Er stapte echter iemand anders uit dan degene die ik verwachte. Een andere vriend die mij zeer bekend was in verband met andere trips met Casper en een keer met zijn zoon. Het was Rene, die direct had gezien dat er leven zat in het water bij de helling.
Omdat Casper en ik nog met de auto's in de weer waren, wierp Rene alvast met een ondiep lopend plugje in de richting van de plek waar hij iets had zien jagen. En dit leverde hem direct een snoekje van 45 cm op. Een beetje klein om te fotograferen (?) en dus direct terug gezet.
Vervolgens sleepten we met dergelijke plugjes naar het grote water. Omdat het er ondiep was en erg krap, zaten we al snel vast. Gelukkig bracht de kunstaasredder uitkomst. Op de rivier gingen verschillende types en formaten kunstaas te water. Met goede verwachtingen voeren we nu eerst de ene kant op, om na enige tijd terug te keren en de andere richting te nemen.
Het doel was met name om een goede indruk van de mooie omgeving te bieden. Dit bleef vooralsnog ook het enige, want de vis bleek volkomen passief. Na verloop van tijd vingen we een baars. Maar het was veel te rustig! Bovendien werden we af en toe bloot gesteld aan de regen en dit was niet aangenaam. Wat we ook probeerden, niets hielp.
Het werd geen dag met unieke gebeurtenissen of memorabele situaties. Kortom, het werd wat het vissen betreft een saaie dag. Uiteindelijk vingen we 4 vissen (1 snoekje en 3 baarzen) en heel veel hemelwater. Overigens was het gezellig en hadden we leuke gesprekken. Ook de inwendige mens werd goed verzorgd. Wat het vissen betreft was het super mager.
Wat wel goed gelukt was: een boot vol water. Toen de mannen waren vertrokken, reed ik de boot nog even weer op de helling en trok vervolgens de stop er uit. Het water spoot er uit. Zo, dat hoefde alvast niet meer mee naar huis.
 |
| Andere tijden, toen het wel lukte. |
