13 oktober 2019 Veel nieuwe soorten en een rijk gevarieerde vangst.

Twee broers die dezelfde passie delen.

Van Fishing Guides Holland komt het verzoek om Francois en zijn broer te gidsen. Ik reik hen een paar adressen van B&B's aan en ze boeken vlak bij mijn woonplaats. Dit biedt  mogelijkheden om hen op te pikken wanneer dit zo uit komt. Nu is dit niet nodig en vraag ik hen naar de helling te komen die ik voor ogen heb.

De vraag naar snoek en snoekbaars is de richtingaanwijzer. We zullen het zien, want de wateren waar ik doorgaans vis, leveren een grote variatie aan vis op, maar per soort kan het erg verschillen. Soms zijn het voornamelijk baarzen en een andere keer snoekbaarzen. Vandaag zou een dag worden met het liefst vijf soorten!

Toen ik een kwartier te vroeg bij de helling kwam, stonden de mannen al te wachten. Ik stopte bij hun auto om ze de kans te geven hun spullen in de boot te laden, omdat de helling een stuk verder op lag. Ondertussen laadde ik ook mijn spullen in en maakte de Tomasco klaar voor de 495e lancering!

Meest voorkomende vangst

Sinds de aanschaf van de Tomasco in april 2013 houd ik een vangstregistratie bij. Daarin is iedere trip opgenomen. Nog heel even en het jubileum van 500 is daar. Onvoorstelbaar eigenlijk en tegelijkertijd geeft het een gevoel van vreugde dat deze aankoop zo goed heeft uitgepakt. Overigens vraagt Tom. nog wel eens naar zijn vorige baasje, maar die durft de ontmoeting helaas niet aan.

We moeten even wachten op de bellyboat die onder op de helling ligt. Zodra deze te water is gegaan rijd ik de trailer het water in. Ik had echter even moeten kijken waar deze zich op dat moment bevond, want het bleek dat ik de schipper de schrik op het lijf joeg. Een goede leer voor een volgende keer! Gelukkig ging het allemaal wel goed.








Op het water hebben we eerst alles in orde gemaakt en besproken hoe het vissen te werk zou gaan. En zoals inmiddels waarschijnlijk wel bekend, begin ik met een stuk te slepen. Dit pakte direct goed uit, want de Little Fat John pikte vlak onder de kant een snoekbaars op. Een prachtig begin dus en een plaatje waard. Later bleek dat het enige zwakke punt van deze vissers het showen van de vis voor de camera is. Ik wilde net afdrukken en toen .... plons, weg was de vis.

Actie houdt je wakker.

Dan weer verder. Daarbij lieten de vissen het aardig afweten. Ik adviseerde dat één van hen, staande voor in de boot, zou gaan werpen. En zo kwam de volgende vis dan ook binnen. Een fraaie baars viel ten prooi aan Bernois. Direct na het terugzetten, wierp hij dezelfde stek nog een keer aan en was de volgende baars een feit.

Deze mannen hoef ik niets te leren over het werpen. Ze beheersen dit helemaal en werpen bij wijze van spreken op de centimeter nauwkeurig. Daarom voer ik ook regelmatig op de Minn Kota en liet hen beiden werpen. Ondertussen tikte ik een shadje over de bodem om actieve snoekbaarzen te kunnen lokaliseren. Dit laatste leverde vandaag echter niets op .

Een winde hadden ze niet eerder gevangen, zeker niet als roofvis.

Slepend kreeg Francois plotseling een keiharde aanbeet. Het bleek om voor hen onbekende vis te gaan; een winde. Dan is het wel handig als je de Engelse en Duitse naam ook paraat hebt: respectievelijk "ide"en "Aland". Dan kunnen de mannen de relatie met de "chub" of wel kopvoorn leggen en de vergelijking maken.

Weer een heel stuk verder krijg ik een keiharde aanbeet op de hengel achter in de boot. Al snel moet ik helaas constateren dat het alweer voorbij is. Tja soms gaat dat zo en het zou nog vaker gebeuren. We houden het op weer een winde en later zouden er bij het werpend vissen nog twee ontkomen.

Op een gekende stek zet ik de mannen weer aan het werpen en dit levert de roofblei op die ik in gedachten had. Opnieuw een primeur en wel een hele mooie. De mannen hebben er lol in en zullen dit ook zo houden vandaag. Vier soorten zijn al binnen.

Zo'n Bullfrog ziet er niet uit.

Maar waar de aandacht vooral naar uit ging, was de snoek. Deze wilde zich nog steeds niet vertonen. Daarom viel de keuze op groot rubber. Ik stelde voor de roze Bullfrog te monteren. Dit stootte nogal op wat weerstand. Toen ik vertelde dat deze gehavende Bullfrog al hele grote vissen had opgeleverd, gingen ze overstag. En na enige tijd de enige snoek van deze dag ook.

Deze fraaie snoek greep dus de roze Bullfrog, wat een verrassing.

Het is altijd prettig als zoiets goed uit pakt. Het was een exemplaar van 82 centimeter. Geen gigant dus, maar wel de moeite waard. Toen ik ging fotograferen, had ik blijkbaar de ankerfunctie van de Ulterra geraakt, waardoor deze werd uitgeschakeld. het gevolg was dat ik even later de boot tegen de oever zag liggen. Omdat dit niet heftig was, liet ik het maar even zo. Na de fotosessie brachten we de boot terug naar open water.

Dan blijft het heel lang erg rustig. De mannen staan dapper te werpen en Bernois kiest voor het jiggen met een klein shadje met een lichte loodkop. Dit werpt zijn vruchten af en hij vangt op deze manier baars. En daar gat het natuurlijk om, actie.

Nog veel leuker wordt het als Francois tegelijkertijd een grote winde haakt. Dan hebben we ineens weer een feestje. En zo wisselen lange perioden zonder enige actie zich af met die ultieme momenten van dubbele vangsten.

Even later stort zich opnieuw een winde op de Rapala jointed. Helaas blijft deze niet hangen. Tja die horen er ook bij. Wat telt is het feit dat we goed bezig zijn. We weten de vissen te vinden en tot aanbeten te verleiden. Voor de rest moet je ook het geluk aan je kant hebben immers.

Inmiddels naderen we het einde van de dag en willen de mannen nog graag één keer een lange oever afvissen. Ik weet aan de andere over nog zo'n stuk en steek de rivier over. terwijl ik de boot langs de oever stuur, ruim ik zoveel mogelijk spullen op. Dat scheelt straks weer.

En opnieuw grijpt een winde het kunstaas en ook nu weer weet deze vis te ontkomen. Jammer. Omdat de lange oever eindigt en ik ook nog de laatste dingetjes op wil ruimen stuur ik door naar de volgende kribkop.

Deze winde wilde uitsluitend alleen op de foto.

En daar eindigt ons avontuur met een laatste grote winde, die net als de eerste vis, de snoekbaars, niet op de foto wil met de vanger. Wel heeft hij nog even op de meetlat geposeerd. Zodra de vis wordt opgetild voor de foto met visser, vindt de winde het welletjes en ontworsteld zich aan de hem, om met een plons uit het zicht te verdwijnen.

Wij hebben 13 vissen gevangen: 1 snoek, 1 snoekbaars, 1 roofblei, 3 windes en de rest baarzen. Daarmee zijn de broers erg blij en ze kijken terug op een geslaagde visdag. Het blijft nu eenmaal een verrassing en deze dag was er zo één. Nu wacht hen nog een drie en een half uur rijden, wat ze samen doen, net als vissen. Mooi hoor dat je dit als broers kunt delen.