We gingen met de Marcraft van Reinier en hadden afgeproken bij een trailerheling aan de Maas. We waren beiden mooi op tijd en het bleek dat Reinier zijn zaken helemaal piko bello voor elkaar had. Een schitterend uitgeruste visboot, prachtige hengels in combinatie met bijbehorende molens en reels en ook een assortiment kunstaas om u tegen te zeggen. Werkelijk een uitrusting waarvan velen alleen maar kunnen dromen. Nu nog omzetten in klinkende munt, c.q. mooie vangsten.
Na nog een aantal worpen, die geen aanbeet meer opleverden, zochten we een kruising van wateren op en lieten hier onze dropshotmontage / shadje zakken. Omdat ik de voorgaande dag nog even was wezen verkennen, kon ik de diepte waarop we vis konden verwachten redelijk aangeven. Het duurde dan ook niet lang of Reinier tikte een klein snoekbaarsje naar boven. Wat wil je nog meer? Drie vissen, drie soorten!
Daarna besloten we te gaan trollen met kleine pluggen. Dit werd een moeizaam verhaal, hoewel ik nog een kleine baars wist te vangen. Ook het verticalen langs interessante taluds leverde geen aanbeet op. Vandaar dat we het over een andere boeg gooiden. Op een intesessante plek met veel waterplanten zochten we het ondiepe water op. Hier gingen we voor grotere vis, dus plonsde er regelmatig snoekerig kunstaas in het water. Op enig moment gaf ik Reinier te kennen dat onder een bepaalde struik wel eens een snoek zou kunnen huizen en warempel! Hoewel het kunstaas de neiging vertoonde om enige tijd in de bewuste struik door te gaan brengen, volgde toch de plons in het water welke gevolgd werd door een schitterende aanbeet. Een fraaie snoek kwam even later binnen handbereik. De plaatjes werden geschoten en de rover ging terug in zijn element.
Ondertussen had de klok niet stil gestaan en was een zomerse dag geworden. We genoten van het heerlijke weer en de kleding werd erop aangepast. De vissen pasten zich ook aan en dit resulteerde in een lange bijltloze periode. Hoewel we genoten en zelf ook een flinke lunchpauze inbouwden, bleek deze veel minder lang dan die van de vissen. Daarna visten we schitterende stekken uit, waarvan we beiden overtuigd waren dat deze onder andere omstandigheden vis op moeten leveren. Nu echter niet! Na enkele aanbeten op onze verticaalstokken te hebben gemist, besloten we terug te trollen.
Een klein ondiep lopend plugje van Reinier kwam plotseling wel heel erg vast te zitten. Bij nader inzien toch daar waar wij op hadden gehoopt en zodoende kon een volgende mooie snoek na een stevige dril, worden geland. Om niet te lang met de hevig protesterende vis te sollen, ging deze snel terug. Daarna gebeurde nog wel het één en ander, maar de vissen bleven vrij rustig. Mijn lijn kwam nog in de schroef van de buitenboordmotor, maar snel reageren door Reinier op mijn constatering voorkwam dat de plug helemaal in de schroef kwam. In alle rust werd het probleem opgelost en kon er verder worden gevist.