Met Frans maak ik altijd wel iets bijzonders mee. Achteraf gaat dit in de sfeer van "weet je nog .........".
Die ene keer dat het te hard woei en we de boot thuis lieten. We vingen toen op een vijver tientallen baarzen!
Of die keer dat we die ene jagende roofblei, met een streamer wisten te strikken.En dan deze keer! Als we vrijwel tegelijk bij de trailerhelling, waar we hebben afgesproken, arriveren, stoppen er achter ons nog een paar bekenden. Na te hebben bijgepraat willen we gaan traileren.
Wat schetst onze verbazing als er onderaan de helling pontificaal een auto geparkeerd staat. We hebben onze plaatselijke intenties eigenlijk al laten vieren. Wanneer we naar beneden wandelen om de situatie beter onder de loep te nemen, blijken er doodleuk twee witvissers te zitten, met de auto binnen handbereik.......
Op ons verzoek wordt de auto met zichtbare tegenzin bovenaan de helling geparkeerd en kunnen we onze oorspronkelijke plannen doorzetten. Daarbij houden we rekening met "code oranje" voor het weer, vanaf ongeveer 15.00 uur.
Wanneer we de boot te water hebben gelaten gaan we vrijwel direct aan de slag. Het water ruikt naar snoekbaars en die willen we persoonlijk ontmoeten. De andere boot is al bezig en wij zoeken onze eigen weg. Al snel krijg ik een flinke beuk op de hengel en de nadere kennismaking kan beginnen. Een mooie maatse snoekbaars is mijn deel en ik ben in mijn nopjes. We blijven nog geruime tijd op deze locatie vissen en missen nog een paar aanbeten of de vis werd snel gelost. Frans toont op enig moment een kleine snoekbaars die wel bleef hangen op een zachte aanbeet.
Na enige tijd gaan we verkassen. De grote rivier stroomt hard en dan kost verkassen iets meer tijd, maar biedt tevens de gelegenheid de omgeving eens goed in ogenschouw te nemen. We zien grootschalige bouwprojecten, zowel in de opbouw - als afbraakfase. Niet natuurlijk, maar wel indrukwekkend. Net zo als de onderzijde van grote bruggen. Heel apart vind ik het als je dan later zo'n brug aan de bovenzijde benut.
Bij een waterinlaat gaan we op zoek naar geschikte stekken. Opmerkelijk blijkt het diepteverschil ter plaatse. Loodrechte taluds en hard stromend water maken het er niet makkelijker op. Wanneer we op enig moment van het ondiepe afkomen en Frans zijn shadje in het diepe laat zakken, wordt deze zonder enige terughoudendheid gegrepen. Ook nu komt er een mooie snoekbaars nader kennis maken. Hoewel we dit kunstje geruime tijd proberen te herhalen, lukt ons dit niet. Ook de kleine plugjes en spinners die we op het ondiepe water presenteren vinden geen afname.
Dan maar weer verder naar een veelbelovende locatie. Even ruimte maken voor Rijkswaterstaat en dan kunnen we onze gang gaan. Deze keer werken onze geschubde vrienden niet mee. Wel worden er shadjes geparkeerd. Het water geeft en het water neemt immers.
Op de volgende locatie die Frans als een topstek aanduidt, heb ik mijn twijfels. Het is er erg ondiep en alleen vlak bij de stroming wordt de bodemstructuur interessant. Dan krijgt Frans zijn gelijk en wordt zijn de hengel met kracht in de gebogen stand getrokken. Andermaal kan hij een schitterende snoekbaars tonen. Helaas blijft het ook hier bij de ene vis. De zon staat ondertussen hoog en het weer is drukkend.
Kort daarna wordt het echt drukkend en komt er verandering in de lucht en de wind trekt aan. Omdat de vissen niet erg bijtlustig zijn, besluiten we te gaan traileren. Ons geduld wordt op de proef gesteld door iemand die de trailerhelling ook gebruikt om alles in gereedheid te brengen voor de tewaterlating. Voor hem dus ook geen code oranje, evenmin als voor de twee mannen die met twee kleine kinderen het water opgaan.
Als wij dan aan de beurt zijn is het gauw gepiept. Bij mij duurt het opruimen wel enige tijd en dan sleep in na een hartelijk afscheid, de boot weer mee naar huis. Mijn echtgenote is blij me thuis te zien en we zijn in afwachting van de zware buien die zijn voorspeld!! Deze komen dus mooi niet!!
