2 oktober. Eens iets anders! Het varen met een cameraploeg voor de Duitse tv.

Toen ik met Pim aan het vissen was, werd ik gebeld met de vraag of ik de volgende dag een cameraploeg kon varen. Dit viel te regelen en dus stond ik keurig op tijd bij de afgesproken trailerhelling te wachten op de komst van de hele ploeg, bestaande uit 6 vissers met twee boten, twee cameraploegen, een regisseur en een andere volgboot met stuurman.

Één van de vissers kende ik de anderen nog niet. De bekende was Babs Kijewski. We hadden elkaar eens gesproken op de Lure & Fly Fair in Maurik. Ze herkende me nog en ook de boot.
Daarmee had ze samen met Henk Simonsz het e.e.a. beleefd.
Dus was het een geanimeerd weerzien.

De opnamen begonnen met het afnemen van interviews met de vissers: Auwa Thiemann, Eckehard Götze, Mirko Heim en Sven Müller, Babs Kijewski en ene Volker.

De boten lagen ondertussen al te wachten in het water. Daar moesten ze geruime tijd wachten, eer het zover was dat we het water op gingen. Het was overigens de tweede dag en tevens de laatste. Een collega gids had de dag ervoor een camerateam gevaren en zodoende konden we nadien onze ervaringen delen.
Toen het zover was dat er gevist zou gaan worden, werd ik gekoppeld aan de boot met Babs, Mirko en Eckehard. De laatste was tevens de kapitein van het betreffende team.

Ik had twee mannen in de boot, waarvan één de camera bediende en de da ander het geluid regelde. Daarvoor waren de vissers uitgerust met microfoons, zodat alles kon worden opgenomen en wij ook voortdurend de gesprekken mee konden luisteren. Overigens lang niet allemaal interessant hoor. Er wordt zo'n dag heel wat flauwekul uitgewisseld. Dat kan natuurlijk ook niet anders, omdat er veel gewacht moet worden en dat kan heel slaapverwekkend zijn, zo bleek mij wel met twee slapende gasten in de boot.

Toch mochten wij niet klagen, want we hadden een prettig team om te volgen en ook behoorlijk succesvol. Babs viste alle collega's er uit en liet zien dat ze heel goed weet hoe haar materiaal te kiezen, daar te werpen waar het interessant kan zijn en het kunstaas zo aan te bieden dat er regelmatig aanbeten volgden. Ze wist een paar snoeken te verleiden, maar ook snoekbaarzen en een mooie roofblei. Deze laatste kwam op een wel heel speciaal moment. Er was juist een interview afgenomen, maar de camera draaide nog. Babs wiep in een draaide een paar slagen binnen, toen de een keiharde aanbeet kreeg. In eerste instantie was het gissen wat daar onder water zoveel weerstand bood. Na enige tijd bleek het om een schitterende roofblei te gaan. Mij lijkt dat dit schitterende opnamen moet hebben opgeleverd.
Ook Eckehard wist een roofblei te verschalken en nog wel aan zijn dropshot montage!

We hadden in ieder geval een hel genoeglijke dag en zelfs de geluidsman bracht nog een kapitale baars bij mij in de boot. Uit verveling was hij mijn voorbeeld gevolgd om ook een hengeltje uit werpen. Zo'n baars, 44 cm,  was wel een grote verrassing voor iemand die nooit heeft gevist. Toen we ons weer bij de andere boten voegden werd hij dan ook met luid applaus verwelkomd.

Al met al een hele leuke dag om op terug te kijken en vooruit te kijken naar de gemaakte uitzending die binnenkort op de Duitse televisie te zien zal zijn in een hengelsportshow.

Het team met Mirko, Eckehard en Babs was in ieder geval erg leuk om mee samen te werken.
Ook de tegenstellingen tussen uiterst geconcentreerde vissers en zij die de hele dag geluid en beweging produceren is vermakelijk om te zien.
Wat wel wennen was; is dat je zelf geacht wordt je mond te houden en bij de opnamen vooral geen geluid te produceren. In je enthousiasme bij het vangen van een mooie vis, kan het zomaar eens gebeuren!

Na afloop was er evengoed nog tijd voor wat plezier. Dan ben je als enige buitenstaander ook nog welkom om de hele crew nog eens te vereeuwigen.

Met een nieuwe ervaring op zak en vele leuke herinneringen, reed ik later huiswaarts. Zo is het leven van een visgids vol verrassingen en dat maakt het extra leuk.