Pages

vrijdag 11 maart 2016

10 maart 2016 Een schitterende visdag met veel mooie plaatjes, maar zonder ..................

In de netten van de beroepsvisser zullen ze wel moeten zwemmen!
Telkens moesten we weer wijken voor weer of techniek. Was het geen hondenweer, dan was wel de auto defect en zo ging het maar door. En zo kon het gebeuren dat er bijna vier maanden verstreken, sinds onze laatste visdag. Maar nu gingen we er welgemoed op uit.








Mooie omgeving in afwachting van warmer weer.
Het is een koude en heldere ochtend, waarbij de oostenwind zich voelbaar doet gelden. Gisteren zat de wind nog zuidoost, maar nu gaat ze vol voor oost. Gedurende deze dag ervaren we dat dit niet ongemerkt aan de vis is voorbijgegaan. In de netten van de beroepsvisser zullen ze nog wel belanden en van wat er over is, blijkt dat ze geen eetlust hebben.






Grote buizerd strijkt even neer.
We zijn nog niet zo lang onderweg, wanneer mijn hengel keihard naar beneden wordt getrokken en een paar venijnige tikken laat zien. Ik ben ik direct bij, maar moet constateren dat de vis al weer heeft gelost. Dit geeft wel goede hoop en aan het einde van de dag vergeefs blijkt te zijn geweest.

Toch vervelen we ons geen moment en proberen allerhande uit. De uitdaging dus om onder alle omstandigheden te kunnen vangen.




Grote zilverreigers sieren de omgeving op.
Dat het toch vissen blijft, merkt Anne, wanneer hij te laat reageert op die ene serieuze aanbeet. Ben je even niet alert, als gevolg van de lange periode van stilte en mis je die ene kans om het tij te keren. Toch lijdt de stemming hier absoluut niet onder.











Kan nog nauwelijks lopen en toch bestand tegen de koude.
Wij kunnen ook zonder vis genieten van een dag op het water en hoe vaak kwam die ene mooie vis toch nog binnen. Nu een keer niet, wat ons de gelegenheid geeft veel op de vogels en andere bezienswaardigheden te letten.













Bulletje was er ook.
Hier en daar laten bloemen zich al weer zien en de wilgenkatjes laten ons weten dat de betere tijden er aan komen. Wanneer je de bedrijvigheid boven water aanschouwt zou je denken dat er onder water toch meer activiteit zou moeten zijn. Voor ons echter niet waarneembaar.










Wind en molens en super combinatie.
We varen langs schitterende plekken, die mij er toe aan zetten veel foto's  te maken. De camera hoeft niet in bescherming te worden genomen voor nattigheid en kan binnen handbereik in de aanslag liggen. Dat kan soms aardig uit de hand lopen en dan neemt het aantal geschoten plaats rap toe. gelukkig weet ik steeds beter raad met de noodzakelijke selectie,





Het net wordt opgehaald en leeg gekiept.................
Onderweg ontmoeten we ook een beroepsvisser. Wanneer een net wordt opgehaald en wij naderbij komen, wordt er een net opgehaald en leeg gekiept............ Wij vragen nog of ze nog paling (!) hebben gevangen. We krijgen een ontkennend hoofdschudden als antwoord. Waar moeten die mannen toch van leven als er geen paling is en ze de netten leeg kiepen??





De slechtvalk heeft gelukkig geen last van de netten.
Wij verbazen ons over de wijze waarop de netten staan opgesteld. En dan met name over de minimale kansen voor de vis om te ontkomen. Vanaf de oever tot ver in het water en een einde verderop vanaf de andere oever hetzelfde, enz. Wat hier gebeurt, Joost mag het weten. Wat we wel weten is dat de massa steeds verder afneemt. Onverbeterlijk hoor, de mensheid.







Toch nog iets gevangen! Ging waarschijnlijk door het net heen!
We nemen onze pauze en genieten van de heerlijke bonensoep die Anne heeft meegebracht. Altijd weer een aangename traktatie. Dus houden we ons alle zegeningen weer voor en weten ons vrije en gelukkige mensen, om hier nu te mogen zijn.











Alleszins de moeite waard.
Daarnaast doen we ons best om het tij te keren. En dan bedoel ik dat we proberen instanties zover te krijgen dat ze het roer omgooien. Geen afname meer van de massa, maar een een flinke toename in de komende jaren. Geen gemaar en gemits meer, maar ergens echt voor gaan en het probleem serieus nemen.

Ja, we hadden alle tijd om over dit soort zaken te filosoferen. En ondertussen genieten we desondanks van wat er wel is. En dat is veel en alleszins de moeite waard.

Havens worden uitgevist, langs de oevers, over het midden. Ondiep en dieper water bevaren we. Geen enkele actie nemen we waar. En de zon begint alweer te zakken, de thuisreis is aanvaard. Ik heb nog steeds goede hoop dat er nog een bijtmoment gaat komen. Het lot beslist echter anders en dus zit ik  waar links en rechts vogel te schieten.





Torenvalk actief bezig.
Aangekomen bij de helling, gaan we aan de slag om te traileren. Zo'n mooie uitrusting geeft ook veel voldoening en het besef dat we ons weer frank en vrij over het water hebben kunnen bewegen. Niet veel later ligt de boot vast en kunnen we rijden. Voordat we huiswaarts keren bezoeken we nog een hengelsportzaak. Tjonge wat worden die vissers verwend. Te kust en te keur hengelsport-materiaal, Gigantisch gewoon.






En nu maar hopen dat het inzetten ervan onze verlangens voldoende blijft vervullen.