6 juli 2019 Winst en verlies liggen soms dicht bij elkaar.

Een winde van 60 cm mag je toch echt wel fors noemen.

Er was weinig vertrouwen bij JP in deze dag. De laatste tijd vertoont het weer veel gelijkenis met die lange hete zomer van vorig jaar. Toen vielen de vangsten helemaal weg bij de hoge watertemperaturen. en lage waterstanden. Gelukkig is deze dag anders en is er bewolking en regen voorspeld. Wij hebben gekozen voor snel stromend water en dit heeft altijd een pré.

Ik ben al vroeg ter plaatse en zie dat JP al in de buurt komt. Toch heb ik mijn voorbereidende werk er al op zitten, wanneer hij arriveert. Het is hem dus toch gelukt, ondanks de afwezigheid van zijn echtgenote, om op tijd uit zijn bed te komen. Samen treffen we de laatste voorbereidingen en dan kan Tom te water.

Langzaam varen we over de plas, waar ik niet snel mag varen, naar de rivier. Er liggen al verscheidene boten op de plas. De betreffende vissers zijn druk doende met werpen en verticalen. Wij varen naar de uitgang en gaan daar aan de slag. Terwijl JP rondom  werpt met plugjes en af en toe een kleine shad jiggend aanbiedt, tast ik verticaal de bodem af. Er gebeurt evenwel niets en ook niet in een aangrenzend kribvak.

Wat opvalt zijn de boten die op hoge snelheid de put afkomen en de rivier op scheuren. Ze hebben totaal geen oog voor de kleine boten die ze passeren. Dit betekent af en toe veel deinen op de golven van deze snelheidsduivels. Iets dat we zelf ook wel in de gaten mogen houden als we een stuk snel varen.

Dan gaan we slepen, langs een oever die ik graag afvis. Het duurt toch nog een hele tijd tot er een hengel krom slaat. Ik haal het gas van de benzinemotor en wacht tot de boot stil valt. Dan schakel ik de ankerfunctie van de Minn Kota in en we blijven keurig op de plek liggen. Als alle andere hengels zijn binnengehaald, bekijk ik de situatie en zie dat de grote winde moeilijk naar de boot kan worden gedirigeerd in dit snel stromende water.

Een mooie aftrap.

Dan schakel ik de ankerfunctie uit en de boot drijft mee met de stroom, richting vis. Wanneer deze is geland, schakel ik de ankerfunctie weer in. Een hele effectieve manier om gehaakte vis te landen. Het is direct een joekel van 56 cm. Een mooie aftrap hoor. Wij zijn direct in onze nopjes.

Een stuk verder krijgen we opnieuw een aanbeet en nu blijkt het om een kleine snoek te gaan. Wanneer deze is geland, wordt ze in het net onthaakt en gaat direct weer terug. Onder deze omstandigheden is dit toch wel noodzakelijk om de vis snel te kunnen laten herstellen.

Niets gelogen dus! Geen visserslatijn.

Ten slotte komt er dan nog de grootste winde tot dan boven water. Dat wil zeggen dat JP ze nog niet eerder zo groot heeft gevangen. Deze vis kwam op de hengel die een plugje ondiep langs de oever trekt. Wat een zwieper maakte deze zeg! Ook nu weer de boot iets uit de oever gevaren en de beschreven landingstechniek toegepast. 60 cm is toch echt indrukwekkend hoor.

Dan varen we kilometers lang met de stroom mee om daarna stroomopwaarts weer te gaan vissen. Onderweg komt ons een snel varende politieboot tegemoet. Gelukkig minderen ze vaart wanneer ze ons zien aankomen. Wij groeten hartelijk en maken duidelijk dat we waarderen dat ze ons niet confronteren met de hoge golven die ze produceren wanneer ze snel varen.

Op het keerpunt, in de luwte, neem ik even pauze, terwijl JP al weer om zich heen werpt. Hier gebeurt evenwel niets en dus gaan we het stromende water weer op. Maar ook daar blijft het taai.
We lossen nog een vis en vangen een baars. Het houdt echter niet over, ondanks de bewolking en de stevige bries. Misschien wel juist daarom.

Als we bij een haven komen, varen we naar binnen. We slepen een heel stuk rond, zonder respons. Dan zie ik een kuil waar veel vis verzameld ligt. Eerst vaar ik door en dan hebben we twee aanbeten en vangen twee baarzen. Geen kanjers, maar wel vis. Dit is reden voor ons om de stek eens goed aan de tand te voelen.

JP weet verscheidene baarzen te vangen aan verschillende aasjes. Ook de formaten verschillen en hij lost heel wat vissen voortijdig. Typisch baarzen, haken, los, haken, los. Hij heeft er ontzettend veel plezier in, want dit heeft hij nooit eerder meegemaakt. Ondertussen zit ik te verticalen, omdat dit het beste aansluit op mijn andere aandachtspunten, zoals het sturen en de dieptemeter in de gaten houden.
Het verticalen levert hier echter evenmin iets op.

Nadat we geruime tijd hebben doorgebracht op deze manier, willen we de rivier weer op. Daar raken we enkele keren vast. De eerste plug gaat verloren als het trekken met de kunstaasredder er toe leidt dat de onderste lus in de onderlijn breekt. Dus zat deze plug inderdaad muurvast. Een poos later raakt de hengel van JP opnieuw vast. Ik reik hem de hengel aan, zodat ik de boot kan gaan positioneren.

Bij het overgeven van de hengel gebeurt het: "Plons!" en weg is de hengel. Het overpakken ging duidelijk mis. Dat is balen zeg; zo'n schitterende Sportex hengel met een Shimano Stradic. Maar ik ben niet verslagen in de wetenschap dat de hengel nog de plug vastzit. Opnieuw ga ik de boot positioneren en maak daarbij een inschatting van waar de hengel zou kunnen liggen. Mogelijk kan ik de lijn oppikken met een shadje met loodkop en een stinger.

En warempel, reeds bij de derde worp voel ik iets dat de hengel zou kunnen zijn. Langzaam draai ik binnen, omdat ik niets wil forceren en de hengel alsnog kwijt raken. En ja hoor ik heb de hengel zelf te pakken. Ik geef JP mijn hengel en vaar er naar toe. Het lukt boven wonder. JP kan de hengel pakken. Nu de plug nog, maar deze gaat alsnog verloren. Je kunt niet alles hebben. Wij zijn al lang blij dat we de hengel hebben kunnen redden.

Eindelijk de eerste snoekbaars en soort nummer vier van de dag.

Dan vangen we slepend onze eerste snoekbaars. Zo die is dan ook binnen, de vierde soort van de dag. Hoe mooi is dat. Het gaat er nu nog echt op lijken ook. Helaas komen een stuk verder opnieuw in de problemen. In een fraai kribvak vangt JP eerst een andere lijn. Deze komt vrijwel geheel binnen, zodat we deze uit het water kunnen verwijderen. De andere kant van deze lijn zit echter ergens muurvast en dus trekken we deze kapot.

Even later zit JP weer vast. Ik vaar behoedzaam naar de plek des onheils en houdt de dieptemeter in de gaten. En terwijl 2,3 meter af lees, raakt de elektro iets onder water. Dan blijkt er een grote berg stenen te liggen. Ik trim de elektro zo hoog mogelijk en de benzinemotor gaat het water uit. Uiteindelijk trekken we lijn stuk en heeft deze berg andermaal een slachtoffer gemaakt. De lijn die we haakten had waarschijnlijk hetzelfde eindpunt. Een soort begraafplaats voor kunstaas onder water.

Dan gaan we echt verder en weten uit ervaring dat de andere oever interessant kan zijn. Daar slepen we verder tegen de stroom op. En wellicht, mede vanwege het tijdstip, komen er aanbeten en vangen we nog een snoekbaars, lossen er één en vangen nog een baars. Het mooiste is dan eigenlijk wel dat JP werpend zijn eerste vis vangt. Een snoekje heeft eindelijk datgene gegrepen dat hem werd toegeworpen. Daar zijn echter talloze vruchteloze  worpen aan voorafgegaan.

En ten slotte een baars van formaat.

Wanneer we bij de ingang van een put komen, vaar ik er een eindje in. Dit is eigenlijk niet nodig want dan wordt de hengel voor de laatste keer krom getrokken. Nu is het wel een baars van formaat. Dit maakt het succes van deze dag wel compleet.  We pakken in om terug te keren naar de helling. Omdat we op de betreffende put niet snel kunnen varen, gebruiken we deze tijd om alles af te ronden.

Bij de helling voelen we al wat nattigheid in de vorm van regen. Toch lukt het ons de boot droog boven te krijgen. Ik parkeer deze zo dicht mogelijk bij JP's auto, zodat hij zijn spullen eenvoudig over kan pakken. Dan krijgen we bezoek van twee Duitse vissers. Zij zijn geïnteresseerd in de boot en maken, met mijn instemming, foto's van verschillende onderdelen.

Wanneer ze klaar zijn en ons bedanken, regent het volop. Ik heb alles inmiddels uit de boot en ook JP is gereed voor vertrek. We nemen afscheid in de wetenschap dat er een lange vakantie periode zit tussen deze dag en de volgende afspraak. Dan is het extra fijn dat we met een goed gevoel terug kunnen kijken op de 15 vissen van vandaag, met als klapper de winde van 60 cm.