6 februari 2017 Opmaat naar betere tijden.

Één van de zes van deze dag.

Eerdere afspraken zijn afgezegd, maar nu zijn we niet meer te houden. Dat kan ook niet anders als het de voorgaande dag nog veel heeft geregend en een koudere periode al weer in het vooruitzicht is gesteld. We boffen gewoon, een hele droge dag met af en toe een beetje zon en vrijwel zonder wind.
We laten onszelf weer een keertje uit.

Ze zijn er al weer: de sneeuwklokjes

We zijn niet vroeg, maar wel de enigen zo blijkt. Omdat ik ruim voor Jan-Philipp ben gearriveerd, treft hij de boot al te water aan. De motor draait al warm en alles is al ingeladen. Omdat ik de auto en trailer nog moet parkeren, heeft JP de gelegenheid zijn zaken te boarden en heeft de boot direct een bewaker. Nadat het parkeren is gedaan, kunnen we vertrekken.

Een mooie start van de dag.

We hebben er ontzettend veel zin in en om te achterhalen hoe de vissen er vandaag in staan, hangen er al snel verschillende lures in de spelden. Mijn vrij kleine plug wordt als eerste gewaardeerd. De eerste komt binnen en dus zijn we geen "Schneider" meer, zoals men een visser zonder vis wel noemt in Duitsland. En er volgen nog twee, allemaal op dezelfde plug. En deze is behoorlijk diep genomen.

Mooi getekend.

De andere stukken kunstaas blijven voorlopig onaangeroerd. Zelfs de Timber Tiger die vrijwel altijd vis over de streep trekt. Zo blijft het lange tijd stil, maar nummer vier komt op enig moment toch binnen. Op een plek waar overtollig water uit de omringende landerijen op ons viswater wordt gepompt. JP haakt op een kleine plug, die hij snel vist, een kleine snoek. Mooi getekend.

Zelf sta ik met een shad te gooien en dan ineens, terwijl deze valk bij de boot is, komt er een verzwaring. Ik krijg niet eens de kans om echt aan te slaan en de vis dendert door de slip. Wanneer die run afloopt, weet de vis te lossen.................. Dit was dus een echt grote vis.











Wanneer we ten slotte nog een keer slepend door het stromende water varen, krijgt JP ook nog met een stevige vis aan de stok, die helaas al snel weer lost. Jammer op een stek waar zoveel activiteit is.

Mooie weerspiegeling

Heel veel verder proberen we verticalend iets gedaan te krijgen. Op de diepere stukken ligt vrij veel vis en daar moet je toch een behoorlijke kans hebben. Het lukt echter niet en dan gaan we over op de soep. Terwijl we de soep nuttigen valt JP de prachtige spiegeling in het water op. Hij neemt even mijn toestel ter hand om e.e.a. vast te leggen.

Dan zetten we de terugweg in, want we hebben voor donker nog een heel stuk af te leggen. Niet lang na het ronden van het keerpunt volgt er een stevige aanbeet en  kan JP weer aan de bak. Dat doet hij bij iedere aanbeet, want dat is zijn taak: het drillen van de vissen!

Het is waarschijnlijk de grootste van de dag, maar dat weten we niet zeker, omdat de meeste vissen zo terug gaan. De totale beleving van de dag stijgt bij ons uit boven een nauwkeurige registratie van de gevangen vissen.

Waarschijnlijk de grootste.

Vervolgens wordt het weer lange tijd stil. JP geeft al te kennen dat het zijns inziens niets meer gaat worden. Zelf blijf ik vertrouwen hebben en stuur de boot zodanig dat de Super Shad van JP rakelings langs een boothuis gaat. Dan zie je die hengel krom springen en roep: "There he is!".

Een fraaie snoek, nummer zes, komt in de boot. We zetten na de release nog even door. Dan geven we beiden toe aan de passiviteit onder water. We ruimen de spullen op. Resultaat: behalve een paar mooie vissen, staan ook de gespotte ijsvogels op ons netvlies.

Dat opruimen is altijd weer een hele klus. Gaandeweg worden er andere aasjes ingezet, maar ook andere hengels en komt er meer en meer uit de kasten en tassen. We voelen dat de koude door gaat zetten en weten is mooi geweest zo.

Gadegeslagen door een Schotse Hooglander.

Dan varen we op hogere snelheid in één stuk door naar de helling. Terwijl ik de auto en trailer haal, ruimt JP zijn spullen alvast in zijn auto. Zo kan de boot direct op de trailer en die klus neemt JP voor zijn rekening.
Hij liert de boot op de trailer, goed voor de conditie.

Als de boot weer op het droge staat, hoef ik geen hand uit te steken naar mijn tassen e.d. Ondertussen zet ik de boot vast op de trailer en fixeer de motor. Fijn hoor als het allemaal zo gesmeerd verloopt.

Dan nemen we afscheid en aanvaarden allebei de thuisreis en kijken direct uit naar ons volgende avontuur.