 |
| Het is niet altijd zonneschijn, maar zo'n vis maakt heel veel goed. |
Eindelijk is het weer
eens zover. Drie maanden zijn er verstreken, sinds we voor het laatst samen
visten. We treffen elkaar op een parkeerplaats en nadat de spullen zijn
overgeladen, gaan we op weg naar de helling. Met onze ervaring is de
tewaterlating zo gedaan en zetten koers naar de visgronden.
 |
| Luus is direct goed op dreef. |
We varen rechtstreeks
naar veelbelovende stekken, waar de eerste vissen al snel boven komen. Luus is
goed op dreef en weet menige leuke vis te verleiden. Bij mij komen de aanbeten
nog niet zo snel. Wanneer we aan het einde van de dag 20 vissen tellen, is het
toch weer goed verdeeld.
 |
| Mijn eerste vis is ook een feit. |
Terwijl we in het begin lekker bezig zijn en bijpraten over de reis van Luus naar Zweden, nadert een klein politiebootje. De serieus kijkende diender nadert ons en wij zeggen hem vriendelijk goedendag. Of hij onze papieren wil zien.
"Ja! Vispas, vaarbewijs, registratiebewijs en ID-kaart....................."
Het is maar even dat je het weet wat je allemaal nodig hebt om jouw legale aanwezigheid / activiteit / bezit aan te tonen.
 |
| Gelukkig ook weer een nestje Indische ganzen. |
Ik overhandig mijn mapje met zes vispassen, een visvergunning, pas voor trailerhellingen, vaarbewijs en registratie van de boot.
"Ohhh, zoveel passen .............. en ook die van Zwolle zie ik, daar kom ik vandaan en ik vis ook, zegt de agent." Het ijs is gebroken! We voeren een geanimeerd gesprek en ik vraag of hij helemaal alleen op stap is. Want dat is toch ongebruikelijk. "Nee het varend kantoor komt er dadelijk aan" En jawel hoor het slagschip verschijnt. We nemen afscheid en wensen elkaar een fijne dag.
 |
| Nostalgie in the air. |
Wij vervolgen onze weg ook weer en besluiten een stuk te gaan slepen. Ons geduld wordt hierbij aardig op de proef gesteld. gelukkig is ook nu weer van alles te beleven. In de lucht ontdekken we een nostalgisch tafereel, waarvan ik nog een plaatje schiet. Een mens vergeet immers ook weer snel!
Nadat ik nog een baars en een snoekbaars heb mogen verwelkomen, gaan we iets anders proberen.
We werpen een oever uit met klein rubber. Afzakken en optikken. Luus is nog maar net bezig als hij de eerste aanbeet ervaart. De vis wordt echter niet gehaakt. Wanneer we langs een rij struiken bezig zijn, meen ik dat mijn kreeft een tak heeft gevonden. Dan weet ik het toch heel zeker, want deze tak zwemt. De dril op de lange soepele hengel is in gang gezet. Heerlijk wat een actie, zowel van de hengel als van de vis.
Dan is het zover en laat de vis zich eindelijk zien. We zijn verrukt en landen de vis. Het schieten van de plaatjes kan beginnen.
Omdat de regen behoorlijk constant is moeten we wel waken voor vocht in - / op de camera.
We zetten op hetzelfde water verder door middels verticalen en ervaren een redelijke hoeveelheid kleine snoekbaars. Luus zet de dropshot methode in een weet ook weer vis te strikken, hoewel er ook enkele aanbeten onverzilverd blijven. Blijven oefenen dus.
 |
| Mooie families brandganzen op de oevers. |
Ondertussen signaleren het bekende politiebootje, nu met twee inzittenden. Wanneer Luus zijn vals gehaakte brasem drilt komen ze even kijken. De nieuwe collega spreekt zijn bewondering uit over onze drijvende stek. Die bewondering begrijpen we en we zijn ons bewust van het voorrecht beiden over zo;n mooie visboot te kunnen beschikken. De brasem tel ik echter niet mee...............
 |
| Ook deze bijzondere familie is weer voltallig aanwezig. |
Wanneer de aanbeten achterwege blijven, aanvaarden we de terugreis en slepen het een en ander mee. Dit levert nog weer een paar mooie vissen op. Met name grote baars vult onze lijst van deze dag aan. Hier blijft het ook bij: baars en snoekbaars. We zijn er blij mee en traileren na enige tijd, voldaan en rozig.
