 |
| De verrassing van de dag. |
We hebben vandaag vrij laat afgesproken, omdat JP een stuk verder moet rijden dan gebruikelijk. Ik zorg er derhalve voor om vroeg ter plaatse te zijn, zodat de boot al te water is, wanneer hij arriveert. Terwijl ik de boot in gereedheid breng, schuifelt een getinte jongeman op blote voeten voorbij. Hij merkt op dat de veerpont niet vaart. Iets dat deze overigens het hele jaar al niet doet, vanwege de corona.
Ik vraag hem of hij naar de overkant wil. Wanneer hij dit bevestigt, bied ik hem een overtocht aan. Hij moet nog wel even geduld hebben en omdat JP arriveert op het moment dat de boot net te water is gelaten, duurt het nog even langer. Eerst moet de boot namelijk weer worden volgeladen met al zijn spullen.
Wanneer dit klaar is en er nog plek voor de veerpassagier beschikbaar blijkt te zijn, vraag ik hem in te stappen. Ondertussen zet JP zijn auto weg en trekt zijn viskleding aan. Op zijn blote voeten stapt de passagier in en breng ik hem naar de overkant. Daar zie ik hem langzaam weg schuifelen. Waar naartoe ? Ik heb geen idee en heb het evenmin gevraagd. Mij leek dit ongepast en ik volsta met een medemens een dienst te bewijzen.
Dan pik ik JP op en terwijl ik nog zaken in gereedheid breng staat hij al te gooien. Wat een gedrevenheid toch. Niet veel later is alles er klaar voor en zet ik de boot in beweging. We zijn benieuwd naar de mogelijkheden deze dag. Het zou toch een keer weer echt moeten lukken. Aan het einde van de dag weten we dat we een geslaagde dag hebben gehad, maar het begin is erg taai.
 |
| Een oude strijder, aan de vale kleuren te zien. |
Het duurt geruime tijd voordat JP de eerste baars aan de camera kan tonen. Het weer is nog somber en nattig en dat laat de foto dus ook zien. Dan gaan we verder en krijgen bevestigd dat we veel geduld moeten hebben. Aangekomen op een diepe put, zien we meerdere visboten. Een verankerde boot heeft hengels met dood aas uit staan en zij blijken al een paar snoekjes te hebben gevangen. Dit geeft hoop.
Hoewel het verticaal vissen in de planning zit, gaan we eerst diep slepen. We zetten zowel groot als klein spul in. Plotseling krijgt JP een keiharde aanbeet en kan hij gaan drillen............. niet dus. De vis is gelost. JP geeft verbaal uitdrukking aan zijn frustratie en die is groot. Ondertussen ben ik bezig om de andere hengels binnen te halen en ervaar dan stevige weerstand aan het einde van de lijn!
 |
| Een mooi formaat roofblei. |
Ik geef JP te kennen dat hij deze hengel maar snel moet overnemen. De frustratie is sneller verdwenen dan dat deze kwam en JP is weer op de wagen. Dan zien we plotseling een grote roofblei verschijnen en is het feest. Het feest wordt nog groter als het net er onder kan en de vis binnen komt. Het blijkt een roofblei van 65 cm te zijn en wij zijn in onze nopjes. Zou het overigens dezelfde vis geweest kunnen zijn die JP daarvoor loste? We zullen het nooit weten.
 |
| Soort drie is ook binnen. |
We besluiten verder te slepen. Het loopt echter nog niet lekker en andere boten geven bevestigende signalen af. Gelukkig wordt het weer wel steeds beter en wordt de extra pullover van JP eigenlijk overbodig. Voordat we de diepe put verlaten, trek ik de pluggen nog even door een hoek waar het talud in een punt op loopt en daar vangt JP de mooiste baars van de dag.
 |
| De mooiste baars van de dag. |
Dan volgen we rivier en haken af en toe een baars, groot en klein wisselen elkaar af. Wij hebben onze zinnen echter op snoeken gezet. Omdat het midden alleen baarzen oplevert, gaan we meer langs de kant vissen. De pluggen stemmen we er op af. Tijdens dit slepen zie ik plotseling twee fazanten bij elkaar in de zon. Snel pak ik de camera en kan ze tijdig schieten. JP is te laat, maar heeft mijn foto's altijd nog als herinnering.
 |
| Je moet er snel bij zijn om ze vast te leggen. |
Wij maken heel wat kilometers en zetten daarbij ook heel groot kunstaas in. Deze heb ik op verzoek van JP speciaal meegebracht. Helaas leveren ze vandaag niets op. Vlak voor het keerpunt van deze dag, zie ik de hengel langs de kant even naar voren komen, gevolgd door een flinke zwieper. JP kan aan de bak en nu is hij wel succesvol. Een flinke snoek springt vlak voor het net nog een keer helemaal uit het water, maar belandt even later alsnog in het net. Een schitterende vis.
 |
| Met 82 cm een flink beest. |
Hier wordt JP echt blij van. Weliswaar geen meter, maar wel een indrukwekkende en gezonde vis. Bij het fotograferen oefenen we het presenteren nog een keer, want dit kan beter. Dan mag de vis weer terug en heeft daar geen enkele moeite mee. Zo die is ook binnen en tevens de vierde soort van vandaag. Hierna zoeken we ons een weg door een grote oppervlakte bedekt met blad. Zo'n hoek dus waar de wind geen vat op heeft en waar al het blad zich verzamelt.
 |
| Ook nog een flinke snoekbaars, nummer twee van de dag. |
Langs de andere oever varen we dan terug. Af en toe pikken we nog een baars op. Dan ineens hebben we iets anders aan de lijn en de tweede snoekbaars van de dag is een feit. Wel groter dan de snoekbaars die ik verticaal ving. Het mooie weer is echter aan het veranderen. de lucht trekt dicht en voelt vochtig aan.
We varen langs de diepe put en dan komt er opnieuw een felle aanbeet vanuit de oever. Het is geen gigant, deze vis, maar ze knokt wel flink en wint. We hebben de snoek gezien, maar daar blijft het bij. Even later is het vanuit het midden opnieuw raak. Ik hoor de slip bij JP gaan, terwijl ik andere hengels binnen haal. Dan opnieuw die teleurstelling, de vis is gelost. De kleine Rapala jointed heeft vis wel verleidt tot een aanbeet maar heeft waarschijnlijk te weinig houvast gevonden in de grote bek.
 |
| Deze hadden we niet verwacht. |
Dit is balen zeg, twee lossers achter elkaar. Toch is het natuurlijk heerlijk dat er vandaag zoveel actie is. gelukkig landen we later nog wel een snoekje, die zo terug kan. De weersverandering begint nu echt door te zetten. Wij zetten ook nog door en worden beloond met een bijzondere vangst. JP tovert nota bene een wolhandkrab te voorschijn. Tja die hadden we immers ook nog niet! Na wat geworstel met de krab, plonst deze terug in het water.
Onderweg zien we nog wel succes in andere boten. Een paar jonge jongens worstelen met een klein snoekje. Deze moet blijkbaar met de hand worden geland, wat niet zonder kleerscheuren gaat. Of is huidscheuren een beter passend woord. Tenminste dit maken wij uit de geluiden en de aandacht die besteed wordt aan een hand. Verderop zien we nog een paar gelukkige vissers, die net een metervis hebben terug gezet.
Tjonge wat weer een dag zeg. Maar het weer begint nu onaangenaam te worden. Af en toe krijgen we te maken met vlagen regen en tussendoor mottert het. Hier had JP niet mee gerekend en daarom staat hij nu met een poncho aan in de boot. De vissen laten het inmiddels ook afweten en wanneer de frequentie van de regenvlagen toe neemt, kappen wij er mee.
We varen rechtsreeks terug naar de helling en ruimen ondertussen zoveel mogelijk op. De andere auto's met trailers zijn dan ook al vertrokken en niet veel later zijn wij ook zo ver. Wij kregen deze dag 16 vissen in de boot: 2 snoeken, twee snoekbaarzen, een roofblei en de rest baarzen.
Ik wens JP een goede thuisreis en breng de boot terug naar de stal. Daar staat deze dan weer lekker droog, terwijl de regen af en toe in grote hoeveelheden naar beneden komt.
