 |
| Gewoon genieten! |
Een paar weken geleden lieten we onze afspraak schieten vanwege het weer. Nu staat ons niets in de weg, want het weer nodigt ons uit om het water op te gaan. Vlak van te voren stemmen we nog af over de locatie. Dit is een moeilijk punt, omdat de resultaten vrijwel overal slecht zijn. De locatie die ik nog voor kansrijk acht, blijkt daags van te voren eigenlijk kansloos. Thom is er geweest en dus zien we daar van af.
En zo komen we terecht op een water waar ik graag ben, maar met de vele bomen ongetwijfeld met een massa bladeren op het wateroppervlak. Zolang er geen stroming staat, heeft de wind de regie over die bladeren en dus is wind wel een dingetje. We wagen het erop, mede omdat Thom dit water graag wil leren kennen. En ik kies voor de richting die de minste bomen langs de oever heeft.
We hebben niet voor dag en dauw afgesproken en zodoende kan Thom uitslapen. Dit is nog eens iets anders dan een gidsdag waarvoor hij onmogelijk vroeg zijn bed uit komt. Mij niet gezien, zeker niet als er zoveel gidsdagen aaneen worden geregen, zoals in zijn gidsbedrijf. Maar ik heb makkelijk praten, als pensionaris en begrijp Thom donders goed en ben blij dat ik het rustig aan kan doen.
Ik ben al bezig met de boot als Thom zijn nieuwe auto voor komt stellen. Een mooie sportieve FWD, waarmee hij zijn boot met gemak kan trekken. En ik weet inmiddels welk een genot dat is. Maar vandaag is Thom mijn gast en dus gaat de Tomasco even later te water en ga ik de auto en trailer parkeren. We stappen in en maken onze hengels gereed.
Zoals gezegd vaar ik in de tegenovergestelde richting van hetgeen ik normaal doe. Ik kom hier wel vaker, maar de andere kant op heeft mijn voorkeur. Dit betekent tevens dat Thom nog een keer moet komen om die kant van de rivier ook te leren kennen. We hebben allerhande kunstaas in de spelden hangen om uit te vinden waarmee we het meeste succes kunnen hebben.
Terwijl de pluggen en shads hun werk doen, praten wij bij. Er is voldoende gespreksstof voor de hele dag en zodoende stoort het ons niet dat de hengels niet krom worden getrokken. Bij een diepe put veranderen we van tactiek. Thom gaat werpen met een kleine shad, een gewilde actie voor hem.
Na het landen, meten en fotograferen, gaat de vis terug. Wij zetten nog enige tijd door, maar blijven zonder aanbeten. Omdat ik Thom meer wil laten zien en ook meer water wil bevissen, gaan we verder slepen. Het is Thom die mij attendeert op de hengel in het schroefwater, deze staat te stuiteren. Het blijft lastig als je echt en gesprek bent en de ogen in je achterhoofd ontbeert.
 |
| Ondanks het gebrek aan ogen in het achterhoofd. |
Gelukkig is de vis goed gehaakt en mag ik even later een baars van 40 cm landen. Voor hier een forse baars, want zelden vang je grotere. Ik ben er dan ook erg blij mee en wij krijgen het gevoel dat er meer mogelijk moet zijn. Een gevoel dat achteraf geheel onterecht blijkt te zijn geweest.
We komen bij een sluisje en zien dat het water er enigszins stroomt. Zou dit dan de trigger zijn, waardoor vissen actiever worden? Ik herinner me wel mooie vangsten op deze plek, maar nu blijven deze uit. En dus vervolgen we onze weg. Verderop ken ik nog meer interessante plekken bij sluizen en bruggen en als daar ook enige stroming is, liggen daar toch kansen, zou je zeggen.
Helaas blijkt dat hier geen stroming is en iedere belangstelling voor onze "lures" ontbreekt. We varen nog onder een lage brug door en zien een lijn breken. Waarop deze is gebroken, zal een raadsel blijven, maar gelukkig zien we "(little) Ernie" drijven en pikken hem weer op.
 |
| De omgeving is de moeite waard. |
Dan is het tijd om terug te gaan. Ondertussen hebben we de inwendige mens wel goed verzorgd. Een kom warme soep gaat er bij lagere temperaturen prima in.
Wij hebben het dan ook reuze naar onze zin. Vol goede moed proberen we het nog een keer op de diepe put en blijven nu helaas zonder vis. Een bootvisser die met dobbers vist, zien we een snoek landen.
Helaas zien we de vis niet terug keren in zijn element................
Dan moeten we echt haast maken om niet in het donker te moeten traileren. En als we nog een heel stuk zonder succes hebben gesleept, zetten we er een punt achter. We varen, de maximum snelheid in acht nemend, terug naar de helling. We hebben een fijne dag gehad en elkaar over veel zaken kunnen informeren. Ook het besef van de invloed van de verschillende persoonlijke omstandigheden op het gidsen, staat weer helder op het netvlies.
Daarbij is het fijn je te realiseren dat een gids echt zijn eigen product is. Ieder mens (iedere gids dus ook) is anders en zijn (on)mogelijkheden eveneens. Dit biedt de gasten ook een grote keuze, zodat er feitelijk voor ieder wel een mogelijkheid is om eens één of meerdere dagen mee te gaan met een gids. Voor de één is dit een unieke gebeurtenis, terwijl een ander het als een vanzelfsprekende activiteit ervaart. Daarover de volgende keer meer.
Voor ons zit deze dag er nu op en wij spreken af dat onze volgende ontmoeting niet lang op zich zal laten wachten. Iets waar we nu al weer naar uitzien.
