 |
| De afsluiter van deze visdag, Robby heeft toegeslagen |
Een paar maanden geleden moest ik Serge teleurstellen. Ik was toen niet beschikbaar, maar nu stond ik er helemaal klaar voor. Vlak voor aankomst van de mannen kreeg ik nog een telefoontje om te checken of ze op koers lagen. Enkele minute later bevestigt hun aankomst die juiste koers. We begroeten elkaar hartelijk. Dan nog even fine tunen betreffende het benodigde materiaal: wat moet mee en wat kan in de auto blijven?
Het is koud, rond het vriespunt, maar een onbewolkte lucht geeft de zon alle ruimte om zijn invloed te doen gelden en dat gaat ook gebeuren. Alleen de koude wind doet daar enige afbreuk aan. Toch boffen we ontzettend.
Hoewel de Honda een paar weken rust heeft gehad, start ze probleemloos en kunnen we aan de slag. De eerste stek is al bezet. De betreffende visser meldt dat het erg slecht is de laatste tijd! Dat weten we dan alvast. Ik besluit eerste een uithoek aan te doen. Er staat een mooie stroming en het niveau van het water is weer normaal te noemen.
 |
| Serge tikt de eerste snoekbaars binnen. |
Onze shads ontmoeten evenwel weinig belangstelling. Omdat we geloven in deze stek, kachel ik nog een beetje rond en dan slaat Serge toe. Een fraaie snoekbaars is zijn deel. Omdat er geen aanbeten meer volgen, vertrekken we. Onze collega blijkt zijn heil ook al elders te hebben gezocht,
 |
| Deze kunnen we bijtellen. |
Buiten de stroming zetten we de jacht voort. De wind kunnen we echter niet van ons afschudden. Dan maar langzaam voor de wind in de zon varen. Het duurt niet lang of we kunnen enkele snoekbaarzen van een mooi formaat bijtellen..
 |
| Gezonde en dikke baars |
En hoewel Robby zich op kan winden, wanneer zijn shad vaste grond heeft gevonden. mag hij zich nu verheugen op de eerste baars van de dag. Niet heel groot, maar heel gezond en dik.
 |
| Serge met die ene mooie grote baars. |
De vissen komen niet vanzelf, maar ze komen wel en zo arresteert Serge een hele mooie grote baars. De zon blijft dus schijnen! Na verloop van tijd valt het stil en zoeken we andere stekken op.
 |
| Mooie vissen met tussenpozen. |
De wind speelt ons echter parten. Wanneer we opnieuw een shad hebben geparkeerd, begint de ellende. Mijn lijn raakt verward in een vastzittende lijn. Uiteindelijk komt alles los, maar blaast de wind de losliggende lijn terug in het water en maakt de schroef van de buitenboordmotor zich er meester van.
Uiteindelijk lukt het de lijn te verwijderen, maar dan blijkt de lijn op de reel nog muurvast te zitten, onherstelbaar. Dus weer voldoende offers gebracht!
 |
| Een bekend ritueel: de laatste en de grootste van de dag! |
Dan op naar de laatste stek. Robby heeft een verticaalhengel, bottom bouncher, van mij ter hand genomen. En dan volgt weer die idiote eindsprint van Robby. Met een big smile drilt hij de laatste en grootste snoekbaars van de dag.
Dan moeten we terug, opruimen, traileren en rijden. Ik laat de mannen achter bij het restaurant waar al een tafel is gereserveerd. Dan naar huis om de boot te stallen en om te kleden en vervolgens terug naar het restaurant waar we in aanwezigheid van Greetje genieten van het verrassingsmenu.
Tijdens dit etentje komt er een onverwachte bekentenis van Robby. Hij laat weten dat een dag met mij vissen te vergelijken is met het biechten in de kerk, zoals dat vroeger gebruikelijk was! Dit is nog eens een nieuwe visie op het gidsen zeg!
Het is reuze gezellig, het wordt laat en we zijn allen voldaan. Wat wil je met 10 vissen, mooi weer en zo'n afsluiting.
