22 december Het is een dag om te snoeken!

De weersvooruitzichten waren slecht, zeker wat de middag betrof. Daarom kozen we voor beschut water.
De ochtend besteden we nog aan het uitvissen van het water dat wel werd blootgesteld aan de harde wind, maar de middag wilden we zeker meer beschutting genieten.

De ochtend pakte ronduit slecht uit. We besloten ook in één keer terug te varen en vervolgens vanaf de helling in de andere richting de draad weer op te pakken.

Dit bleek te werken want plotseling hadden we met een hotspot te maken. We voeren verscheidene malen heen en weer en haakten menige vis.
Zelf loste ik er ook nog één, maar "shit happens" nu eenmaal.

 Nadat we een vijftal vissen verder waren, besloten we in deze richting nog iets langer door te varen. Gek genoeg wisten we ze daar niet te vangen.
Op de terugweg kwam er nog wel een vis uit, maar de drukte van onze topstek troffen we nergens anders aan.

Daar weer aangekomen, bleek dat het was veranderd in een stek als al het andere. Het bijtuurtje lag blijkbaar achter ons.

We gingen richting trailerhelling in de hoop dat ons kunstaas nog enige belangstelling te mogen genieten. Dit blijk ijdele hoop. Niets, helemaal niets!

Omdat de lucht steeds dreigender werd en de nattigheid toenam, besloten we te kappen. Het was genoeg voor vandaag. Het was mooi geweest en we besloten te vertrekken toen het nog gezellig was. Met een stuk of acht vissen, waren we tevreden.

Zodoende bewaren we goede herinneringen aan deze stek.