5 augustus 2014 Eduard zorgt zo als gebruikelijk voor het weer.

Omdat ik er een paar weken tussen uit was, moest Eduard even geduld hebben. Maar nu konden we er samen weer op uit. Bij de helling stond Eduard al weer te wachten. Al hoewel, hij was druk in gesprek met een bekende van me, in gezelschap van zijn zoon en een vriendje. Het was leuk elkaar weer eens te spreken.
Toch zaten we snel op het water en vertrokken richting ons doel. Vandaag zou een lang stuk rivier langs de oevers met kleine pluggen worden bestookt.




In het begin hadden we voortdurend last van ronddrijvend vuil in het water en daarom sloegen we stuk over om te voorkomen dat het kunstaas meer uit dan in het water was.  Het was schitterend weer. Daar had Eduard voor gezorgd. De vissen laat hij aan mij over.








Er was van alles te zien op en langs het water. De plezierboten moesten nog in de vaart komen, dus konden we nog genieten van de rust.Gaandeweg kwamen de eerste vissen binnen. Een paar kleien snoekjes en mooie baarzen, gaven ons het plezier waarvoor we kwamen.




De snoekjes werden vanwege de hitte in het water onthaakt. We hadden dit van te voren afgesproken. En mocht er eentje verschijnen die we graag op de foto wilden hebben, dan zou deze even heel kort uit het schepnet worden getild en snel weer terug. Maar zover was het nog niet.
We maakten eerst nog een scene mee met een kantvisser, waarover ik heb gememoreerd in de laatste:
Weerspiegelingen op het water / Afstand houden

Op het keerpunt aangekomen, ging ik zowel links als rechts een paar keer langs de kop ter plaatse. En dit leverde ons een aantal hele mooie baarzen op. Ook lieten we er nog enkele liggen.

Ondertussen was de pleziervaart op gang gekomen en moesten we alert zijn voor korte en hevige golven. Daar stuur ik zoveel mogelijk zijdelings over heen, zodat de punt van de boot niet als een onderzeeër water gaat scheppen.


Op de terugweg haakte ik een mooie vis en gaf de hengel af aan Eduard. Toen ik mijn andere hengel wilde binnenhalen, sloeg deze ook dubbel. We stonden zodoende beiden heerlijk te drillen, totdat ik naaste me hoorde dat de vis verloren was gegaan. Gelukkig kwam de andere wel binnen en hadden we de tweede snoekbaars van de dag gevangen. Jammer dat we niet twee tegelijk aan de camera konden tonen.



Even later kreeg ik opnieuw een dreun op de kleine plug en stond Eduard een flinke snoek te drillen. De hengel moest een paar keer flink het water in, om de vis onder de boot op te vangen. Uiteindelijk gaf deze zich gewonnen. In het schepnet was de vis de plug al kwijt en wij bereiden alles voor voor een hele korte fotosessie. Toen kon de vis uit het water. De meetlat ging er langs en gaf 86 cm aan. De camera zei snel achter elkaar een paar keer klik,klik, klik en daar ging de vis weer. Zonder enige moeite zwom deze weg, ons met een goed gevoel achter latend.

Hierna was het  helemaal gedaan. Een klein baarsje liet zich nog even zien, maar het was gewoon over. Bij een watertemperatuur van bijna 25 graden Celcius misschien ook niet zo verwonderlijk. n.

Bij de helling stonden ons nog een paar verrassingen te wachten. Er lagen twee boten voor ons. De eerste gaf heel veel problemen om op de trailer te krijgen. Wat er precies aan mankeerde weet ik niet, maar dat het erg lang duurde en veel rare capriolen met zich bracht wel.


De boot waarop we vervolgens moesten wachten, had ondertussen motorpech gekregen en was over een lijn met boeien gedreven. Die boot heb ik toen opgehaald en aan de steiger bij de helling afgeleverd, zodat deze er ook uit kon. Eindelijk waren wij toen aan de beurt. Maar als je je niet opwindt en je niet ergert maar verwondert, is het goed te verduren. En zo hadden wij weer heel veel meegemaakt en weer mooie vangsten geboekt. De teller stond immers op 15.