Pages

dinsdag 8 januari 2013

5 januari 2013 Amerikaanse jager op jacht naar Nederlandse dames.

Mike heeft al geruime tijd een Nederlandse vriendin. Vorig jaar, tijdens een bezoek, ontdekte hij dat er in Nederland ook snoeken wonen. Hiermee is het voor hem nog aantrekkelijker geworden ons landje te bezoeken. Nederlandse dames hebben blijkbaar een grote aantrekkingskracht op hem.

Deze dag ging hij voor het eerst mee op snoek. Vanuit de boot wel te verstaan. Maar ondertussen smeedt hij ook plannen om deze vis vanaf de oever te belagen.

Wij hadden afgesproken in een echte Hollandse omgeving, om deze trip de accenten te geven die zo bij ons landje horen. Nadat de vergunningen waren geregeld, reden we naar de helling. Ik had al wat voorwerk gedaan op de plaats van onze ontmoeting en had daarom niet veel tijd meer nodig, voordat de boot te water kon. Nadat de mannen, Mike en Glenn, zich hadden geïnstalleerd en de hengels ter hand waren genomen, gingen we aan de slag. Slepend zetten we ons in beweging.

Na enige tijd bleek het water veel troebeler dan ik had gehoopt. Ondanks de droge periode voorafgaand aan deze trip, bleek de natte periode daarvoor nog steeds van invloed door de afvoer van die gigantische hoeveelheid neerslag. Het water was nog niet tot rust gekomen en gaf weinig doorzicht. Daarom werden er veel luidruchtige en fel gekleurde stukken kunstaas ingezet. Het enige dat we binnen kregen was een flinke zoetwaterkreeft.



Na enkele uren bereikten we een stuk water dat rustiger, maar tevens ondieper was. We sleepten ook dit stuk helemaal af, maar mijn verwachtingen moest ik andermaal naar beneden bijstellen. Ik besloot het stuk terug uit te werpen en liet de Minn Kota zakken. Mike en Glenn namen de hengels ter hand en wierpen alles rondom uit. De vertrouwde stekken leken compleet verlaten, er kwam geen enkele respons.

Wel zag Mike een schitterend stuk kunstaas, dat hij had meegebracht, verloren gaan. Ik wilde dit niet zomaar laten gebeuren en liet de kunstaasredder keer op keer over de bewuste plek zakken en speurde de bodem af. Er waren eigenlijk geen obstakels en dus was het raadselachtig hoe dit had kunnen gebeuren. Toen kwam er ineens een stuk lijn mee en hieraan bleek doodleuk het verloren gewaande stuk kunstaas te hangen. Gered dus! Dit gaf in ieder geval voldoening, maar nu de vis nog.

Uiteindelijk besloot ik toch over te gaan op rubber en ging zelf aan de slag met een Bulldawg regular. En dit bleek even later de oplossing. Ik kreeg een korte maar stevige dreun op de langzaam geviste Bulldawg. Al snel kwam er een gigantische kop van een grote snoek in de oppervlakte. Deze sloeg stevig heen in weer om de "lure" die haar was geleverd te verwijderen. Deze zat echter helemaal in de bek en goed verankerd. Al snel was de strijd beslist en kon ze worden geland.

Na het meten van deze vis: 104 cm northern pike, stopte ik deze in de handen van Mike. tenslotte had hij dan iets te showen in de States. De omgeving nam ik ook mee op de plaat, onvervalst Hollands dus. Toen was het tijd de dame terug te laten keren in haar element. Je kon goed zien dat deze mannen wisten hoe met de vis te behandelen. Al snel lag ze naast de boot en werd goed ondersteund, alvorens weer te worden losgelaten.
Vervolgens werden aan alle hengels vergelijkbare stukken kunstaas gehangen. Even was het wennen, maar toen bewogen deze zich ook langzaam door het water.

En met succes bleek even later. Glenn haakte een mooie vis, in de directe omgeving van het vorige exemplaar. Dit gevecht was zelf iets spectaculairder dan die met de vorige vis. Eenmaal in de boot bracht ze 82 cm op de lat en kon Glenn met de vis worden vereeuwigd.
We waren weer scherp en enthousiast. Helaas werd dit niet gewaardeerd daar beneden en dus bleef het bij deze twee. Maar wij zagen onze moeite beloond met twee vissen die de moeite waard waren.


Ik maakte vervolgens vaart om  het laatste uur nog te kunnen vissen in het relatief heldere water bij de helling. We sleepten daar nog een half uur en wierpen ook nog een half uur. Hierbij ging een bulldawg verloren en we kregen er niets voor terug.
Dus ging de boot het water uit en schoot ik nog een plaatje van de mannen als herinnering voor later.

Als reactie op de toegezonden foto's kreeg ik het volgende door:


Thanks for the pictures Johan!!  I really enjoyed fishing with you yesterday.  I will let you know when I am coming back next time so we can schedule another trip.  Thanks for everything, I really appreciate it.  Mike