Pages

zaterdag 3 november 2018

3 november 2018 Voor het eerst met de boot op roofvis in Nederland

Een mooi begin van de dag.
Ik krijg een verzoek van iemand uit Duitsland, die graag met zijn zoontje wil komen. Dit gebeurt veel vaker en ik ben erg blij met dergelijke combi's. Vader en en zoon, samen laten genieten van het vissen en van elkaar. Het biedt de mogelijkheid gedenkwaardige foto's te maken.

De aanvraag komt in het Engels. Naderhand blijken hun roots Pools te zijn, maar omdat Darek een functie heeft bij een internationaal bedrijf, spreekt hij vooral Engels. Hij kan boeiend vertellen over de diverse plekken in de wereld waar hij heeft gewerkt. Op mijn vraag welke plek het beste is bevallen, is het antwoord Singapore. De argumentatie neem ik goed in me op en zo is er ook voor een gids heel veel te leren.

Onderweg
Natuurlijk heeft dit niets met het vissen te maken. Anderzijds brengen dergelijk gesprekken mij en mijn gasten dichter bij elkaar. En ieder contact is ook weer anders. Daarbij staat een fijne ontspannen sfeer voorop. Daarbij kan persoonlijke belangstelling van betekenis zijn. Hierin zit wellicht ook de uitspraak verscholen, dat ik geen doorsnee gids ben.







Dit werd mij wel vaker voorgehouden en dat voelt erg goed. Ik ben van mening dat je als gids je eigen product bent en dan dien je je in mijn geval open en geïnteresseerd op te stellen. Wie zijn je gasten en wat is hun wens, waarvoor hebben ze belangstelling en hoe stel je hen op hun gemak. Het feit dat ongeveer 90% van mijn trips terugkerende gasten betreft, zegt mijns inziens genoeg. Op deze weg ga ik dus zeker voort.

Darek en Borys vissen regelmatig in Nederland, maar dan vanaf de oever. Dit wordt due de eerste keer met de boot. Derhalve hebben ze dus ook al een Vispas, alhoewel....... Dit zal later nog enige aandacht krijgen. Het water waarop we gaan vissen was de laatste tijd erg productief en de het is de vraag hoe de vissen op de ingevallen koude reageren.

Baars voor Borys
Ik leg uit dat we in de eerste instantie gaan slepen. En dan is al snel duidelijk dat de vissen inderdaad hebben gereageerd. Ze zijn erg passief geworden en dat beloofd een pittig dagje te gaan opleveren. Het slepen levert over de hele dag 2 baarzen op.









Hollandse taferelen.
We komen uiteindelijk bij een dieper stuk en gaan gooien, ook met shads. En op die manier weet Darek een snoek te vangen. Gelukkig, dat geeft nieuwe hoop. Wanneer die niet uit komt, vervolgen we onze tocht, om na geruime tijd te keren. Ik doe dit op een plek die een mooi Hollands tafereel oplevert en daarom wordt er driftig gefotografeerd. Ook dit hoort wat mij betreft bij een dag gidsen.




Heel blij met die eerste snoekbaars.

Dan gaan we terug om op de diepere plek andermaal ons geluk te beproeven. En dan gebeurt iets dat de hele dag zal doen kantelen. Darek laat zijn shadje een paar keer het talud af hobbelen en haakt een vis. De vraag is nu wat het is. Het blijkt een snoekbaars te zijn en dit is dan de eerste snoekbaars die hij ooit heeft gevangen. Deze stond boven aan de wensenlijst.





Een snoekje voor de variatie.
Wat voor de één absoluut niets bijzonders is, kan een ander een euforisch moment zijn. En zo zie je maar weer dat je nooit iets uit mag sluiten. En natuurlijk kregen we andermaal hoop een een nog beter resultaat. Niet dus! Het bleef bij deze twee vissen. Voor mij was dit wel balen.








Een bijzondere formatie.
Terwijl we zo stug doorvissen, komt er nog een leuke formatie langs gevlogen en ook dit maakt deel uit van de beleving van deze dag.Ten slotte gebeurt maar hoogst zelden. Ik vang deze formatie met de camera.










Toen we de boot weer uit het water hadden getrokken had Borys nog een vraag voor mij. Zijn vader moedigde hem aan over zijn terughoudendheid heen te stappen. En toen kwam de vraag: "Wanneer mogen we terug komen?" Dat werd twee weken later al.