6 november 2016 Het zit niet altijd mee.

De schat zou toch in de buurt moeten zijn.

Roel had er ontzettend veel zin in om samen met Art weer eens op stap te gaan. Helaas zijn de berichten de laatste tijd niet om over naar huis te schrijven. Gelet op de weersverwachting stel ik voor een kleiner water te benutten, waar we de laatste tijd  dikwijls succes hadden.  Vandaag pakte dat helaas anders uit. We kregen erg veel regen te verduren, terwijl de beloning in feite uit bleef. We bleven niet zonder vis, maar één snoekbaars en twee baarzen over de hele dag, blijft een mager resultaat.

We waren niet vroeg bij de helling, hoewel de wintertijd een eerder tijdstip wel mogelijk had gemaakt. Desondanks waren we de eerste boot bij de helling. Terwijl we trailerden kwam nummer twee aan. Al snel konden we vertrekken en lieten enkele pluggen meelopen.

Het duurde echter heel erg lang voordat de eerste aanbeet kwam. Art had de hengel snel in handen, maar kon maar kort genieten van de dril. De vis had zich gelost. Jammer. Aan het einde van de dag blijkt dan hoe jammer het echt was.

We zijn blij met deze vangst.

Dan komen we bij een stek die geschikt is om te verticalen. Omdat we nauwelijks aanbeten hebben gehad tijdens het slepen, kiezen we voor variatie. We zijn nog niet zo heel lang bezig als Art vast slaat op een vis. De dril is veel belovend. Eenmaal in de oppervlakte valt het een beetje tegen. De snoekbaars blijkt valst te zijn gehaakt. Toch zijn we blij met deze vangst.




Vol goede moed gaan we verder en al weer is het Art die iets "groots" haakt. Een felle run door de slip duidt op een snoek. Ook nu is de vreugde van korte duur, want ook deze vis lost. Verdorie.

Een stukje verder weet ik een baars te vangen. Deze gaat zonder te zijn vereeuwigd terug in zijn element. Zo hebben we ineens behoorlijk wat actie. Wanneer een vervolg uitblijft gaan we verder slepen. Dit levert nog een baars op, maar daar blijft het dan ook bij.

Regenbogen die ons niet naar het succes leiden.

Op de terugweg doen we de verticaalstek nog een keer aan. Nu komt er geen enkele respons meer. Wat er echter wel onafgebroken komt, zijn de regenbuien. Dit gaat ten koste van de ontspanning en relaxed vissen. Wel zijn er regelmatig regenbogen te bewonderen, die ons echter niet naar het succes leiden.







Hoewel ik nog steeds hoop op een bijtuurtje, blijft deze uit. We zijn vroeg terug bij de helling, maar besluiten toch te stoppen. Roel, die geen vis heeft mogen vangen, is behoorlijk verkleumd en dus is het beter nu te stoppen dan nog langer door te gaan op een vrijwel kansloze missie.

Gelukkig is het droog tijdens het traileren en opruimen. Wanneer Roel en Art zijn vertrokken, kan ik ook gaan rijden. De eerste druppen kondigen de volgende bui al weer aan.