Het is zover, de afspraak met Oscar kan doorgaan en Frans is ook van de partij. Nu de beurs in Maurik voorbij is, is er weer gelegenheid voor hen om een dag te gaan vissen. Lureparts is heel druk geweest en nu moeten de zinnen even weer worden gezet op datgene ware het allemaal om draait; het vissen zelf.
 |
| Tiel, aan de overkant, is klaar voor Appelpop. |
Ik sta mooi op tijd bij de helling en zie al een lege trailer staan. Er is ons dus iemand voor! Maar hoe kun je in godsnaam met zo'n dichte mist zo'n grote drukke rivier op gaan? Je kunt de schepen die voorbij komen niet eens zien, af en toe een schim. Nog los van de bekeuring, zet je je leven toch niet op het spel! Zo denken mijn maten van deze dag er gelukkig ook over. Daarom duurt het nog bijna een uur eer de Tomasco te water gaat.
We zien nu voor het eerst de impact van de langstrekken. We weten ons uitgedaagd en slepen met kleine pluggen. Echter zonder succes. Het verticalen blijkt een hachelijke onderneming. Al snel wordt er geparkeerd. Hoewel we doorzetten, blijft het een vruchteloos gebeuren.
Dan maar op naar oude vertrouwde stekken. Hier blijken de vissen evenmin erg bijtlustig. Maar we gaan door en zoeken verder. Dan ineens is mijn nieuwe HM-shad, genaamd Swiper, aan de beurt om een aanval te verduren. Deze levert een baars op en we zijn van de nul af. Even later mag ik me alweer gelukkig prijzen met een fraaie snoekbaars op dezelfde shad.
Dan houdt het ook weer op en zoeken we verder. We hebben al van alles ondernomen eer de volgende vis zich bij mij meldt. Idioot altijd weer dat van drie personen slechts één vangt. Maar gelukkig weet Oscar nu snel aan te haken en tovert ook een snoekbaars tevoorschijn.
Voor mij blijkt het de laatste vis van deze dag te zijn geweest..... Ik bedoel maar, het kan verkeren. Bij ons vangt echter de boot en dus maakt het niet uit.
Tot onze verbazing zien we dat de waterstand het mogelijk heeft gemaakt dat de sluizen, die de verbinding vormen met het kanaal, permanent open staan. Die uitdaging kunnen we niet weerstaan en achter een groot vrachtschip nemen wij met veel plezier deze buiten gebruik gestelde hindernis.
Hier gaan we met nieuwe moed aan de slag en het duurt niet lang of Oscar haakt een stevige baars. Dit geeft de burger moed. En zo gaan we slepend en werpend verder. Uiteindelijk weet Frans ook zijn vis te haken en sprokkelen we de vissen bij elkaar. Vooral werpend zijn de mannen succesvol. Zelf zit ik dan te verticalen, want drie man werpend bezig, dat is voor mij te veel van het goede.
De dag schiet al weer aardig op dus varen we weer richting openstaande sluis. Oscar kan het niet laten nog even een snoekbaarsje aan de haak te slaan.
We passeren de sluis en proberen nog een paar gekende stekken. Maar omdat we geen enkele reactie krijgen, besluiten we te stoppen. Het is gewoon mooi geweest.
In de ondergaande zon glimt de gigantische tent die is opgebouwd voor Appelpop. De Toren van Tiel flankeert het geheel. Het was een schitterende dag, zeker nadat de mist was opgetrokken. Heerlijk nazomer weer en acht vissen op de teller.
