Het is een voor hem onbekende plek waar we hebben afgesproken en zo kan het gebeuren dat we op elkaar staan te wachten. Gelukkig brengen onze mobieltjes uitkomst en weten we elkaar alsnog te vinden.
Er staat een hele harde wind en deze zal ons de hele dag gaan plagen. Want bij het verticaal vissen is dit nu niet bepaald een voordeel immers.
We varen weg van de helling en zoeken de eerste stek op. Daar laten we onze shads zakken. Het is een mooi talud, maar de dieptemeter verraadt weinig vis en deze blijkt niet te liegen. Althans uit het uitblijven van aanbeten val op te maken dat ze hier niet zijn.
Ik heb een verassing in petto en zodoende varen we even later een grote sluis binnen. Nadat het water voldoende is gezakt kunnen we de sluis verlaten en gaan we verder met datgene waarvoor we gekomen zijn.
Een andere boot is ons al voorgegaan en we zorgen ervoor dat we niet te dicht in de buurt komen. Matthias heeft kleine visjes meegebracht en monteert deze op de jighaak. Dit levert hem na niet al te lange tijd twee mooie stevige snoekbaarzen op. In de andere boot zien we iemand erg zwaar drillen. Blijkbaar krijgt hij serieus tegenstand. Tot onze verbijstering zien we de hengel plotsklaps terugveren. Een hevig ontdane visser heeft geruime tijd nodig om weer tot zichzelf te komen.
Omdat we nog sluis moeten slechten gaan we niet te laat terug. Aan de andere kant proberen we ook nog een paar stekken, maar zonder resultaat.
Een collega die terug keert maakt melding van slechts één vis. Dan hebben wij het niet slecht gedaan!
