Pages

vrijdag 9 september 2016

8 september 2018 Een lange dag met een lange adem.

Vanuit de lucht worden we gesignaleerd.
Eduard is inmiddels door de wol geverfd en weet, ook vanuit de jacht, dat de natuur zich nergens toe laat dwingen. Helaas blijkt dat de natuur hem bij het verticaal vissen niet erg tegemoet komt. Hoewel we eerst een stuk hebben afgesleept, leverde dit niets op.

Eduard met een stevige snoek.
Vandaar dat we op een andere stek gaan verticalen. Bij mij wil dit wel lukken, maar Eduard krijgt ze nog niet te pakken. Vier aanbeten leveren me twee stevige snoekbaarzen en een snoek op.












We wisten toen nog niet dat we vanaf dat moment veel geduld moesten opbrengen.
Dit werd beloond met totaal 1 snoek, 2 windes, 5 snoekbaarzen en 4 baarzen.


De eerste baars is binnen.
We sleepten heel wat oevers af, maar het was het zelfde liedje als tijdens de start van de dag. Toch kwamen er ineens vanaf de buitenkant drie vissen binnen. Allemaal bij Eduard! En ook direct drie soorten: baars, snoekbaars en winde. Geen grote vissen, maar wel ineens weer activiteit.


















Ook nog nog een winde voor Eduard
Het rare is dat je ze eigenlijk vlak bij elkaar vangt.
Een stukje verder ving ik nog een baarsje en zag de teller er weer heel anders uit.

Daarna weer lange tijd niks en af en toe een misser. Zoals gezegd, ons geduld werd op de proef gesteld. Ik houd mijn gasten altijd voor: volhouden en doorzetten! Soms heb ik hier zelf overigens best moeite mee, maar dan is A zeggen dus ook B zeggen.












Een fijne uitzondering op de kleine snelle boten.



Weer veel verder, op stekken waar ik veel vertrouwen in heb gekregen, bleef het uitermate rustig. Ondertussen lokte het mooie weer andermaal veel boten op het water. Dit maakte het er voor ons zeker niet rustiger op.

Twee oude schepen, waarvan de één de ander voortrok, maakten daarop een fijne uitzondering.





Deze bleef dus hangen.




We zetten dus stug door en warempel er kwam nog het e.e.a. binnen. Overigens gingen er tijdens de dril ook weer verloren. Een paar kleine snoekbaarzen wisten ons aas zodanig te pekken dat ze bleven hangen.














Het goed vasthouden voor de foto blijft een aandachtspunt.
Een zogenaamde hanger bleek een forse snoekbaars te zijn. Zo kom je telkens weer verrassingen tegen. Ook de andere kant op, wanneer een plug zodanig vast loopt dat deze uiteindelijk verloren gaat.











De tweede winde van de dag.
Gelukkig kwamen er op het laatst nog een paar mooie vissen bij. Een fraaie winde en een baars van 40 cm, maakten van het geheel een geslaagde dag.





















De afsluiter van de dag, een baars van 40 cm.


Ondertussen staat de volgende boeking alweer geregistreerd.