22 maart 2019 Een mistige ochtend en een zonnige middag.

Niet gek voor een beginner.

Vandaag komt Joost met een vriend, Arnoud.  Ze hebben er zin en zijn derhalve een half uur van te voren op afgesproken plaats.  Ze hebben alleen een tas met proviand en stappen bij mij in de auto. Onderweg hadden we al te maken met een dichte mist en bij het water is het dan natuurlijk ook raak.

Ann-Christin en Jöran waren juist aan het traileren, toen wij bij de helling aankwamen. Zij begaven zich even later in de mist, terwijl ik had besloten het verticaal vissen bij de steiger te oefenen.

We varen om de steiger heen en ik laat een shad zakken om het voor te doen. Vast! Absurd hoor, dat je direct zo vast kunt komen te zitten. De kunstaasredder suis naar beneden en heeft direct beet.........
Helaas ook muurvast. Ik zet de lijn vast op de boot en vaar op d benzinemotor. Dan hoort het kunstaas los te komen of ik verlies een haak van de redder. Nu dus niet. Ik raak de hele kunstaasredder kwijt. Een begin om van te balen dus.

Na elders enige tijd te hebben geoefend, besluit ik naar de rivier te varen. het is nog mistig, maar we hopen dat deze snel zal optrekken. Aangekomen bij de rivier treffen we Jöran en Ann-Christin. Zij waarschuwen ons niet de rivier op te gaan. hetgeen ik overigens niet van plan was, maar nu blijkt Rijkswaterstaat al om de hoek te liggen. Zij hebben al met hen gesproken en aangegeven dat je de rivier onder deze omstandigheden niet op mag.

Even later komen ze weer aangevaren en spreken ons aan. Het toontje staat me niet echt aan moet ik zeggen. Wie ik ben? Kijk maar op de boot, dan kun je het lezen en ik ben dus gids en ga niet met gasten een mistige rivier op, omdat dit onverantwoord is. Nee, hoe ik heet en of ik uit Didam kom.............. Nee ik kom van het Eiland van Maurik en woon in Tiel.! Tja, maar aan de andere kant van de rivier staat een auto uit Didam!

Wij weten genoeg en kunnen de daarbij behorende naam zo bedenken. Dus zijn de mannen van Rijkswaterstaat op zoek naar de boot die daar bij hoort en die moet dus in de mist op de rivier hebben gevaren, dat kan niet anders. Wij hebben direct wel een vermoeden waar die boot nu dan is. Later krijgen we de bevestiging en ons vermoeden blijkt 100% te kloppen. Volgende keer toch verder kijken dan je neus lang is speurneuzen van Rijkswaterstaat!

Wij gaan vissen en Arnoud vangt al snel zijn eerste (kleine) snoekbaars. Terwijl J en AC de ene kant bij de toegang van de rivier bevissen doen wij de andere. We vangen er meerdere mooie vissen, Arnoud mag drillen en vangt ondertussen zelf ook.

Joost haakt een stevige snoekbaars die uit nijd de boot ramt. Dan schiet de vis los en Joost ziet zijn enige kans van deze dag verkeken (achteraf). Ondertussen blijft de mist hardnekkig hangen en het duurt erg lang voordat deze eindelijk optrekt.

Een aangeboren talent??

Dan gaan we de rivier op en proberen we een paar andere stekken; niets! Dan naar rustig water en daar weten we nog een paar vissen te vangen. Het is wel erg rustig hoor. Je wenst dan gewoon meer actie, maar kunt de vissen immers niet dwingen.

Altijd weer indrukwekkend, zeker het bijbehorende geluid.

Ondertussen zien we veel van de omgeving en de vogels die actief zijn. Een koppel zwanen vliegt langs en een ooievaar, die dicht bij een nest heeft. We hebben het paartje al driftig horen  klepperen.

Omdat de kop(pen) zo indrukwekkend zijn.

Op de terugweg komt er nog een mooie vis boven, maar daar blijft het bij. Dan hebben we er een stuk of 8 gevangen. Na al die andere dagen met matige vangsten is het toch een beetje verbetering. Om 17.00 uur ruimen we de spullen op varen naar de helling. De mannen moeten ook nog ruim een uur rijden eer ze thuis zijn en derhalve is dit een goede beslissing


Later vernemen we van de schitterende vangsten van J en AC. Na ons vertrek "na 9 uur gidsen" kwamen blijkbaar de snoeken los. Twee beauty's wisten ze nog te vangen. De felicitaties waard dus.