Pages

woensdag 14 februari 2018

21 januari 2018 Eindelijk weer eens ontspannen genieten.

Heerlijk gevist en mooie vissen gevangen.
Na het viswater enige tijd gemeden te hebben, vanwege het weer (véél wind en regen) en heel hoog water, wilde ik deze dag niet onbenut laten. Daarom informeerde ik bij enkele gegadigden of zij in de gelegenheid waren en kwam ik bij Ynze uit. Omdat de temperatuur rond het vriespunt ligt spreken we om 9.00 uur af. Dan komt de zon al even kijken en verwacht ik een veilige helling.

Toch staat de emmer met strooizout in de auto. Dit blijken we gelukkig niet nodig te hebben en mijn collega visgids heeft zijn boot net te water gelaten en een andere bekende is zo te zien al op het water. Het water blijft alsmaar stijgen, zodanig dat de steiger niet bereikbaar is. Zonder problemen ligt de boot even later aan de kant en kunnen we vertrekken.

Over het vlakke water vaart de Tomasco even later heerlijk soepel naar onze bestemming. Onderweg passeren we mijn collega, die al positie heeft gekozen, langs het talud met stromend water. Ik wil met Ynze naar een andere stek, die mijns inziens geschikter is voor een minder bedreven verticaal visser. De stuwen staan nog helemaal open en het water voert takken en zelfs hele bomen met zich mee. Het is dus uitkijken geblazen.

Op de stek aangekomen zien we boot van de andere bekende al bezig. We houden daarom ruim afstand. We gaan aan de slag en genieten al snel van de zon, die heerlijk aanwezig is en een weldaad is ten opzichte van de voorgaande dagen. De vissen lijken het er nu ook van te nemen. En dan bedoel ik dat ze geen enkele moeite doen onze aasjes te verorberen. Er komt geen respons en de andere boot vertoont evenmin activiteit die duidt op vangsten.

Dan schuift er nog een boot aan, maar niet veel later vertrekken ze alle twee. Een duidelijk teken lijkt me! Nu wij alle ruimte hebben schuif ik naar de overkant en dan is het raak. Een mooie stevige snoekbaars kon de Wob niet weerstaan en hangt. Hè, hè, eindelijk actie op ongeveer 8 meter diepte. Daar lijkt deze vis de enige aanwezige te zijn geweest, want pas veel later wordt de volgende vis rond de zes meter gehaakt. Een vis van rond de 40 cm.














De Wob shad wilde er wel in.
Daarvan volgen er nog een paar. het blijft echter sprokkelen en zo wordt er ook nog een baars gesprokkeld. Bij Ynze blijft het moeilijk. Hij lost voornamelijk en dat is best jammer. Wij praten ondertussen wel en waarderen de heerlijke omstandigheden. Het praten is ook nodig wanneer er veel is dat niet meezit en toch alle dagen nadrukkelijk aanwezig is. Zo kan een visdag meerdere functies hebben.




Diep genomen.
En andermaal verstrijkt er weer veel tijd eer de volgende vis zich meldt. Wel een hele mooie! Reeds geruime tijd is ook mijn collega aangeschoven. Ik wil het laatste uur echter ook nog nog even wat stekken langs de rivier proberen. Dan vaar ik even langs en verneem dat het hem net zo vergaat als ons. Hij wil hier nog nog wel ven doorzetten om te zien of de bewolking die is ingezet, verandering in de bijtlust van de vissen brengt.



Ook nog een stevige baars.

Een mooi gekleurde Kessler grondel
Close up
Op de eerste stek langs de rivier haak ik vrijwel direct iets. Het blijkt een Kessler grondel te zijn. Een fors exemplaar, vals gehaakt. Wel weer een momentje hoor! Na deze vis uitgebreid te hebben gefotografeerd, kan die terug.

De volgende stekken blijven we echter zonder vis. We hebben van te voren afgesproken tot hoe laat we doorgaan, zodat het thuisfront op ons kan rekenen. Bij de helling blijkt mijn collega goed te hebben gegokt. Hij heeft nog een paar grote vissen kunnen vangen. Ach ja, het is soms net andersom. Sometimes you lose, sometimes you win.

Toch hebben wij 8 vissen weten te vangen, hebben genoten en een fijne ontmoeting gehad. Gewoon een goede visdag, waar je met voldoening op terug kunt kijken.