Pages

vrijdag 8 augustus 2014

3 augustus 2014 De vakantie zit erop en dus gaan we weer het water op.

Zonder hengels op vakantie
In de vakantie laat ik tegenwoordig de hengels thuis. Er is veel veranderd in de achterliggende jaren. Nu ik iedere week een aantal dagen aan het vissen ben, kan het wel enkele weken zonder. Voordien was het een hoop gedoe om alle benodigde papieren bij elkaar te krijgen. Het kostte veel tijd en geld. Wanneer je bovendien slechts korte tijd op dezelfde plaats verblijft, speelt de onbekendheid met water parten. Vandaar dat ik mijn huidige werk onderbreek door een visloze vakantie, met uitzondering van de bezoeken aan hengelsportzaken. Want ik ben wel nieuwsgierig naar nieuwe dingen om mee te kunnen experimenteren bij thuiskomst.

Kleine shadjes vangen (hele )grote vissen.
Daags na terugkomst heb ik de bellyboat gepakt en heb genoten van het schitterende windstille weer. Het was de eerste keer dit jaar en dus ook ven wennen om alles weer op zijn vaste plek te krijgen en zo kon het gebeuren dat mijn doosje met pluggen thuis was achtergebleven.  Ik besloot dat de shads die ik bij me had dan voldoende moesten zijn en achteraf bleek dit helemaal te kloppen. Oude shads die eerder goed hadden gescoord, maar lange tijd ongebruikt waren, deden weer dienst en hadden aan vangkracht niet ingeboet. Ook een nieuw shadje met propeller bleek al snel over vangkracht te beschikken. Ik was nog niet lang onderweg toen mijn shadje, voorzien van propeller werd gegrepen. Een slagschip stormde voor mij langs en de dril was in gang gezet. Deze resulteerde in een snoek van 90 cm. Klein maar fijn zo'n stukje kunstaas!

ik vervolgde mijn weg en wierp in een hoekje en daar volgde vrijwel direct een aanbeet, die ook direct weer werd gelost, gevolgd door een volgende die in eerste instantie wel bleef hangen. ik zag een schitterende grote baars naar de oppervlakte komen. Deze loste echter ook vroegtijdig, maar liet me wel een schitterende dril ervaren en de aanblik van een schitterende grote baars.

Vissen van formaat!
Een stuk verder werd de shad met de dubbele staart van de bodem gegrist door een snoekbaars, niet groot maar wel een goede vechter en de drie soorten roofvis waren weer compleet. Op de terugweg vergreep een heel klein snoekbaarsje zich nog weer aan de dubbele staart.
Toen werd het tijd wat meer vaart te maken om voor donker weer alles in de auto te hebben gepakt. Tijdens deze tocht werd het gifgroen shadje nog twee keer door een forse snoekbaars gegrepen. In beide gevallen was de dril echt schitterend, zo hard vochten deze vissen. Ze kwamen beide van ongeveer twee meter water en dat werkt waarschijnlijk mee aan de vechtlust.

Zo ik was weer in de running en keek uit naar de visdag met Luus, twee dagen later. De Tomasco was vier weken geleden voor het laatst gebruikt en het werd dus weer tijd om weer eens lekker in het water te dobberen. Bij de trailerhelling werden verwoede pogingen ondernomen een gigantische snoek weer te reanimeren. Wij hadden er een hard hoofd in of dit ging lukken................
Maar daar kwamen we niet voor, we wilden zelf weer aanbeten ervaren en mooie vissen in onze handen houden. En dus zaten we al snel op de hard stromende rivier. Bij een doorgang naar een achterliggende put liet Luus de Minn  Kota zakken en nam de besturing over. Zo zijn de taken dus verdeeld.

De grootste van deze dag, kwam al vroeg binnen boord.
Luus stuurde de boot langs een oever waar het water snel langs stroomde en daar volgde prompt de eerste aanbeet en de eerste snoekbaars was een feit. De kop was eraf en we gingen verder zoeken, langs het talud langs de rivier. Een flinke aanbeet leverde Luus in eerste instantie geen vis op, maar even later was het wel raak. Een forse vis belandde in de boot. Zo hadden we de eerste vissen al binnen en gingen het elders proberen.



Een prachtige sportvis
Zo hier en daar sprokkelden we enkele vissen bij elkaar. Toen werd het ineens erg druk om ons heen. Andere visboten zochten in onze directe omgeving hun heil.Wij zagen het even aan en besloten aangrenzend water op te varen. Hier wilde het in eerste instantie niet lukken. Zo af en toe kwam er wel een vis binnen, maar het was zoiets als zoeken naar een speld in een hooiberg. Wel haakte Luus hier een echte krachtpatser en wij bleven lang in spanning eer we zeker wisten dat het een roofblei betrof.


De oorspronkelijke uitvoering haakte ook menige vis.
Pas veel later vonden we twee oevers waar we vlot achter elkaar mooie vissen vingen. Zowel baars, snoek als snoekbaars viel ons ten deel.
Schitterende baarzen van 40 cm en meer kwamen onder de oppervlakte vandaan, vooral op kleine pluggen. We voelden hierbij de nieuwe Spro plugjes aan de tand en deze leverden goed werk, zo kan gezegd. Zowel de oorspronkelijk, van twee dreggen voorziene exemplaren, als de door mij van één iets grotere dreg voorziene exemplaren.




Zie hem genieten!








Nadien keerden terug op eerdere stekken en sleepten nog enkele oevers af, maar het leek helemaal over te zijn. Slechts één kleine  snoekbaars verleende nog medewerking en deed het cijfers 21 op onze teller verschijnen. Wij hadden een geweldige dag, met grote verschillen in bijtmomenten. De vangsten waren keurig verdeeld, wat nog al eens anders wil zijn. Hoe dan ook, het was helemaal top.





De enkele dreg voldeed prima.

Ook dit kleurtje deed goede zaken.