Pages

zondag 7 juni 2015

6 juni 2015 Reinier komt voor zijn jaarlijkse vistrip.

Reinier met een schitterende vis na een stevige dril.
Ieder jaar wil Reinier een ander water proberen en stapt dan bij me in. Hij heeft zelf een uitrusting om je vingers bij af te likken en toverde daarmee deze dag mooie vissen tevoorschijn. We hebben zowel verticaal - , werpend -  als slepend gevist. En alles functioneerde. Met zestien vissen en drie soorten hadden we een zonnige en bijzondere dag. Tel daar het verdrinkende schaap en de gemengde ganzenfamilie bij op en het verhaal is weer meer dan compleet.


Een mooie getekende snoek maakte het pallet aan roofvissen compleet.

Het was afwachten hoe de vissen zouden reageren op de heftige weersverandering na de tropische hitte en stevige onweersbuien.










Je zou het haast gewoon gaan vinden, die mooie forse baarzen.






In het begin liep het erg moeizaam en wisten we na geruime tijd de eerste snoekbaars verticaal te vangen. Daarna zijn we gaan slepen en kwam de snoek boven.

Na een lunchpauze gingen we werpen naar de oevers en dan weer binnen vissen. Dit leverde me al snel een stevige snoekbaars op. Deze had het Spro kreeftje helemaal weggewerkt.





Tijdens het verticalen werd ik eveneens verrast door een forse dreun. Kort daarvoor had ik al een tikje vernomen, maar in tweede instantie was het echt raak.










Tijdens het werpen met een dieplopend plugje ving ook Reinier de vis waarop hij lang had moeten wachten. Maar het was het wachten waard geweest.












We besloten het weer een poosje slepend te gaan proberen. En dit leverde verschillende fraaie baarzen op.













In eens werd onze aandacht getrokken door een schaap dat half in het water, half op het basalt lag. Het zag er verre van rooskleurig uit. Daarom 0900-8844 gebeld. De reactie was echter niet overtuigend genoeg om ons gerust te stellen. Daarom ben ik de boot uitgestapt om het schaap omhoog te sjorren.



Het lam stond op enige afstand toe te kijken en begreep maar weinig van wat er gebeurde, Het schaap leek af en toe weg te vallen, maar daar probeerde ik telkens een stokje voor te steken.
Uiteindelijk lag het boven de basaltblokken in het gras. De kop kwam weer wat omhoog en de ademhaling leek regelmatig. We hoopten dat het dier het zou halen.











We vervolgden onze weg en zetten het slepen voort en niet voor niets. Twee baarzen van ieder 47 cm kwamen Reinier toe, evenals een forse snoekbaars.

De dril van de snoekbaars heb ik mooi vast kunnen leggen.

Daar is die dan !!
Nog zo'n kneiter. Dan kan er wel een lachje af.
Ten slotte zagen we nog een vreemd gezin. Vader grauwe gans ging moeder brandgans voor. Op haar beurt volgden 4 kuikens. Ik ben benieuwd hoe dergelijke bastaardkuikens er over enkele maanden uit zien.