Pages

maandag 11 januari 2016

10 januari 2016 Een onmogelijke kleur maakt alles mogelijk.

Wat ziet zo'n kapitale baars toch in zo'n shad?
We hebben er zin in en hoeven deze keer niet ver te rijden. Er staat stroming op de rivier en het weer ziet er behoorlijk goed uit. Al hoewel, bij aankomst blijkt er een harde en koude wind te staan. Maar het is wel helemaal droog. Hoe anders zal het zijn als we aan het einde van de dag, onder een straatlantaarn in de stromende regen ons boeltje inpakken. Maar de vangst van 23 vissen maakt het allemaal de moeite waard.

Eerst varen we de rivier op en menen dat de kleur van het water optimaal is, terwijl de stroming ons nog iets tegenvalt. Toch is het water aardig op gang gekomen en dat maakt dat wij er vertrouwen in hebben. Maar al snel komen we tot het inzicht dat de vissen er een andere mening op na houden. Wanneer Luus eindelijk een vals gehaakte snoekbaars naar boven tovert, zijn we erg blij. Ook weten we dat we de bakens moeten verzetten.




We zoeken de luwte op en zien de boot die samen met ons de helling verliet. Het blijkt dat zij een stek hebben aangeboord die wel productief is. Wij varen een stuk door en gaan dan ons geluk opnieuw beproeven. De luwte in combinatie met een doorkomend zonnetje doet onze harten sneller kloppen. En dit blijkt te werken.

De eerste vissen komen door, bij Luus wel te verstaan! Ik maak me geen zorgen, want wij kennen dit verschijnsel al jaren. En ook nu blijkt aan het einde van de dag dat we beiden evenveel vis hebben gevangen. Dus geniet ik in eerste instantie mee met het resultaat dat Luus behaald. Later op de dag zijn de rollen omgedraaid. Zo doen wij dat meestal.





Hoewel Luus dus goed bezig is, blijft het bij mij behoorlijk rustig. Af en toe wissel ik de shad om, maar blijft het een beetje sprokkelen. Regelmatig slaat Luus zijn hengel krom op een vis en daarbij ook mooie formaten. Ik draai telkens mijn hengel in om assistentie te verlenen of om foto's te maken. Dan besluit ik die verschrikkelijke roze shad van Spro, een Playboy 135 in te zetten. Een shad die reeds eerder mijn kansen deed keren.


En gaandeweg nemen bij mij de aanbeten toe en nemen die bij Luus af. Wie zit er toch aan die knoppen te draaien? Wanneer mijn hengel weer ernstig in actie is gekomen en de slip af en toe op de proef wordt gesteld, komt de enige baars van deze dag in de oppervlakte. Deze dikke vis zet 44 cm op de lat!







Luus zit even later ook serieus te drillen en heeft een flinke tegenstander aan de lijn. Ik vis even geconcentreerd door, want de double hook up's bleven tot nu toe uit. En jawel hoor, het lukt. Bij mij dient zich ook een vis aan. Even later hebben we twee snoekbaarzen in de boot en natuurlijk blijft die ene visser baas boven baas. Met andere woorden de grootste is voor Luus. Deze vis blijkt 75 cm lang te zijn. Een beetje vaal van kleur, maar een fraai exemplaar. Hoe verschillend kunnen ze zijn, het blijft fascinerend.













Ondertussen is het flink bewolkt geraakt en hebben we af en toe wat regen te verduren. Noordelijk van ons zien we grote regensluiers neerdalen. Wij zitten voorlopig gelukkig nog droog en vissen lekker door.

Nog een paar vissen komen er in de boot en dan besluiten we dat het ook voor ons voldoende is. Terwijl Luus zijn spulletjes op ruimt, vaar ik langzaam richting helling. Wanneer Luus helemaal klaar is, kan de motor volle kracht vooruit. Na enige tijd naderen we de helling en wordt het steeds natter. Niet veel later ligt de Tomasco van Luus op de trailer en zetten we de combi onder een straatlantaarn. Hier ruimen we de boot leeg en maken de boot gereed voor transport naar de stal.
Wanneer ook het zeil er over zit, levert Luus me af bij de Subaru en laad ik mijn spullen nog een keer over. Dan gaan we beiden huiswaarts en hebben weer een superdag in de pocket.