Pages

zaterdag 16 september 2017

23 augustus 2017 Soms gaat de liefde voor een plug wel erg ver !

Een dag met veel  vissen van dit soort en formaat.
Het werd wel weer eens tijd om samen het water op te gaan. Nu Reinier een week vakantie heeft, prikken we die dag: een zomerse dag. Omdat het vakantie is gaan we zeker niet voor dag en dauw. 8.30 uur vinden wij vroeg genoeg en toch zijn we de enigen bij de helling. De grote vakanties zijn blijkbaar voorbij...............of toch nog niet?

Het wordt een hele mooie dag.
We hebben veel te bespreken en geven ons zelf een zetje, dit vooral op het water te doen. Reinier heeft zijn eerste ervaring op dit water, een jaar eerder, nog scherp op het netvlies. Ik niet, het zullen de vele dagen met vele andere gasten wel zijn. Het onthouden lijkt ook steeds minder belangrijk. Het optimaal beleven van iedere visdag opnieuw, in het hier en nu, telt steeds meer. En deze dag, zo zou later blijken, wordt andermaal een hele mooie dag.

Het eerste traject dat we slepen, laat ons echter weten dat er niemand thuis is. Althans we kunnen geen enkele vis begroeten in de boot. Wel hangt de boot van RWS een hele tijd achter ons. In afwachting en benieuwd naar de vangst? Die komt niet en zij varen door/ Ook bij de bellyboot-vissers is het helemaal niets en daarom laten we de verticaalhengels nog met rust.

De eerste en grootste vis van de dag en de enige snoek.
We gaan een flink stuk varen en zien tot onze schrik al een andere boot op de beoogde stek liggen.
We gaan een flink stuk bij hen vandaag liggen. Na een slok drinken en een hap eten zetten wij alsnog onze verticaal stokken aan het werk. Al snel voelt Reinier een tikkie, maar die zet niet door. Even later volgt echter een echt tik en blijkt dat een flinke snoek de shad van Reinier aan het vernielen is.





De eerste drie vissen; gelijk drie soorten, baars, winden en snoek.
Het is hem/ haar vergeven. We zijn blij met deze eerste vis. Nog geruime tijd beproeven we ons geluk, terwijl de andere boot is vertrokken. Het blijft echter bij kleine tikjes en dus gaan we verder. Ik bekijk de oevers en schat onze kansen in. Weldra weten we het en zijn we twee vissen verder. Het resultaat omvat nu drie vissen / drie soorten. En er volgen meerdere vissen, vooral windes.




Mooie dikke 50+ vissen.
Gestaag zien we het aantal stijgen naar 9 vissen. Daarbij  forse baars en winde. Af en toe loopt er een plug vast en verliezen we er één. Dan houdt het enkele uren op. We pauzeren op de stek waar we de eerste vis , de snoek hebben gevangen. Reinier neemt een snoekduik om af te koelen, want de hitte dringt flink door en hij wil niet oververhit raken.






Bijna wordt de hengel uit je hand geslagen.
Vervolgens gaan we weer werpen en slepen: niemand thuis! Die tiende vis zouden we ook nog graag willen vangen. En dit gebeurt als mijn hengel bijna uit mijn hand wordt gerukt door ..... alweer een winde. Al snel volgen er nog een paar vissen: baarzen en windes. Behalve het aantal vissen stijgt ook het aantal sportboten op het water. Althans zo noem ik die snelle boten, die alleen maar heen en weer vliegen en hinderlijke golven veroorzaken. En vergeet de jetski's niet!



Bij een brug laat ik Reinier werpen op plekken waar we slepend met de boot niet kunnen komen. Dit had ik beter niet kunnen doen. Reinier zijn plug komt muurvast te zitten. Ik zet hem af op de kant, zodat hij er dichter bij kan komen en zodoende meer kans maakt op het redden van het geliefde stukje kunstaas. Trekken helpt echter niet, maar zijn dragen naar zijn geliefde plug is zo groot dat de afstand tussen hen steeds kleiner wordt, de kleren natter en het zichtbare deel van hem kleiner.Ten slotte kan hij zijn geliefde voelen, met alleen nog zijn hoofd boven water. Uiteindelijk lukt het hem haar te bevrijden uit de wurggreep van het obstakel onder water.

Aan één duik had Reinier echter niet genoeg!
Kletsnat, met de kleren aan, komt Reinier weer aan boord. Helaas heb ik geen foto's kunnen maken, omdat de boot door het stromende water voortdurend aandacht vroeg om niet op de stenen of tegen de peiler te belanden.  je maakt wat mee als gids: een gast die tot twee maal toe kletsnat terugkeert in de boot: één keer in zwembroek en één keer helemaal gekleed. Deze keer is het hoofd echter niet onder water geweest en dus rijst de vraag op Reinier voldoende is afgekoeld. Vreemde gast hoor!

Weer een super visdag met beauty's van vissen.
Wij gaan verder en vangen warempel gewoon door. Nu melden de snoekbaarzen zich. Behalve het aantal vissen, blijft echter het aantal raceboten ook alsmaar toenemen. De vakantie is dus nog niet voorbij. Een schipper ziet ons een vis drillen en komt de stuurhut uit om de vangst te zien. Een opgestoken duim rond onze ontmoeting af. Een "kapitein"van een jachtje ziet ook dat we een vis drillen, kijkt van dichtbij belangstellend toe en vaart bijna de lijn kapot!


Op het laatst melden zich ook de snoekbaarzen.
Was het maar weer september/oktober. Het valt wel mee hoor! We maken er een lange dag van. Moe maar voldaan besluiten we te stoppen bij 20 vissen: 1 snoek, 3 snoekbaarzen, 7 baarzen en 9 windes. Terug bij de helling staan er wel 40 auto's, waarvan heel veel met een trailer. Toch ligt de Tomasco snel weer op de trailer. We nemen afscheid en kijken terug op een succesvolle en vooral avontuurlijke visdag.