Pages

donderdag 13 september 2012

12 september. Hoe gek wil je het hebben?

Er is een half jaar verstreken en Frank is weer toe aan een dag vissen. De vorige keer was hij degene van "wie het kleine eert, is ook het grote weert".
http://www.visgidsjohan.nl/2012/03/1-maart-2012-een-dag-heerlijk-relaxen.html
Dat is altijd moeilijk te evenaren. Maar het onmogelijke gebeurde toch!

Ik was druk doende de boot in gereedheid te brengen, toen Frank arriveerde. We waren blij elkaar weer te ontmoeten en hadden er zin in. Al snel zaten we op het water in de wetenschap dat Frank er om 16.00 uur weer af moest zijn om tijdig thuis te zijn voor andere verplichtingen.

Ik sleepte eerst een strek af naar een mooi stuk water, dat veel perspectief bood.  Op dit stuk diende de eerste snoekbaars zich al aan en bleven we dus niet zonder vis. Aangekomen bij een mooi stuk open water met een diepte van een meter of vier, gingen we slepen met kleine pluggen. Het grote spul had me de laatste tijd nog geen goede diensten bewezen, dus lag dit voor de hand.

Frank had een paar kleine Rapala's bij zich en zette hiervan een exemplaar met een rode lip in. Al snel had hij een baars te pakken. We hadden in ieder geval activiteit vernomen en zoals altijd is Frank blij met iedere vis. Ondertussen spraken we over de hengelsportvakantie van Frank in Noorwegen en zijn uitstapje naar de Lofoten. Met andere woorden we hadden voldoende gespreksstof.
 Plotseling had Frank een grote vis aan de haak en zette ik de boot in de achteruit. In de situatie die ontstond raakte mijn lijn in de schroef en had ik even alle aandacht hierbij nodig, terwijl Frank nog geen vis had gezien. Deze bleef diep!

Plotseling hoorde ik hem zeggen: het een meerval! Ondertussen had ik de handen weer vrij en wachtte het moment van landing in spanning af. Het duurde nu niet lang meer en toen schoof ik het net eronder. Zo'n vis wil je toch niet kwijt raken! We waren helemaal in onze nopjes.
Ik reikte Frank de landingshandschoen aan en hij pakte de vis in de bek. Nu kon deze worden onthaakt en in de boot getild.
Helemaal super, zowel voor gast als gids. We hebben er flink wat foto's tegenaan gegooid en toen de vis teruggezet.


Zo was onze visdag reeds om 8.00 uur een succes!



Hierna gingen we intensief aan de slag onder aan een talud van ongeveer 5 meter, waar erg veel vis aanwezig was. Maar wat we ook probeerden, er kwam geen enkele aanbeet.
Ik zocht de rivier weer op een sleepte over het midden van de rivier met dieplopende pluggen. Dit mocht niet baten. Zelfs de gekende stekken lieten het afweten. Maar de aanhouder wint en zo kon het gebeuren dat Frank ruim twee uur later weer met een kromme hengel in de boot zat.

Ik had Frank verteld over de Fatso waar maat Anne zoveel succes mee heeft, zelfs als er geen spatje herkenning met enige vis qua kleur meer is. Omdat we toch wel graag nog een grote vis wilden, had hij mijn Fatso (floating) aan de lijn en deze sleepten we in de ondiepe oeverzone. En zo kon het gebeuren dat een vis van bijna een meter er wel brood in zag.
De dril was enerverend en eindigde zoals je dat als visser wenst. Het net ging eronder en we konden in alle rust de vis onthaken en in de boot nemen.
De fotos werden weer gemaakt en 'de vis kon weer terug. Met een zwaai van haar staart nam ze afscheid.
Tjonge wat een belevenis zeg. Vier vissen, vier soorten en wat voor kanjers zaten hierbij!!
Het vervolg werd een kwestie van door zetten.
Want uiteindelijk kwamen er nog drie vissen bij.
Ook gingen er nog een paar verloren, want niet iedere aanbeet is een vis natuurlijk. En zeker niet bij een fors stuk kunstaas als de Fatso.
Maar dit mocht de pret niet drukken, want er was ruim voldoende gespreksstof en gezelligheid. Een grote order die telefonisch door kwam, kon er ook nog wel bij voor Frank!!

Maar ook de vissen die kwamen bleven de moeite waard. Hoewel minder groot, bleef ook de volgende snoek de moeite waard. Zelf ving ik ook enkele leuke vissen, waarbij een snoek die we in het water hebben onthaakt. En zoals altijd ging ook deze dag weer veel te snel voorbij.
We waren rond een uur of vier weer bij de helling en niet veel later stond de trailer naast de auto van Frank, zodat hij zijn spullen weer in kon laden.
Hij nam nog even een kijkje bij de foto's, alvorens hij vertrok, naar een gezelschap dat ongelofelijke verhalen te wachten stond.

Ondertussen kan hij zijn verhalen met bewijsmateriaal illustreren. Maar eerlijk gezegd is het toch ook ongelofelijk dat je dit op één dag allemaal mee kan maken.
Wij voelden ons wel heel erg bevoorrecht met het totaalplaatje van schitterend weer en zulke mooie vissen.