Scott is gefacineerd geraakt door de snoekbaars in Nederland en laat zijn vliegenhengels even met rust.
In Schotland vist hij op forel en zalm, maar er is iets in hem geraakt, waardoor hij naar Nederland moet.
Hij strijkt neer in een hotel in onze hoofdstad en heeft een gids ingehuurd. Aan mij de eer om dit te mogen invullen.
Ik ben uitermate vroeg uit de veren om tijdig op de afgesproken plek te zijn. Dat wil zeggen dat er toch minimaal een uur gereden moet worden, daarna traileren en dan nog het IJ overversteken. Alle benodigde informatie is me aangereikt en het lukt allemaal. Dan ontmoet ik Scott voor het eerst in levenden lijve. Hij is geweldig enthousiast en geniet van alles! De stad is hem één groot avontuur en dan ook nog twee dagen vissen in de grote bak water die het IJ en het Noordzeekanaal vormen. Dat is helemaal te gek! Hij heeft hier zo naar uitgezien, dat de nachtrust erntige schade heeft opgelopen.
Na een hartelijke kennismaking leg ik uit wat de bedoeling is van die kleine stokjes die zijn meegebracht voor het verticalen. Scott is helemaal verbaasd. Een diepte meter heeft hij nog nooit gezien en de rest van de uitrusting, inclusief motoren maakt het allemaal erg spannend. Helaas belet de wind ons om optimaal te kunnen profiteren van de beste stekken. Zeker met een beginnend snoekbaarsvisser zou het fijn geweest zijn om in alle rust heel geconcentreerd het benodigde gevoel te ontwikkelen. Helaas, dat is ons niet gegund. We springen daarom zogezegd direct in het diepe.
Al snel komen de eerste vissen aan boord. Dit geeft goede moed en ik leg Scott uit hoe zich te verplaatsen in de situatie onder water en zich het gedrag van een aasvis voor te stellen. Gaandeweg zie ik hoe hij dit beter onder de knie krijgt. Dan vraag ik hem zijn ogen te sluiten en alleen met gevoel te gaan vissen. Dit blijkt een gouden greep. Hij leert contact te houden met de bodem en goede controle over de shad uit te oefenen.
Toch moet hij deze eerste dag nog genoegen nemen met enkele gemiste aanbeten. Hij weet hij heel goed wat er gebeurt onder water en gelukkig is hij een echt natuurmens, die weet dat de natuur zich niet laat dwingen. Enkele aanbeten die ik weet te verzilveren, leren hem te ervaren hoe een vechtende snoekbaars aanvoelt en hij geniet met volle teugen. Ook van alles wat er om ons heen te zien is en dat is erg veel. Wanneer de teller op 9 vissen staat, zetten we er een punt achter. Scott stapt van de boot en wandelt terug naar het hotel, slechts 5 minuten lopen! Zelf ben ik nogal wat langer bezig, maar zijn enthousiasme maakt het allemaal waard.
De volgende ochtend kom ik al vroeg aanvoeren op de afgesproken plek en staat Scott la te wachten. Hij heeft er zin in! Na een gode nachtrust is hij helemaal klaar om de snoekbaarzen aan de tand te voelen. We hebben andermaal veel te duchten van de wind, die zo mogelijk nog harder waait dan gisteren. Dus gaan we beginnen op de plek waar we de dag ervoor ook het beste uit de voeten konden. Al snel kan ik de eerste aanbeet verzilveren en een baars van ruim dertig centimeter is het slachtoffer. Vlot daarna volgen twee snoekbaarzen en nu is Scott ook aan de beurt. Daarbij is de HS Godfather Parabolic zijn favoriete hengel. Hij voelt precies wat er gebeurt en weet de haak op het juiste moment te zetten. Proficiat!
Dan vallen de aanbeten weg! Niets getuigt van enige medewerking daar beneden. Dan besluit ik om het Noordzeekanaal weer op te zoeken. Eerst moeten we een flink stuk tegen de wind in varen en komen vervolgens tot de conclusie dat het kanaal nog meer op de wind ligt dan een dag eerder. Andere vissers geven hier blijk van dezelfde ervaring die wij op het IJ hebben opgedaan. Dit belooft dus niet veel goeds.
We halen van alles uit de kast en zoeken vele taluuds af tussen 4 en 10 meter. Niets mag baten, de vis lijkt compleet vertrokken te zijn. ook passeren er nu buien en we houden ons warm met koffie en nuttigen de lunch. Dan vraagt het water nog een offer van ons, als Scott zijn shadje op lang parkeren zet. Gelukkig biedt de scheepvaart afwisseling en krijgen we nog een poosje gezelschap van een hongerige zwanenfamilie.
Dan gaan we terug naar de plek waar we zijn begonnen, in de hoop dat het tij keert. Helaas doet het dat niet en dat ervaart ook een andere visser die bij ons in de buurt aan de slag is gegaan.
Je hoopt als gids natuurlijk altijd op mooie vangsten, maar hebt daar wel de medewerking van onze geschubde vrienden bij nodig. Omdat die uitblijft en Scott weet dat dit nooit uitgesloten kan worden, heeft hij er vrede mee. De vissen in Schotland vertonen immers hetzelfde gedrag. Hij is trots op hetgeen hij zich in twee dagen heeft eigen gemaakt en geniet hiervan. Ook weet hij dat hij dit nog eens over wil doen. We hebben andermaal een gezellige dag en sluiten deze af in een hele goede sfeer. Scott heeft dan nog een dag Amsterdam op het programma. Er staan o.a. musea op zijn verlangllijst. Een hele gevarieerde vakantie dus, met een centrale plaats voor zijn grootste hobby: "vissen"!
Hieronder zijn reactie na terugkeer in Schotland.
Hello Johan,
I just wish to thank you for being my guide on our 2 days fishing, I enjoyed it greatly learned a lot about vertical jigging.
Hopefully I will be able to return next year to fish again,
Also thank you for the pictures they will serve to inspire me for my next trip.
Thank you once again,
Kind regards and thanks,
Scott Sanderson
