Menno is geen visser, maar zijn zwager uit Amerika wel. En deze wil tijdens zijn bezoek aan Nederland vissen. Via internet kom je dan al snel op Amsterdam en snoekbaars. Bij het maken van de betreffende afspraken bleek dat ze in het mid-oosten van het land verbleven. Bij mijn vraag waarom dan Amsterdam bleek simpel dat er aan niets anders was gedacht. Wij kwamen in overleg op een andere locatie uit, die ieder veel reistijd scheelde en meer variatie biedt.
Het bleek al snel dat de mannen een korte nacht hadden genoten. Want ik had hen bijtijds uitgenodigd om vooral de vroege uurtjes optimaal te benutten. Achteraf bleek dit ook wel nodig, want de zomerse omstandigheden maken de vis overdag erg lui.
Omdat Menno nog nooit een hengel in handen had gehad, maakte ik hem wegwijs en zo mocht hij de eerste vis in ontvangst nemen. Niet met de kieuwgreep, want dat was te eng. Dan maar zo, hoewel, van harte ??
Hoewel je hoopt op verschillende soorten en daarbij ook een snoekbaars, is het natuurlijk afwachten of dit gaat lukken. in ieder geval meldde zich ook een mooie baars. Ruben vond dit schitterend, omdat ze zo anders zijn dan de baarzen die hij in Californië vangt vanuit zijn kajak.
Plotseling stond de hengel van Menno heel erg krom en konden we een derde soort verwelkomen in de boot. Een forse winde bood heftig tegenstand, maar mocht even later toch poseren in de handen van Ruben, want dit soort vissen was Menno toch te veel van het goede. Ruben had er geen enkele moeite mee en kan deze platen als mooie herinnering mee nemen naar huis.
Omdat de dames thuis een goede indruk moesten krijgen moest de volgende foto er eentje zijn van Ruben die een vis staat te drillen. Ook dit lukte en een snoekbaars nog wel. Geen grote maar wel een echte. Zodoende kwam de oorspronkelijke wens ook uit.
Achteraf bleek dit ook onze laatste vangst. En dus hadden we vier verschillende vissen aan boord gehad.
Menno werd het allemaal teveel. Zijn ogen wilden voortdurend dicht vallen en de hitte maakte dit alleen maar makkelijker. Vandaar dat we hem bij de trailerhelling hebben afgezet. Daar heeft hij zijn rust genomen, terwijl Ruben en ik nog andere stekken hebben geprobeerd.
Onderweg kwamen de mannen van de federatie Midden Nederland tegen. Zij deden een onderzoek naar vangsten, vissers enz. Het was wel een verassing daarbij ook iemand uit Amerika tegen te komen. Overigens was zijn komst al bekend van de dagvergunning die ik had aangevraagd.
Dat de derde visser een uitje knapte bij de helling vonden ze wel vermakelijk.
Nadien gingen wij nog even door en haakte ik een grote vis die niet omhoog wilde komen. Helaas kwam de betreffende shad plotseling alleen boven water en zullen nooit weten wat er was gehaakt.
Toen ging de telefoon en meldde Menno zich weer. Slepend zijn we teruggevaren om er een punt achter te zetten. Helaas bleven ook deze meters visloos. Toch hebben we een fijne dag gehad en is Ruben een Nederlandse ervaring rijker.
En de zwagers hebben een dag niet hoeven shoppen.
