Pages

donderdag 22 september 2016

22 september 2016 Luxemburg slaat zijn slag.

Via een bekende roofvisrelatie is Serge op mijn spoor gezet en vandaag komt hij met zijn maat naar onze eerste afspraak. Morgen volgt de tweede sessie op een andere locatie. Dat ze niet voor niets kwamen wordt in bijgaande foto wel geïllustreerd.


Niet voor niets uit Luxemburg naar Nederland gekomen.
Het was even zoeken geblazen om elkaar te treffen, maar met behulp van de mobiele telefoon kwam dit helemaal goed. De lieslaarzen waren niet echt nodig, maar altijd handig wanneer er geen steiger is om in te stappen ..................., al hoewel het de volgende dag geheel anders uit zou pakken!

Serge had geen moeite met het diagonalen.
Eenmaal op het water, was het even zoeken naar de juiste verhouding tussen de aanwezige expertise en de stroming op het water. Het bleek dat het verschil tussen beide gasten behoorlijk groot was. Verticalen bleek voor Rob ook echt verticalen in te houden, terwijl Serge geen enkele moeite had met het diagonalen. De vangsten ontwikkelden zich derhalve dienovereenkomstig.





Serge wist met regelmaat te vangen.
We visten eerst met de stroom mee, die erg hard was. Dit ging blijkbaar toch nog te snel en derhalve zocht ik stekken waar de shads beter gecontroleerd konden worden. En dit pakte voor Serge en mij goed uit. Ondertussen was het voortdurend opletten geblazen met de schepen en golven.

Gaandeweg verwijderden we ons verder van de helling, soms stukken overslaand om aantrekkelijke plekken goed aan de tand te kunnen voelen.















Op enig moment hadden we een mooie hoek gevonden, met een plateau en aansluitend stijl talud. De dieptemeter liet ons zien dat er kansen waren. Dit bleek ook wel want Serge had er al weer één te pakken.

Bij Rob wilde het maar niet lukken. Het contact houden met de bodem verliep moeizaam. Ondanks verschillende loodgewichten en aanwijzingen bleef het moeilijk.















Schitterende verticaalsnoek van 97 cm.
Serge ging gewoon door en op het plateau kwam die beuk die duidde op andere koek / vis. De run die volgde maakte me duidelijk dat hij een snoek had gehaakt. Het bleek ook nog om een flink exemplaar te gaan. Na enige tijd kon het net eronder en konden we na  het onthaken aan het meten.

Een echte bak, die de dag er anders uit deed zien.
Het was een echte bak en een vis die de dag een ander aanzien gaf. Niet veel later moesten we de terugweg aanvaarden, want de klok had niet stil gestaan.













Rob heeft waardering voor de vangst van Serge, maar zou liever zelf vangen.
Het traject waar we gestart waren bood inmiddels betere mogelijkheden en daarvan konden we profiteren. We wisten nog een paar vissen te vangen en kwamen zodoende op het gemiddelde van de Tomasco tot nu toe in 2016, negen vissen per dag.