Pages

dinsdag 27 juni 2017

24 juni 2017 Snoeken is zoeken, maar snoekbaarzen eveneens.

Erik had maanden voordien al geboekt en kwam alleen vanuit Belgïe. Hij bleek een volleerd visser te zijn en had eigen materiaal mee. Als je het overigens over verschillende soorten vissen hebt, kun je ook eens kijken naar "soorten gasten" en dan bedoel ik hun thuisland. In vier dagen tijd: Amerika, Duitsland, Nederland en België. Als dat geen variatie is!

We starten niet bijzonder vroeg, omdat Erik van ver moest komen. Gelet op de voorgaande dagen waren mijn verwachtingen niet hoog gespannen. Na de hete droge dagen, hadden we ineens meer bewolking, maar de buienradar gaf aan dat het vrijwel de hele dag droog zou blijven. Er blijkt achteraf ook nog een radar voor motregen te zijn en die zal waarschijnlijk hebben aangegeven, de hele dag motregen!

In die omstandigheid begonnen we met slepen. Dit leverde slechts één baars op. Het leek op de voorgaande dagen, hoewel de omstandigheden geheel niet zomers meer waren. We gingen over op verticaal vissen en wisten nog een snoekbaarsje te verschalken. Niet echt een flitsende start, maar in ieder geval niet zonder vis.

Indische ganzen
Erik bleek ook nog eens veel kennis van vogels te hebben en herkende er velen aan hun geluid. Ook de meeste ganzen kende hij, maar die ene niet: de Indische gans. Omdat we in de motregen geen mooie foto's konden maken heb ik er een paar uit het archief tevoorschijn gehaald.








Omdat het vissen  niet naar tevredenheid verloopt, zoeken we verder. Op de elektro varend speuren we de oever af. Zelf heb ik een standhengel met een shad dicht bij de bodem ingezet en een verticaalhengel in de hand. Erik vist met één hengel in de hand. Plotseling krijg ik een keiharde aanbeet op de standhengel en ..... alles weg. De speld waarin de shad hing is verdwenen! Joost mag het weten en ik snap het nog steeds niet.

Een stevige snoekbaars voor Erik
Dit brengt ons op het idee om diep te gaan slepen en zo gezegd zo gedaan. Terwijl de motregen onze kleding steeds meer op de proef stelt, kachelen we voort met dieplopende pluggen. Daar haak ik de eerste mooie snoekbaars op een Yo-Zuri plug die ik gekregen heb van een vriend die hem vond op het strand van een van de Canarische eilanden. Hij kwam met de vraag of ik er iets mee kon. Ja dus!




Het bleef niet bij één.
Dan zetten we door en ons geduld wordt andermaal op de proef gesteld. In de wetenschap dat de aanhouder wint, zetten we door. En zo kwam de beloning, we vonden op één stek een paar mooie vissen, waarbij een exemplaar van dik tachtig centimeter. en nieuw pr voor Erik! Echt een schitterend exemplaar.








Het nieuwe record voor Erik en die mocht er zijn.


Meten is weten.
Op de terugweg kwam er nog eentje kijken, allemaal op de dieplopende pluggen dus. Uiteindelijk hebben we 7 vissen gevangen. Net zoveel als in de voorgaande drie dagen samen! Zo is alles weer betrekkelijk. Het eindresultaat was niet denderend, althans qua aantallen. Maar in vergelijking met de voorgaande dagen erg goed.






En trouwens die voorgaande dagen waren ook allemaal de moeite waard. Nu zat er bovendien een gouden randje aan: het persoonlijk record voor Erik, die met een goed gevoel huiswaarts keerde.