18 september 2014 Ontdekken we een nest windes!

Kort geleden meldde Frank zich weer met de vraag of we een week later het water op zouden kunnen. Gelukkig paste dit perfect in mijn planning. De vraag was echter waar? De locaties die we samen hadden bevist, waren op dit moment niet aantrekkelijk. Bovendien wilde Frank een breed scala aan technieken kunnen beoefenen. Dus op naar een andere omgeving, die hij nog niet kende.




Toen we elkaar daar ontmoetten, hadden we geen van beide hoge verwachtingen. De buitengewoon zomerse omstandigheden en de matige resultaten van de achterliggende dagen, stemden ons niet optimistisch. Wat we toen niet wisten is dat we aan het einde van deze dag 12 vissen hadden gevangen, waarvan 9 echt grote windes!

Op de put waar we hadden getrailerd, gingen we werpend aan de slag met jerkbaits en rubber.
Frank wist de aanval van een snoekje uit te lokken. Deze schoot echter langs het aas. Toen we enige tijd bezig waren geweest, besloot ik door te varen naar de rivier. Deze stroomde stevig en nu was het de vraag of de vis mee wilde werken.

Na enige tijd, sloeg mijn hengel langs de oever dubbel. De ondiep lopende XPS plug was gegrepen.

Het was direct duidelijk dat het om een grote winde ging. Door de stroming moesten de boot zodanig positioneren dat deze niet tegen de oever kon drijven, maar ook niet tegen de passerende vrachtschepen.

Het ging allemaal voorspoedig en wij waren ontzettend blij met dit overtuigende bewijs van de vangstmogelijkheden.

Toen ik mijn tweede hengel voor de tweede keer achter de boot in wilde zetten, was het alweer raak op de andere hengel.

Wonderbaarlijk hoor, op een dag dat je denkt dat het taai gaat worden.

Daarna ging het gewoon door. Frank begon dieper ook te vangen en zo kwamen er naast de windes ook baarzen en een snoekbaars binnen. Onze dag kon niet meer stuk.

Ook losten we enkele mooie vissen, waaronder een gigantisch baars. Maar je bent komen vissen en kunt immers niet alles hebben.

Op enig moment hield het op. De rivier leek hier nog sterker te stromen. We zochten de andere oever op en zagen een soort overloop. Daar wiep Frank zijn aasje even in en jawel een knappe baars meldde zich.

Omdat een gigantisch schip passeerde, was het hier gedaan vanwege het opwervelende zand.





Ik stelde voor traject met de grote windes nog een keer over te doen.
Zo gezegd, zo gedaan.

Behalve een stevige aanbeet, kwam er niets meer. De zon stond nu echt hoog en maakte de vis mogelijk schuw.

Vervolgens gingen we even verticaal vissen. Daarbij haakte Frank een mooie vis, die helaas verloren ging. We waren in ieder geval goed bezig, gelet op de aanbeten.



Ten slotte bezochten we nog enkele kribvakken. Maar ook nu kwamen de aanbeten niet op afroep. Toch haakte Frank nog een laatste grote winde en zette de teller daarmee op 12 vissen. Een snoekbaars, twee baarzen en de rest windes. Op de put sleepten we terug naar de helling, terwijl we alle andere spullen weer opborgen. Aanbeten bleven echter uit,

Daarna was het snel geregeld. Wat een verschil met hetgeen we hadden verwacht!