18 oktober 2017 Een nieuwe ervaring, het verhaal.

De grootste van de dag, die een geweldige dril opleverde aan de lichte stok.

Soms komen visafspraken zo maar uit de lucht vallen. Als andere afspraken wegens ziekte bijvoorbeeld geen doorgang kunnen vinden, dan valt er ineens een gaatje. Niet zo vreemd als je elkaar toch telkens weer tegen het lijf loopt bij diverse evenementen en beiden tot de Pike Fighter Club behoort.

En zo gebeurt het dat ik Henk op een voor mij nieuwe stek ontmoet.  Het weekend ervoor waren we beiden weinig succesvol op totaal verschillende locaties. Slechts twee vissen kregen we beiden in de boot. Nu zijn de weersomstandigheden zomers mooi: veel zon, weinig wind en hoge temperaturen.

Slepend heb ik, bij Henk in de boot, alle tijd om te genieten van de mooie omgeving. De talloze plantenresten in het water, herinneren ons aan het jaargetijde dat vooraf gaat aan de naderende winter. Voortdurend kunnen we inhalen om de afstervende planten te verwijderen van de lijn en het kunstaas.  Dit hoort er nu eenmaal bij.

Omdat we geen reactie krijgen van daar beneden, zetten we een andere techniek in. Honderden meters oever werpen we uit met shads. Mijn lijn raakt op enig moment zodanig in de knoop, dat ik geruime tijd nodig heb om de knoop te ontwarren. Omdat er bij het doorknippen wel heel erg veel lijn verloren zou gaan, neem ik de tijd en uiteindelijk lukt het.

dez eerste vis hing slechts aan een velletje.

Ondanks alle moeite komt er geen enkel mededogen van onze geschubde vrienden. Dan gaan we e verticalen. Nauwelijks zijn we bezig of ik krijg een hele harde klap op mijn hengel en een pittige dril volgt. Dan komt er een knappe snoekbaars in de oppervlakte. deze hangt slechts aan een velletje en is in het schepnet direct los. Maar we zijn nu wel mooi van de nul af.

Op de dropshot met een dood voorntje.

Vol goede moed gaan we verder, maar er verroert zich niets meer. Dan zet Henk koers naar een damwand om daar een dood voorntje met behulp van de dropshot montage te presenteren. Met de backtroller varen we langzaam in de richting van de damwand Dan is het direct raak. Henk kan aan de slag en blijkt de strijd te hebben aangebonden met een serieuze snoek.
Wanneer deze in de boot is, blijkt deze 93 cm te zijn. Zo dat is mooi werk.

Goed bezig Henk!

Wanneer deze vis is geretourneerd, kunnen we verder en aan het einde van de damwand is het opnieuw raak! Deze vis blijft nog langer diep en houdt Henk lekker bezig. Maar tegen zoveel ervaring is de vis niet opgewassen.  108 cm en heel erg dik is deze snoek. WOW! Goed bezig Henk!








We gaan nog enige tijd door met verticalen, maar blijken kansloos. Daarom slepen we nog weer stuk. In de buurt van de trailerhelling besluiten we het veel verder op nog enige tijd te proberen. Maar eerst biedt Henk me de gelegenheid mijn telefoon uit de auto te pakken. Een andere boot wordt ondertussen uit het water getrokken, zodat deze zijn winterslaap kan gaan doen.

Ik ben er blij mee.

We varen vervolgens naar een mooie stek en al snel heeft Henk snoek nummer drie gearresteerd. Geen grote, maar desalniettemin een mooie vis. Bij mij blijft het rustig, tot we op een vergelijkbare plek liggen en Henk aangeeft langs de oever wel eens snoekbaars te hebben gevangen.








Mijn ratelplugje met de naam "Henk Simonsz" vliegt tot vlak onder de kant en boem............... een roofblei heeft hem gegrepen. Deze vis zet 63 cm op de meetlat. Een schitterend exemplaar en ik ben er blij mee.

Ik heb de smaak te pakken en werp nog talloze keren: voor niets. Dan gaan we ter plekke een check doen op de aanwezigheid van snoekbaars, verticalend, maar ook nu krijgen we geen enkele reactie. Als ik de kans krijg een stek voor roofblei nog eens langs een andere kant aan de tand te voelen, krijg ik direct een beuk op de hengel. Ik deed dit met de shad waarmee ik aan het verticalen was en krijg deze dubbelgevouwen terug. Nog even doorzetten dus.

Opnieuw raak>

De shad vliegt nog enkele keren richting "stek" en die draai ik dan direct met een grote snelheid terug. Boem! Nu is het wel raak. Opnieuw een schitterende vis. Zo komen we deze dag op meerdere soorten en mooie formaten.










Wanneer ik even later nog een fraaie baars haak is het helemaal voor elkaar. Het is geen kanjer, maar een plaatje om te zien. Ik houd de vis dan ook even voor me om er optimaal van te genieten. Dan gaat ook deze vis terug in z'n element en vinden wij dat we er een punt achter moeten zetten.

Het was een zonnige en geslaagde visdag. Bij de helling ontmoeten we tenslotte nog een bekende collega, die ons al eerder had gespot. Met zijn maat hadden zij verticaal 10 snoekbaarsjes gevangen, lieten we ons vertellen. Het was een gezellige afsluiting met dank aan Henk, die mijn gastheer was.

En allemaal zwemmen ze weer.