5 oktober 2019 Gelukkig blijft vissen een onvoorspelbare bezigheid.

Vandaag veel voorkomende vissen, verrassend!

We hebben een late start om deze visdag een extra relaxte dag te laten zijn. Geen voortzetting van de werkdagen van vroeg tot laat, maar een dag van een rustige start en een tijdig einde. Dat valt nog miet mee als er drie uur reistijd aan is verbonden en er 's avonds weer visite wacht thuis.

De eerste vis die we eindelijk vangen is een klein snoekje. Een mooie aanbeet en een lichte dril brengen deze eerste vis binnen. Deze mag zonder te poseren terug, evenals een baars die enige tijd later volgt.

Familiegeschiedenissen worden uitgewisseld en overeenkomsten gevonden. En ondertussen verbindt de passie voor het vissen ons. Deze zijn in onze beleving echter dikwijls heel wispelturig. Of is het dat we de invloed van weer en wind anders ervaren. Begrijpen zullen we het wel nooit precies.

Hoewel we af en toe een baars vangen, blijft het een taaie bedoening. Het slepen wordt voortdurend aangevuld met het werpen van pluggen, terwijl het slepen doorgaat. Omdat er niets gebeurt adviseer ik een Asp-spinner in te zetten, ook omdat deze makkelijker tegen de wind in kan worden geworpen. Er volgen nu wel vissen, maar bijten doen ze niet. Zo staat het er nu dus voor.

Toch weer vis.

Dan ineens bereiken we een plek waar de aanbeten komen en de lossers! Direct raakt JP een stuk kunstaas kwijt, omdat de onderlijn het begeeft! Verdorie, dit was de snoek die JP graag wilde vangen.
We gaan verder en haakt JP opnieuw een snoek. Terwijl ik bezig ben de andere hengels in te halen, bedenkt hij dat hij ook nog een hengel binnen wil halen. Daarmee valt even de spanning van de lijn en weg is ook deze vis.

We spreken af dat hij dit voortaan achterwege laat. Als hij drilt, doe ik de andere hengels. Alleen dan kan de aandacht volledig bij de dril blijven. Wij mannen zijn immers niet zo goed in multitasking en moeten het dus ook maar niet proberen.

Dan hebben we een dubbel hookup. De hengel die ik grijp kan ik ook direct weer terugzetten, want de vis heeft de haak gelost. Ondertussen drilt JP een snoek die naast de boot ook weet te lossen. We kijken elkaar hulpeloos aan.

Maar leren doen we nog steeds. Daarbij probeer ik zoveel mogelijk kennis over te dragen, waarbij er ook ruimte nodig is om fouten te maken. De neiging naar licht materiaal heeft JP al vaker de das om gedaan en ook vandaag gebeurt dit weer.

Een kleine roofblei, die we meer tegen kwamen.

Ik reik zwaardere spelden aan en betere onderlijnen. Daarbij blijf ik me verbazen over de slechte kwaliteit van vele fabrieksmatige materialen.  Het kost veel geld en deugd dikwijls niet. Vandaar dat ik een vismaat ga vragen nog een serie "echte onderlijnen" te produceren, omdat ik weet dat dit wel deugt.

Ondertussen hebben we ook een pauze genoten. We hebben de champignonsoep genuttigd en broodjes gegeten. Ook de meegebrachte worstjes gaan er goed in. Het is best koud vandaag door de harde oostenwind. Warme kleding is nu weer echt noodzakelijk. Daar hebben we wel in voorzien, want op dat gebied hebben we ook al de nodige ervaring opgedaan.












Een vastgelopen plug weten we uiteindelijk te redden. De rommel waarin deze was vast komen te zitten, een stuk zeil, spoel ik zo goed mogelijk af en stop het in een vuilniszak. Deze kan later de vuilnisbak bij de helling in, samen met al het andere afval dat we verzamelen en zelf produceren. Dit geeft een opgeruimd gevoel.

Op de terugweg krijgt JP een aanbeet en weet een winde te vangen. Deze wordt vrijwel direct gevolgd door een kleine roofblei. Ineens gebeurt er dus het e.e.a. Inmiddels loopt het aantal soorten ook op. Toch blijft de hunkering naar iets groters. Ondertussen wijzen we elkaar op de vogels: ijsvogels, zilverreigers, zwermen spreeuwen, en diverse roofvogels.

Uiteindelijk toch nog gelukt.

We gaan dezelfde stek nog een keer afvissen en nu komt die snoek alsnog. Niet die hele grote, maar wel een stevige vis. Het is weer zoiets als een pleister op de wonde, maar het smaakt zoet. Toch moeten we hiermee genoegen nemen blijkt aan het einde van de dag, want er meldt zich geen snoek meer.

Na heel veel kilometers hebben we dan andermaal een double hook-up. Terwijl JP te kennen geeft dat er een vis is gehaakt en hij de betreffende hengel ter hand neemt, zie ik een andere hengel krom gaan. Deze is voor mij en even later liggen er twee vissen in het net. Weer een winde en een roofbleitje. Je blijft je verbazen.

Twee windes is het net.

Ten slotte pakken we in omdat JP tijdig thuis moet zijn. Ik laat mijn hengel tot het laatst uit staan, want ik heb later nog wel gelegenheid deze op te ruimen. Dan zie ik de hengel een geweldige stuiter maken en weet een behoorlijk roofblei te vangen. Ongelofelijk dat het juist deze vissen zijn die nu actief zijn, terwijl andere andere soorten het af laten weten.

Dan is het echt mooi geweest en gaan we vol gas terug naar de helling. Heerlijk als het allemaal goed werkt. Nu de hengeluitrusting van JP nog optimaliseren. Wij kijken terug op een dag met 17 vissen en zijn, ondanks de tegenslagen, tevreden.

Het was heerlijk weer en we hebben geen drup regen gehad. Hoe anders was het gisteren!! Bakken met regen hadden we. De dage ervoor, toen Mathis meekwam, hadden we ook al geluk. En zo tellen we onze zegeningen.