30 september 2012. Niet alle dagen feest.

Prima weersverwachtingen staan in het vooruitzicht. Uwe en Eduard hebben al lang uitgezien naar deze dag. Misschien dat de lagere watertemperatuur en de wind  de activiteit van de rovers nog wat extra doen toenemen? We zullen het zien, wanneer we rond een uur of acht het water op gaan.

Daaraan voorafgaand was er een telefoontje nodig om de slagboom te openen. Deze slikte wel de euro's in maar liet desondanks niemand passeren.
Het telefoontje leidde ertoe dat de slagboom, op afstand, alsnog opdracht kreeg zijn werk te doen.

We slepen eerst een stuk met kleine pluggen om te zien of het kleine aas nog steeds in trek is. Tijdens het eerste deel van onze tocht weet Eduard twee leuke baarzen te verschalken. Zijn Salmo Hornet doet zijn werk goed en bewijst dit keer op keer.

Omdat zowel Eduard als Uwe beschikken over de nieuwe Savagear alen, moeten deze natuurlijk wel aan de tand worden gevoeld. Dit lukt prima in een aantal kribvakken waar schitterend over de waterplanten kan worden gevist. Met de elektromotor in bedrijf, gaat dit helemaal goed.

Helaas komt er geen enkele reactie, of het moeten de planten zijn die af en toe aan de haak blijven hangen.

Wanneer we een stuk slepen, zien we een groepje vissers op de kant. Dus draaien wij onze lijnen binnen en ik waan me veilig. Helaas staat een een lijn zodanig hoog gespannen dat de motor deze oppikt. We zitten wel 15 meter uit de kant, maar toch!
Hevig gevloek en gescheld volgt van de kant. Ik doe mijn oren op slot en lift de motor, waardoor de lijn los komt. Opgelost!

We slepen nog een stukje door en daarbij raakt de plug van Uwe vast in een stuk vloerbedekking. Ik krijg het omhoog met de kunstaasredder, maar net als het vast wil pakken, schiet weer los. Bij de tweede poging schiet het weer los en nu breekt ook de plug af: helaas!

We schakelen over op verticalen, wanneer een mooi stuk rivier zich hiervoor aandient. Er staat enige stroming en veerpont ter plaatse zorgt voor nog meer beweging.
Daarbij blijft het ook. Van het leven daar beneden geen enkel teken. Daarom gaan we naar een ander stuk water, om daar op een andere manier te vissen. Omdat het water hier veel minder helder is, gebruiken we ook rammelaars e.d. om blijk te geven van onze aanwezigheid.
Ook hier lijkt het wel uitgestorven en zien we ons genoodzaakt nog iets anders te ondernemen.

We slepen vooral met groter aas. Zowel rubber, als pluggen. Wat onze aandacht trekt is vooral wat er op en boven het water gebeurt.
Er is redelijk wat scheepvaart en het mooie weer heeft meer recreanten, dan alleen vissers aangetrokken.

Ik geniet vooral van de vele roofvogels die actief zijn. We zien ze regelmatig, zelfs vijf stuks tegelijk. Het blijven toch imposante vogels hoor!

We spreken andere vissers en zij delen onze ervaring wat het vissen betreft, het is slecht. Alleen de baars werkt nog enigszins mee en het weer natuurlijk. Al hoewel andere condities zouden waarschijnlijk tot andere resultaten hebben geleid. Dat soort beschouwingen laat ik liever achterwege. We moeten het immers doen met wat er is. Temeer daar dergelijke afspraken ver van te voren worden gemaakt.







We gaan geleidelijk weer terug naar de trailerhelling. Het gebied waar de twee baarzen werden gevangen, kammen we nog een keer uit. Maar hier blijft het nu ook stil. Dan nog een ander stukje water, terwijl het steeds later wordt.Uiteindelijk trekt Eduard er nog één over de streep. Hiermee moeten we het blijkbaar doen vandaag.

 Terug bij de trailerhelling helpen we Eduard uit de boot, omdat zijn rug niet de gewenste flexibiliteit toont. Hij is enkele dagen eerder door zijn rug gegaan, maar wilde absoluut het water op. En het was een mooie dag. Alleen de vissen hebben nagelaten er een gouden randje aan te geven.

Dan wordt de boot getrailerd en weer uitgeladen. Het afscheid volgt en ik kan beginnen met het inpakken. Dan komen er nog een paar vissers terug en vertellen dat ze een flink aantal baarzen hebben gevangen. Allemaal slepend, één lange weg heen en weer terug.

Ik realiseer me dat wij andere keuzes hebben gemaakt en ook gericht op grote vis hebben gevist. Was die ene grote vis er wel uit gekomen, dan zag onze dag er natuurlijk ook weer anders uit. Zo zal het altijd blijven met dat "vissen".