Tijdens een vader / zoon vakantie wilde Marcel ook graag een dag met zijn zoon met een visgids mee. Omdat een collega geen plaats meer had, werd er doorverwezen. Gelukkig lukte het mij nog wel om invulling te geven aan die wens.
Omdat ze al vroeg bij de b&b moesten vertrekken, deden ze de eigenaar het verzoek om een pakketje eten klaar te zetten. Deze ontfermde zich ondanks het vroege uur echter uitermate goed over zijn gasten.
Zodoende ging bij mij de telefoon dat zij iets later aankwamen, met een hele doos vol eten, drinken en koek!
Ik had de boot al in het water liggen toen de mannen arriveerden. Na enige uitleg en het klaar maken van de hengels gingen we aan de slag. Het water was als een spiegel en in de wind van het varen voelden we nog de koelte van het begin van de dag. Dit zou later wel anders worden!
We sleepten enige tijd toen Marcel de eerste vis haakte. Helaas schoot deze los en bleek achteraf dat dit zijn enige kans was geweest. Cas deed het veel beter en het vast zitten bleek te zijn aan een hele forse winde.
Even later nam hij ervaren de vis in handen en poseerde alvorens de vis te retourneren.
Daarna werd het stil tijdens het slepen. Bij een stek om te werpen liet Cas opnieuw zijn kwaliteiten zien. Tot twee keer toe leverde hij een roofblei af bij de boot.
Marcel deed ook goed zijn best, maar het leverde geen vis op en ook mijn aas wilden ze niet.
Daarna werd het steeds warmer en moeilijker. We gingen oefenen met andere technieken en zo wisselden drop-shot en verticalen elkaar af. Twee technieken die de mannen nog niet kenden. Helaas kregen we geen enkele medewerking van onze geschubde vrienden. We vervolgden onze zoektocht door een oever uit werpen. Helaas leverde dit evenmin iets op.
We zagen nog tal van leuke dingen, maar bleven verder vooral bezig met het losmaken van kunstaas. Pluggen liepen vast en konden alle worden gered. De Asp-spinner maakte het ons lastiger. Marcel was zo dapper er zelfs één op te duiken. Gelukkig was dit geen straf in het water dat ruim 22 graden C was. Cas kwam helaas te vallen op de basaltblokken en bezeerde zich.
Gelukkig als pleister op de wonde, was het weer Cas die een vis in de boot bracht. Deze keer een mooie baars. Mij lukte dit even later niet, zodat ik ook mijn enige kans van de dag liet schieten. Toch hebben we een schitterende dag gehad, mooi verwoord door Marcel en vermeld bij de referenties.
Niet veel later bereikten we de haven en haalden de boot uit het water. Na hun spullen te hebben overgeladen, begonnen Marcel en Cas de thuisreis, waarvoor ze ongeveer anderhalf uur nodig zouden hebben. Tijdens die reis heeft Cas zijn slaaptekort ingehaald, zo hoorde ik later.
