Pages

donderdag 4 februari 2016

24 januari 2016 We kunnen die nul achter die één wel vergeten en 29 januari zelfs die één!

Nadat Jan-Philipp een hele succesvolle dag had ervaren, waren we  drie weken later terug op hetzelfde water. Omdat de verwachtingen hoog gespannen waren, kwam zoon Philipp ook mee. Hoe anders verliep deze dag echter.........................



Gelukkig had ik hagelslag ingeslagen, zodat ik bij onze ontmoeting alvast de eerste vangst aan Philipp kon overhandigen. Het was leuk elkaar weer te ontmoeten en we hadden er zin in. We hadden ons er wel van verzekerd dat er geen ijs lag, want dat zou een flinke tegenvaller geweest zijn. Maar er was niets dat ons in de weg stond om lekker te gaan vissen.

Zodoende zaten we niet veel later op het water waar we enige tijd geleden zo succesvol waren. De pluggen, shads en andere aasjes gingen te water, op zoek naar snoek. We kozen voor hetzelfde traject als eerder. We kwamen er echter wel achter dat het kille, nevelige weer de vissen niet activeerde. Desondanks hadden we het naar onze zin en probeerden de nieuwe eels van JP uit. Na het succes van de vorige trip had dit kunstaas het vertrouwen gekregen op herhaling.

De herhaling bleef uit, ongeacht of het aas gesleept of geworpen werd. We hebben een flink eind gevaren en warempel, ineens werd mijn grote dullshad gegrepen. Philipp nam de hengel over en aan hem was het om de vis bij de boot en boven het net te brengen. De reel voelde niet erg vertrouwd aan, maar hij slaagde er wel in en zodoende kwam die enige hard bevochten vis binnen boord. Een mooie dikke vis, die Philipp wel aan de camera wilde tonen.

Daarna hadden we nog een flink stuk voor de boeg alvorens te kunnen traileren. Maar niets mocht baten. Stekken waar we eerder succesvol waren, wierpen we nauwkeurig uit. Helaas zonder resultaat.
Omdat het ook steeds kouder werd gingen we terug in de wetenschap dat we ons best hadden gedaan, maar dat vissen vandaag geen vangen betekende.

Toch hadden we een geslaagde visdag, met veel gezelligheid en met de wens dit jaar nog vaak samen het water op te gaan. Want die succesdagen kun je immers alleen maar afdwingen door te gaan en niet achter de geraniums te blijven zitten. Hoewel die geraniums waarschijnlijk alle plaats hebben moeten maken voor de pc en de televisie. Dan toch maar weer en wind aan den lijve ondervinden en voldaan en rozig thuis te komen.

Andere tijden die ongetwijfeld terug keren, ook voor Jan-Philipp en Philipp.
Dat het nog slechter kan, bleek een paar dagen later. Eduard kwam weer langs, want de pc begon hem te vervelen. En hoewel we alles uit de kast hebben gehaald, moesten we genoegen nemen met twee aanbeten, die helaas geen vis opleverden. Stilstaand water, harde stroming, slepen, werpen, verticalen, niets hielp. 

Eduard wist zich echter ook de dagen met bijna dertig vissen te herinneren en weet als voormalig jager dat niet iedere jacht iets op hoeft te leveren. Toch zullen we waarschijnlijk voor het gesloten seizoen nog een paar pogingen wagen. Daarbij zal ongetwijfeld de nieuw hengelset die ondertussen is aangeschaft, worden ingezet. We zien er beiden naar uit.

Goede herinneringen aan enkele weken terug voor Eduard.