Matthias is vanwege zijn werk goed thuis in auto's. Omdat hij dagelijks bezig is met de verkoop hiervan, weet je nooit waar hij mee aan komt rijden. Zo ook deze keer: hij was komen vliegen! Zo noem ik het in ieder geval als de snelheidsmeter meer dan 250 km per uur aan geeft.
Zodoende troffen we elkaar mooi op tijd bij de helling.
Een getijdenwater, het doel van deze dag, laat meerdere gezichten zien, maar nu lag deze er schitterend bij. Dus lag de boot er snel in en konden we aan de slag. Het was vrijwel windstil en de zon liet zich zien, zodat we weer een beetje het zomerse gevoel op konden pakken, al hoewel.............
Er waren weinig boten op het water en dus hadden we aardig de ruimte. Op de eerste stek haakte ik op een plugje dat ik werpend viste een mooie grote baars, die echter loste. Maar op de tweede stek, konden we verticalend al aardig aan de bak. Regelmatig kwam er een snoekbaarsje binnen. Niet groot dus, maar zeker welkom. Toen we het gevoel kregen dat deze stek was afgevist, staken we over en wisten ook daar een aantal te vangen.
De wind begon echter flink aan te trekken en kondigde een pikzwarte lucht aan en dus buien van formaat! Het duurde dan ook niet lang of we gingen onder de douche. Het werd een langdurige en pittige douche, waarbij het vissen maar even lieten. Gelukkig klaarde het ook weer op en konden we ons weer een beetje opwarmen.
Omdat we verderop de volgende dreiging zagen naderen, zochten we de beschutting van een brug en daar lieten we de volgende douche aan ons voorbij gaan. Het ruige weer maakte het vissen er echter niet makkelijker op.
Toch pikten we af en toe een vis op, maar bij het slepen lieten de vissen het helemaal afweten.
We besloten de terugweg te aanvaarden en wel langs de stekken die we met succes hadden bevist. Dit pakte goed uit. Op de eerste stek voer ik af op een waypoint van die ochtend en prompt kreeg Matthias waarop hij hoopte, een snoeiharde aanbeet. Een fraaie snoek leverde een pittig gevecht op. Deze eindigde met een blijvende digitale herinnering en een fraaie plons, terug het water in.
We visten het traject nog een paar keer af en vingen behalve een dikke snoekbaars ook nog een baars.
De andere stekken die we nog even aandeden leverden ook nog een visje op en zodoende stond de teller op 20 vissen, toen we aankwamen bij de trailerhelling....................
Deze lag er nu wel even anders bij. Het water stond erg laag en noodzaakte ons tot een andere aanpak. De boot bleef namelijk ver voor de feitelijke helling al steken in het ondiepe water.
Matthias bleef in de boot terwijl ik de trailer ging halen. Nadat ik de trailer zover mogelijk het water in had gereden, vaarde Matthias de boot er zodanig op dat ik hem kon aanhaken. Daarna ging het weer als vanouds en trok de Subaru Forester, zonder enige moeite de boot weer op het droge. Mooi op tijd kon Matthias de thuisreis aanvaarden. Deze "vlucht" zou ongetwijfeld een stuk langer duren, want de "Autobahn" is op zondagmiddag rond 18.00 uur natuurlijk een stuk drukker dan 's ochtends om 6.00 uur.