraft de sporen, want deze middag moest vroeg worden beëindigd, vanwege andere verplichtingen.
Gelukkig biedt deze boot de mogelijkheid je snel te kunnen verplaatsen en zodoende bereikten we spoedig de trailerhelling.
Daar zagen we de mannen die we bij de aanvang ook hadden gesproken. Zij hadden mooie resultaten behaald met het uitwerpen van de oevers en het slepen met dood aas.

Na het traileren spraken we de jongeheer van de roofblei en de paling.
En hiermee hadden we andermaal een gedenkwaardige dag.

Het verslag van Luus is binnenkort te vinden op www.metersnoeken.nl