20 maart 2020 Blijkbaar is die geschonken plug niet gelijk aan die andere............

Niet verwacht en met een harde klap gekomen!

Met in acht name van de Corona-voorschriften spreken Jöran en ik af nog een dag samen te gaan vissen. We gaan voor kleiner water, omdat de wind ons parten speelt. We gaan er bovendien van uit dat de massale afvoer van water inmiddels gestopt is en het water een stuk helderder is.

Mooi op tijd rijdt Jöran voor en laadt hij zijn spullen in mijn auto. Dan parkeert hij zijn eigen auto en vertrekken we. Vandaag geen handen schudden en geen ander fysiek contact. Verder proberen we die anderhalve meter aan te  houden, En dit gaat ons aardig lukken.

Aangekomen op de stek, zien we dat er al een boot te water is gelaten. Jöran heeft via een bekende relatie vernomen dat zij uit het verre zuiden van het land zijn gekomen. Ze bevinden zich vlak bij de helling en hebben tot nu toe één snoek gevangen. Wij hopen er vandaag ook nog een paar te kunnen vangen.

Even later zitten wij ook op het water en volgen onze voorgangers. Na enige tijd passeren we hen, omdat onze sleepsnelheid hoger ligt. Tot nu toe heeft geen van beide boten oponthoud gekend als gevolg van ontmoetingen met actieve roofvis.

Wij bieden de roofvis kleine pluggen en groot rubber aan. Alhoewel het nieuw stukje rubber van Jöran ook weer niet zo heel groot is. De uitdaging om hier iets mee te vangen is groter. Later zal blijken dat de vissen zich vandaag niet uitgedaagd voelden om hun tanden er in te zetten.

Als wij een interessante plek passeren voor het verticaal vissen, gaan we daarmee een de slag en passeren onze collega's ons weer, ondertussen een gezellig praatje maken. Geen concurrentie en alleen maar plezier belevend aan het gegeven dat we nog niet thuis opgesloten zitten vanwege het virus.

Een mooi formaat voor dit water, deze eerste vis van de dag.

Omdat het verticalen niets oplevert, gaan ook wij weer verder. Het weer is schitterend en wind uit het oosten erg koud. Het duurt nog geruime tijd voordat mijn plug gegrepen wordt. Tot onze verbazing blijkt het om een flinke baars te gaan. Voor dit water eigenlijk een hele grote. De kleuren zijn wat flets, maar verder oogt het een gezonde vis en hiermee zijn we nu van de nul af.

De gekregen RkCrawler, de allesvanger van vandaag (linksonder) en "Esther" (rechtsboven)

Omdat het grote rubber na uren achter de boot te hebben gezwommen, niets heeft opgeleverd, wordt het vervangen door een slanke dieplopende plug. Daarna nog door de Big Bullet en "Esther". De laatste komt uit de erfenis van de voormalig Visgids Biesbosch, Frank Hanhart. Het is een bolle gele plug, die in zijn boek, "Vissen..... je blijft lachen", met verslagen van zijn gidsdagen, regelmatig voorbij komt.

Zelf direct zelf voedsel zoeken, niet gevoerd worden. Dat is het lot van jonge ganzen.

Onderweg zien we dat de Nijlganzen zich door het slechte weer niet hebben laten weerhouden van het bedrijven van de liefde. We zien het paar, vergezeld van zes pluizige kuikens, ons waakzaam in de gaten houden. Blijkbaar vormen we geen groot gevaar, zodat we in de gelegenheid zijn het beeld vast te leggen.

Vis en soort nummer twee.

Dan duurt het nog heel lang voordat de volgende vis zich meldt. Ondertussen hebben wij het appelgebak al genuttigd en er voor gezorgd dat we niets te kort komen. En zo kachelen we voort. Dan wordt hetzelfde plugje opnieuw aangevallen en deze aanval levert ons een snoek op. Twee vissen, twee soorten. Daar kunnen wij best blij van worden en we zijn nog maar halverwege!

Soort nummer drie, een roofblei nota bene.

Dan duurt en duurt het weer. We zijn ondertussen op de terugweg en dan wordt de plug die ik van Jöran en Ann-Christin gekregen heb opnieuw met een geweldige klap gegrepen. De dril is niet in overeenstemming met de aanbeet, maar logisch wanneer we zien dat het om een roofblei gaat. Die hadden we nu nog niet verwacht. Meestal zijn we dan iets verder in het jaar. Wij zijn in ieder geval blij verrast.

Nu ook succes op dezelfde plug bij Jöran

Niet veel later krijgt Jöran ook zo'n dreun te verduren en blijkt het andermaal om een roofblei te gaan. Hij geniet volop van deze vangst en hierdoor is het mogelijk om een dag met weinig vangsten toch als een succes aan te kunnen merken.

Ik krijg op de buitenste hengel, waaraan een Big Bullet wordt gepresenteerd, nog twee keer een harde aanbeet. De vis blijft niet hangen en wij sluiten niet uit dat het hier weer om roofbleien ging. Waarschijnlijk was deze plug net iets te groot om te vis te kunnen haken. Wat er op enig moment nog wel blijft hangen, is een mini baarsje, weer op die ene plug.

Jammer, maar in ieder geval hadden we wel weer actie. We proberen het verticaal nog een tweede keer en ondanks een scherm vol vis komt er niets los. Onbegrijpelijk eigenlijk. Zodra ons duidelijk is dat het andermaal een vruchteloze poging zal blijven, gaan we verder en werpen nog een paar verwachtingsvolle stekken uit. Maar ook dit is vandaag zinloos.

Wat een afsluiter, zo'n forse donkere snoekbaars!

Plotseling komt er dan toch nog een aanbeet op alweer die ene plug. Geweldig want nu heb ik er vier vissen en vier soorten mee gevangen. Dit lukt omdat het nu om een flinke snoekbaars blijkt te gaan. WOW wat een mooie vis. Wij zijn in onze nopjes.

Hoewel we tot de helling ons best blijven doen, moeten we genoegen nemen met zes vissen, Daarbij dus twee roofbleien. Wij hadden eigenlijk meer vis verwacht, maar prijzen ons gelukkig met al die soorten en de mooie vissen.

De boot gaat weer op de trailer en met de corona-voorschriften in gedachten begeven we ons huiswaarts. Ondertussen regent het matig en zijn we opnieuw happy, omdat we het de hele dag droog hebben kunnen houden.