We gaan met de boot van Luus en omdat ik langs zijn woonplaats rijd, stap ik na een kop koffie bij Luus in om samen het langste deel van de reis vol te praten. Bijvoorbeeld over de voorgaande dag op de Visma in Rotterdam. Wat we hebben gezien, de ontmoetingen die we hadden en onze beleving erbij. In onze uitrusting prijken sinds gisteren shads die vandaag hun vangkracht moeten bewijzen.
Een passerend museum stelt de bemanning in staat ouderwetse kunsten te vertonen op de boegspriet.
Het belooft een hele mooie dag te worden en al snel zitten we te genieten. Maar de vissen laten het nog afweten en ook de volgende stek geeft geen enkel teken van leven. Maar bij de daaropvolgende begint er wat te komen. De eerste snoekbaarsjes komen boven. Nog niet veel en niet erg bijtgraag, maar toch. Wanneer we besluiten even het ondiepe op te gaan, duurt het niet lang alvorens mijn hengel bijna uit mijn hand wordt geslagen. Een heerlijk gevoel is dat, tenminste als de vis blijft hangen. Niet veel later hijsen we een 60'er snoekbaars aan boord. We zetten onze ondiepe tocht nog even voort en er komt nog een mooie aanbeet die resulteert in een baars van 35 cm. Aan het einde van het traject dat we volgen komt er nog een iets kleinere baars los. Onderweg hebben een paar schippers aan wal ons nog verteld dat we 20 meter verder uit de kant moeten! Wij zijn echter wat eigenwijs zo af en toe en ondervinden daar geen hinder van.
De kleine snoekbaarzen houden ons wel bezig, maar het vangen is absoluut niet vanzelfsprekend. Af en toe komt er ook nog een baarsje langs.
Bij de helling blijken alle boten reeds te zijn vertrokken. Er zijn veel vrolijk geklede mensen in de weer die een gezellig avondfeest met neonverlichting gaan beleven. Ze weten het mooie weer te waarderen en zijn vriendelijk en enthousiast. Ze delen onze stemming want die is ook feestelijk met 44 vissen op de teller.