5 februari 2016 Hoog water en een hele harde stroming.

Weken geleden hadden Jöran en ik afgesproken in de wetenschap dat de doorgang afhankelijk zou zijn van weer en wind. Maar we waren er snel uit. Het woei erg hard, maar het zou droog blijven en dus gingen we er voor. Direct vanaf de helling naar het verst gelegen doel: een putje langs de rivier.

Geen enkele baars, snoek of snoekbaars wilde van zijn aanwezigheid blijk geven. Omdat we daar middels verticalen en werpen geen enkele reactie kregen, hebben we de stek met lege handen verlaten.

Omdat de rivier een harde stroming had die in combinatie met de harde wind niet erg hanteerbaar was, zochten we enige beschutting, Gelukkig komen we hier vaker en kennen meerdere opties.

Nadat we onze nieuwe stek enige tijd aan de tand hadden gevoeld, kwam er respons en mochten we eerste vis van de dag verwelkomen.
En gelukkig kwamen er meer aanbeten. Niet alle vissen bleven echter hangen.

Na enige tijd besloten we om het nog even verder op te proberen. Het duurde enige tijd en voor mijn gevoel zaten we iets te ondiep. Vandaar dat Jöran de boot naar iets dieper water stuurde. Eerst leek het erop dat het niets uitmaakte, totdat bij mij de keiharde beuk doorkwam.

We waren erg blij met de forse vis die de shad had gegrepen. Natuurlijk was onze hoop er nu op gevestigd dat er meer van deze vissen zouden volgen. Maar deze wens kwam niet in vervulling en daarom keerden we terug aar de voorgaande stek.

Dit bleek geen verkeerde beslissing en we gingen opnieuw vangen en lossen natuurlijk, want dat hoort er ook bij. Zo kwam er nog een hele stevige vis boven. Zijn rugvin niet helemaal in de plooi, maar daarom niet minder welkom.

We hadden de zon een beetje uit het oog verloren en wisten plotseling dat we terug moesten naar de helling om niet in het donker te moeten ploeteren.



Uiteindelijk kregen we 10 vissen op de teller en waren erg blij deze dag op het water te zijn geweest.