Ik wachtte de mannen op bij de helling, waar ze mij vanaf hun huisje konden zien staan. Ik zeg meestal dat eigen materiaal welkom is, omdat je weet waar men mee vist en omdat je dan de verschillen met jouw materiaal makkelijk kunt aantonen. Maar die witvishengels met nylon lijn op de spoel, daar zag ik niets in voor de geplande roofvisserij.
Het was bloedheet en vrijwel windstil. Dat beloofde wat! En dit werd gaande weg wel bevestigd. Vrijwel geen aanbeten, laat staan vangen. Herman en Geert wisten echter heel goed wat "vissen" in houdt en genoten van alle nieuwigheid.
Het slepen leverde geen enkele aanbeet op. Het verticalen was eveneens nieuw, maar in de schaduw kregen we de eerste en naar later bleek de laatste vis binnen.
Wat vooral opviel was de relaxte sfeer in de boot. Ik probeerde van alles, maar de vis liet zich niet uit de tent lokken en bovendien wist ik niet waar de tent was. Door het stilstaande water, de hoge temperatuur en hoge luchtdruk, gaven ze hun geheim niet prijs. Maar de verschillende technieken die we hanteerden spraken de mannen aan. Ook het verticaal vissen met behulp van de Minn Kota was een eye-opener.
Het bleef deze eerste ronde dus bij één snoekbaars en toen keerden we terug naar de steiger. Daar wachtten de anderen al. Peer en Rob bleken een stuk jonger te zijn. Ook zij hadden er zin in, maar moesten de vervanging van de propeller van de elektromotor afwachten. Deze kwam bij het aanmeren klem te zitten onder een kikker en één vleugel brak af.
Omdat ik reeds eerder met dergelijke ongelukjes van doen had gehad, lag de reserve al klaar. Na enig zoekwerk hadden we de bevestiging door en konden we met een nieuwe schroef het water op. Inmiddels ligt er een nieuwe reserve in de boot voor het geval dat.........
Ik had er andermaal een zwaar hoofd in, temeer daar de temperatuur nog verder was gestegen. Eerst weer een stuk slepen en toen naar nieuwe stekken, waaraan ik in de ochtend voorbij was gegaan. Maar nu lukte het tijdens het slepen wel een fraaie baars (39 cm) te vangen. Het bleef bij die ene, maar we hadden nu wel de tweede soort te pakken.
Op de nieuwe verticaalstekken, kregen we geen respons en ook op de op de stek waar 's morgens was gevangen, bleef het verdacht stil. Dan maar naar een stelsel van muren en schaduw! En warempel, Peer haakte een vis en mocht even later een leuke snoek aanschouwen. Daar bleef het helaas ook bij.
De vis wist zich van de haak te ontdoen en dook weer terug naar het geheimzinnige domein, waar de vissers over dromen.
Enige tijd later was het weer raak en kwam een snoekbaars in beeld. Helaas hetzelfde verhaal! Het was volstrekt duidelijk, de vissen beten zonder overgave, lome aanbeten van lome vissen. Zo kwam er nog een aanbeet die we niet konden verzilveren. Enfin, we hadden actie, maar het allerbelangrijkste: de mannen waren enthousiast over het vissen vanuit de boot. Ze hadden wel drie soorten rovers in beeld gehad. Met andere woorden: ze waren er wel, maar niet erg gretig.
Bij terugkeer bij de steiger zagen we Herman en Geert in de weer bij het huisje. Het eten was in de maak, want dat kun je wel aan een gezelschap met veel koks, wel overlaten. Het was een super leuke dag en dat vond ik blijkbaar niet alleen.
Hallo Johan!
Bedankt voor de mooie dag en de foto's
We hebben het als buitengewoon ervaren,
dat we met je mee mochten op de boot!
Volgende keer bij ons in de buurt,
dan trekken we een paar speklappen op de boot.
Deze keer
zat et er niet echt in, maar dat mocht de pret niet drukken!
Bedankt en tot volgende keer!
Groet Peer en de rest🐳