Pages

woensdag 7 januari 2015

6 januari 2015 Het gaat steeds harder stromen!

Het blijft rommelig met de gemaakte afspraken. Vele zijn er bij nader inzien afgezegd. Maar deze zetten we door. We treffen elkaar bij de trailerhelling bij de opkomende zon langs de snelstromende rivier.
De stroming is echt heel stevig en dus moeten we daarop anticiperen.








Eerst de boot er maar eens in en dan kunnen we gaan zoeken. Dat wil zeggen, eerst een flink stuk stroomopwaarts varen om dan vervolgens de stekken rustig af te kunnen vissen. We hebben best goede verwachtingen, maar ons geduld wordt aardig op de proef gesteld. Op de eerste stek komt geen enkele aanbeet. Niet in het rustige water, maar ook niet langs de stroomnaden en in de neringen.

Daarom laten we ons met de stroom afzakken en zoeken de kribben op. Al bij de eerste kribkop komt er een snoeiharde aanbeet door, direct gevolgd door een tweede en zodoende zitten we van het ene uiterste in het andere.

We landen de vissen en Anne mag poseren. Twee stevige snoekbaarzen geven de dag van het ene moment op het ander een heel ander aanzien.






Gek genoeg leveren de kribben op dit traject verder geen enkele vis meer op. Net die ene stek is rendabel en de andere dus niet. Maar wij treuren niet en zetten onze zoektocht voort. Een kleinere vis blijft hangen en andere, minder overtuigende aanbeten, kunnen niet worden verzilverd.

Maar wij hebben meer om van te genieten. Bijvoorbeeld van de heerlijke soep die Anne heeft meegebracht. het warmt ons lekker op, terwijl de boot langs de oever ligt, vastgelegd aan een paar struiken. Terwijl we daar lunchen, zien we het water zienderogen stijgen. Nu weten we het zeker; de stroming neemt inderdaad nog steeds toe. We meenden het al te bespeuren, maar weten het nu absoluut zeker. Het wordt nog een pittige middag dus.



Het is vandaag geen dag van varen op een bekend kompas. We moeten nieuwe wegen bewandelen en energie stoppen in het goed zoeken. Wanneer we er in slagen geeft direct weer vertrouwen en extra energie om door te gaan. En gelukkig is dit het geval. Er komen links en rechts nog een paar kleinere exemplaren tevoorschijn.

In de buurt van de trailerhelling komt dan ook nog de laatste stevige vis te voorschijn en zijn wij helemaal happy. Tijd om de dag af te sluiten en met beleid de boot te traileren. Met een harde stroom is het toch wel prettig als je daar in alle rust en met voldoende licht mee bezig bent. En zo hebben we alles weer op het droge en nemen we afscheid. Anne heeft nog een flinke tocht voor de boeg en kan de eerste kilometers nog bij daglicht rijden.