 |
| Weer gelukt! |
Omdat het weer ons een beetje dwars zit, heel veel regen, hebben we besloten de ochtend aan ons voorbij te laten gaan. Eigenlijk komt het wel goed uit, want dan kan JP zijn dochter nog wegbrengen. En zo treffen we elkaar rond een uur of twee in de middag. Op het programma staat een vistrip middag-avond en we hebben er zin in.
Als JP is gearriveerd en mij nog niet aantreft, komt even de twijfel of we wel goed hebben afgesproken, maar hij hoeft zich geen zorgen te maken want mooi op tijd rijd ik de Tomasco voor en kunnen we aan de slag. Dat wil zeggen dat de immer groeiende uitrusting van JP wordt ingeladen. Zelf neem ik daarom steeds minder spullen mee.
Eenmaal op het water gaan we eerst werpen. Reeds bij de eerste worp is het raak: een vals gehaakte brasem! Deze mag, ondanks zijn indrukwekkende formaat, direct terug. Het is een gewaardeerde vis, maar niet onze target. Daarvan verschijnt er enige tijd later één. Jiggend weet JP een snoekbaars te haken en is weer blij dat hij deze techniek steeds beter onder de knie krijgt.
Dan besluiten we te gaan slepen. het duurt enige tijd maar dan komt de eerste perca binnen. Een mooie forse vis, die ons doet hopen op meer.
Dat duurt geruime tijd, maar dan komt er weer een kapitale baars aan boord. We hopen er altijd weer op en dan is het fijn als het lukt. Hoewel JP nog nooit een 50'er heeft gevangen en zijn vriend Andreas kort geleden dus een 52 wist te verschalken. Dit blijft dus een droom, terwijl we genieten van dit exemplaar.
 |
| Wat een kanjer weer! |
Daarna wordt het een stuk moeilijker. Kribkoppen worden nauwkeurig afgevist, terwijl er een mooie stroming omheen draait. Het water is desondanks redelijk helder. Alleen schepen met veel waterverplaatsing maken er af en toe een potje van door al het slib langs de oevers los te woelen.
Verticaal weten we helemaal niets voor elkaar te krijgen en dus gaan we weer werpen en slepen. In totaal komen er negen vissen aan boord. Wat dan wel leuk is, dat er zowel slepend, werpend met pluggen als jiggend vis wordt gevangen. Helaas gaat er ook wel eens iets verloren, Als de worp muurvast tussen de stenen belandt bijvoorbeeld of te dicht tegen de stenen wordt gevist bij een harde stroming. Toch lukt het meestal wel het kunstaas terug te krijgen.
 |
| Zo'n beauty heeft het wel verdiend vereeuwigd te worden. |
Het weer is schitterend en dat is waar we op hadden gehoopt. Op het water is het relatief rustig en dat bevalt ons ook wel. Het wordt nog heel mooi als JP op een kribkop meent vast te zitten. Dit blijkt inderdaad het geval, maar dan wel aan een grote baars. Geweldig zo hard als die kunnen aanbijten. Gelukkig kunnen we deze vis landen en vereeuwigen, want dat heeft ie wel verdiend.
Ook komen er nog een paar oude vliegtuigen in formatie overvliegen. Altijd weer indrukwekkend, met dat kenmerkende geronk. Een herinnering aan onze bevrijding, bijna 75 jaar geleden. Een bevrijding die het mogelijk heeft gemaakt dat wij hier nu zo vreedzaam kunnen vissen. Nederland en Duitsland in één boot.
 |
| Uiteindelijk kwamen er tien tevoorschijn. |
Terwijl de aanbeten afnemen en de zon zakt, zien we luchtballonen aan de horizon verschijnen. Terug bij de helling tellen we er zelfs tien stuks. Een mooie afsluiting van een goed geplande visdag, waar we met plezier op terug kijken.
 |
| Tot gauw! |
