We hebben elkaar alweer geruime tijd niet gezien of gesproken. Ondertussen is er van alles gebeurd en dus valt er veel te vertellen. Dat begint direct 's morgens al, wanneer ik bij Luus voor de deur stop.
We nemen ruimschoots de tijd voor een bakkie en nemen er nog één. Dan zijn we zeker een uur verder en nog zijn we lang niet uitgepraat en toch hebben we geen van beiden haast. Dat is een heel verschil met vele jaren geleden. Wanneer je in ogenschouw neemt wat er allemaal is gebeurd, dan zou het ook vreemd zijn dat we niet geleerd zouden hebben te relativeren. Ook het vissen is maar betrekkelijk en de vele dagen die we samen op het water hebben doorgebracht zijn inmiddels talloos.
 |
| Luus zijn eerste dag van het nieuwe seizoen is succesvol. |
Toch gaan we nu echt naar het viswater. Luus heeft zijn auto uitgeleend aan zijn neiuwe liefde. Deze relatie heeft nieuw leven in hem geblazen en dat is hem van harte gegund. Dus gaat de boot van Luus achter de Subaru, hoewel de stekkers niet aansluiten. Het betreffende tussenstuk heb ik met mijn voorgaande trailer aan de nieuwe eigenaar meegegeven.
Gelukkig hoeven we niet ver en wagen het erop. Bij de helling vraagt de havenmeester wat de bedoeling is van die "twee oudere mannen"! Pardon! Zo voelen wij ons helemaal niet hoor! De kennismaking is echter hartelijk en zo leert men elkaar kennen. Luus is immers gerechtigd zijn boot te traileren.
 |
| Die ene plug, die ze allemaal wilden. |
Wanneer we willen traileren, is daar ineens het besef dat er een tas ontbreekt en daarin zit de afstandsbediening van de elektrische lier. Boot afkoppelen en met de auto terug naar huis om de achtergebleven tas te halen. Terwijl ik sta te wachten komt de havenmeester nog een keer verbaasd kijken. Ik laat hem weten dat "oudere mannen" wel eens iets vergeten.
Wanneer Luus terug is, gaat de boot alsnog te water. Terwijl ik hem aan het lijntje houd, zet Luus de auto en trailer weg. makkelijk hoor als je zo met elkaars spullen overweg kunt en geen spatje haast voelt. De ontspanning blijft. Zeker als we op het water zitten. Omdat we elkaar nog steeds veel te vertellen hebben, gaan we slepen, gewoon relaxed.
 |
| Mijn enige vis van deze dag, de eerste van de dag bovendien. |
Al snel vang ik mijn enige vis van die dag, een schitterende baars. En hoewel we nog vele kilometers hebben afgelegd, zijn alle vissen voor Luus. Het is dus weer eens zo'n dag dat de vangsten naar één kant vallen. En wat geeft het. we vangen vis en hebben lol. Bovendien stellen we elkaar op de hoogte van allerhande gebeurtenissen en vakantie ervaringen. Zo'n vistrip naar de Middellandse Zee is wel iets bijzonders hoor. Een geweldige ervaring, die ik graag verhaald zie, terwijl ik zelf geen behoefte voel het persoonlijk te ervaren.
 |
| Die andere grote liefde! |
We slepen nog heel wat af en proberen het ook nog even verticaal. We werpen nog een beetje naar de oever, maar zonder resultaat. Dan komen Jöran en Ann-Christien langszij en wisselen we andermaal veel informatie uit. Leuk en gezellig zo op het water. Ook nu blijkt weer dat zij de vroege uurtejs goed hebben weten te benutten, terwijl wij aan de koffie zaten. Toch maken we ons ook hier niet druk over. We hebben het reuze naar onze zin.
Omdat ik 's avond weer op de camping wordt verwacht, sluiten we tijdig af. We moeten nog een heel stuk varen voordat we bij de helling zijn. Maar eerst ruimen we alles op. We hebben negen vissen gevangen en drie soorten. Daarmee zijn we tevreden, want het is bovendien droog gebleven en de temperatuur is aangenaam.
 |
| Helemaal niets verleerd! |
Terug bij de helling zet Luus me af, zodat ik de auto kan halen. Hij vaart terug naar de helling en wacht op mijn komst. Al snel liert Luus, op afstand, de boot op de trailer en trek ik hem met de Subaru omhoog. Ervaren als we zijn, duurt het maar even of we kunnen rijden.
 |
| Hiervoor kan er wel weer een lach af. |
Thuis aangekomen ruimen we samen de auto leeg en verrichten nog wat werkzaamheden met de boot. Dan kan ik mooi op tijd vertrekken en reis na een lekkere douche door naar de camping waar me asperges wachten.
 |
| Hongerige vissen, daar houden we van. |
Het leven is nog lang zo slecht niet, althans op zulke momenten.
